Numan Kurtulmuş ” Ne Mutlu Türküm Diyene Güneydoğu illerinde incitici oluyor, kaldırılsın.” buyurmuşlar !
Siyasetin Türkiye’de son elli yılda çok kirlenidğini, aşağılandığını, tamamen çıkar sağlamaya yöntemi haline geldiğini / getirildiğini gayet iyi biliyoruz. Ama kürtçülük ( ne demekse) adına son on yılda oluşan / oluşturulan pastadan paylanmak isteyenlerin sayısı gün geçtikçe artıyor. Son iktidarın bize hediyesi bu; yani rant alanı kürtçülük. Ne kadar kürçüsün, o kadar iyi. Ama Numan Bey ve temsil ettiği oluşumun ( Erbakan ile başlatılan) başka gerekçeleri de var bence.
Tanıdığım bazı genç insanlar Erbakan ve O’nun hareketini şiddetle destekleme konusunda fena halde kandırılmakla kalmayıp, Osmanlı ve Cumhuriyet ile ilgili fena halde üfürülmüşler, tıpkı seksen öncesi komünistler gibi. Düşüncelerine göre Osmanlı İmparatorluğu İslamiyet ile ilgili en olması gereken oluşumdu. M. Kemal bir Osmanlı paşasıydı. Ne Abdülhamit bir zalimdi, ne Vahdettin bir vatan haini; eh bu durumda Namık Kemal’de otomatik olarak bir fıkra kahramanıydı! Vahdettin haini M.Kemal’e ülkeyi kurtarması için yetki verdi ama M.Kemal sırf kendi egosu doğrultusunda, hatta en yakın silah arkadaşlarını bile “satarak”, ve tamamen Osmanlı ve İslam düşmanlığı güderek, iyi bir batı uşağı olarak, yükselmekte olan Osmanlı – İslamiyet devinimini kesmekle görevlendirildi ve neredeyse bunu başarıyordu. Zaten sırf bu yüzden yalnız ve bir zavallı olarak öldü ya! ( benim Atatürk’üm ne demekse!!!). Allah’tan Erbakan gibi bir mücahit (breh breh breh) çıktı da hem Osmanlı hem İslamiyet rahat bir nefes aldı.
Seksen öncesi kömünist / sosyalist öğretinin dayandığı önemli noktalardan birini bu genç arkadaşlarda da görmek de olası. Ülke onlara verilseymiş bak neler olurmuş, gerçeklerin önü kesiliyormuş !
Numan Bey’in kürt pastasından nasiplenmeye çalışmasının ikinci nedeni ise daha acı.
Bu arkadaşların ortak ülküsü ne ülke, ne ortak kültür veya kültür zenginliği değil; hele hele Cumhuriyet hiç değil; İslamiyet! Yani Müslümansan tamam, değilsen, sana dokunmam ama bana dokunma. Ana öğreti / inanç İslamiyet olunca, ülke ve Cumhuriyet kavramları doğrudan önemini ve anlamını yitiriyor, eh o zaman da vatana ihanet gibi bir sorun da kalmıyor yani sat gitsin. Benim gibi Müslüman ise tamam ne yaparsa yapsın biz birbirimizi kollarız, değilse sakın acıma.
Buraya bir parantez açıp şunu söylemeliyim; Bu arkadaşların en önemli dayanak noktası Cumhuriyet tarihi boyunca Atatürk’ten sonra Cumhuriyet’e sahip çıkmak adına (İsmet Paşa dahil), Cumhuriyet’e sahip çıkmak bir yana, kamu yararı adı altında kendi ego ve düşünceleri doğrultusunda, Cumhuriyet’i yıpratan insan ve kurumları, Cumhuriyet’in kendisi gibi gösterip, “işte Cumhuriyet bu! biz O’nu bu yüzden sevmiyor, istemiyoruz” diyorlar. Cumhuriyet’in din düşmanı olduğu ise tam bir kepazelik. Ne zaman bu konu açılsa ısıtıp ısıtıp önümüze bunu koyarlar. Yani Türkiye’de siyasi İslam’ın geldiği nankörlük – ihanet noktasının gerekçesi o dönemmiş ve kendileri de sütten çıkmış ak kaşıkmış gibi . . .
Şimdi; iş tamamen ülke olmaktan çıkartılıp hangi dinin üyesi olduğun noktasına taşınınca bir sürü kavramın içinin boşaltıldığını söyledik. Peki bunu bir sebep olarak alırsak sonuç nasıl olur? Yani diyelim ki sizin ülke – Cumhuriyet gibi kavramlarınınız yok, ama içinde barındığınız rejim – zorunlu olarak – Cumhuriyet. Ne yapardınız? Benim düşünceme göre her ne pahasına olursa olsun – Allah adına – bu rejimi yıkardınız. Yıkmak için ise bu rejime düşman olanlarla ve bu topraklara ağzı sulanarak bakanlarla istedikleri herşeyi vererek ama Müslüman birliği hayali kurarak ( en az komünizm kadar kara bir ütopyadır) işbirliği yaparsınız.
Bu pencereden bakınca ağzı ve söylemi kesinlikle insan hakları olmayan bir topluluğun ilköğretim andındaki “Ne Mutlu Türküm Diyene” cümlesinden “incin” mesi ne kadar inandırıcı bunu anlamak olası değil, sayın Kurtulmuş’un bunu böyle dile getiriyor olması ise – gerçkleri biliyor olmasına karşın – kabul edilir şey değil.
Daha aşiret mantığını aşamamış, namus cinayetlerinin günlük olaylardan sayan,kürt şövenizminden başka bir amacı olmayan pkkyı bir halk direniş örgütü olarak görme güdüklüğü ve sapkınlığı gösteren bir günahtan bahsediyorum. Tüm kürt insanları için tabiki söylemiyorum çünkü aralarında doğru dürüst bir sürü insan var, en azından otuzbeş yıldır dtpkk ile çatışan aşiretler var ama bu kadar sarp gerçek gözümüzün önündeyken kalkıp ” incitici oluyor” denmesi dudağımın kenarında bir gülücük oluşturmadan beynimdeki yerini almıyor ne yalan söyleyeyimki.
İki şey var bu durumla ilgili söylemek istediğim:
1) Beni dinle ve Allah’la uyutmak için bu kadar uğraştıktan sonra bu şekilde uyandırırsan sonuçlarına katlanırsın.
2) İt ile çuvala girilmez. Sırf davanı sürdürebilmek için “düşmanımın düşmanı dostumdur” dersen, ısırıldığında yanıma gelme.
Mavi Günler
