Solomon Kane türü filmleri seviyorum. Solomon Volverin‘e de benziyor. Volverin garibime metal içirmişlerdi; sinirlenince metal bıcaklarını çıkarıyordu parmak diplerinin arasından. Organik yapımıza metal genler enjekte etmek konusunda fikirler veriyordu bize Volverin. Transformerlar. Optimus Prime’ın genlerini hep merak ettim. Gri miydi genleri? Veya parlak gri? Nanoteknolojinin son noktasını zaten onlar yaşıyorlardı.
Biz hala arıyorduk. T1000 modeli terminator ile ilk adımları atmıştık. Dikkat edilirse, Transformerlerdaki gibi hızlı değişimler olmuyordu T1000’de. Metalin öncelikle erimesi, peşi sıra da insana veya başka bir nesneye-cisime dönüşmesi zaman alıyordu.
Sonra, Sarah Conor‘un paradoksal oğlu John’u öldürmesi için dişi bir terminator gönderdilerdi.
Skynet virusun ta kendisiydi. Biz onu Norton gibi bizi koruyan bir şey sanırken bizi ele geçirmişti. John‘un gelecekteki karısının babası general, John’u eski model Comodore bilgisayarla döşeli kristal tepeye gönderince sky-net’i tutmakla ne kadar hata verdiğimizi anlamış olduk İnsanlık Snytax Error verdiydi. İnsana korku veren şey ise şu: programcılık temellerinin artık .NET platforlarında, ki sonra da tek bir .NET platformunda toplanması. Sky zaten hazır.
Terminator 4-Kurtuluş‘u Christian Bale ile daha bir Solomon Kanevari olduğu için daha bir sevdim sanki. E2’deki Terminator Sallavatör’ü biraz hafif buldum hep. Tron Efsanesi‘ni uykum olduğu için es geçmiştim fakat geçenlerde izledim. Kod adam diğer kodlara sevgili programlarım! diye sesleniyordu. Bu filmi sevmeme rağmen biraz flu bulduğumu itiraf etmeliyim.
Bu kadar da kodlu olmaz gibime geliyor her şey. Biraz et met olur. Çünkü…et olmasa tek başına kodlar neden birbirlerini yok etmek istesin ki? Mantıksız buldum bunu fakat yine de olası bu. Neden diyecek olursanız, bazen sadece binari kodlar olmak istediğimi derinlemesine istediğimi hissediyorum.
Daemon‘da Sobol böyle bir şey yapmıştı. Sobol ölmüştü ama kodlarını geride bırakmıştı. Ölü haliyle bile en az 1000 kişiyi öldürdüydü. Kötü kişilerdi fakat bunlar. Felsefi bir kitaptı da bana sorarsanız. Şöyle ki: kötü bir sistem içinde iyi olmak iyidir fakat sonuçlar iyi değildir, diyordu. Tartışılabilir bu konuda; en azından, felsefi bir yaklaşım olduğu için. Cadılar Zamanı da iyiydi. Biz o masumu cadı sanıyorduk bir baktıktı şeytan çıktıydı. Süleyman’ın kitabı işe yaradı fakat. Horpus netrum karpuz kestum barabellum.
