Şükran GÜNAY

Sonbahar sonra kış gelecek Baharda kim bilir hangi umutlar yeşerecek Zaman akıp giderken ömür bitecek Asıl olan nefesin kadrini bilmek...

TÜTÜN TARLASI Nazilli basmasından allı güllü şalvarı, üzerindeki uzun kollu bluzu ve başına bağladığı oyalı yemenisi ile köylü kızından farkı...

Kuşadası’na taşındığımız ilk yıl idi. Beşinci sınıf öğrencisiydim. Babam yine Ramazan Davulunu kiralamıştı. Beklenmedik bir şekilde annem hastalandı. Ayakları tutmaz...

Docklands Academy'de kafeteryadayız. Teneffüse çıktık. Her zamanki gibi kahvemi yudumluyorum. Karşımda birisi üniversiteyi bitirmiş, diğeri ise üniversite hazırlık sınıfında olan...

Ege’nin şirin, verimli bir kasabasıdır Germencik. Aydın iline bağlıdır. Bir zamanlar doğanın koynunda yaşatır fakirini, kimseye el-avuç açtırmazdı insanını. Şimdi...

"Merhaba abla!" "Merhaba kardeşim." "Doğru mu duyduklarım? Gerçekten kolonya mı içiyorsun?" "Ne yapayım abla? Para bulamayınca mecbur kalıyorum." "Bile bile...

Hem tanışmak hem de geçmiş olsun demek için Avukat Nilgün Öğünçlü’nün rahmetli annesi Emine Ablayı ziyarete gitmiştim. İki binli yılların...

*****Bu yazımı, Türkiye Büyük Millet Meclisinin açılışının 100. Yılında, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı nedeniyle tüm çocuklarımıza hediye...

Taşınmıştım. Onları yalnız bırakmamak için ama, ikili koltukta yatıyordum. Yeni evime sabahları sadece giyinmek için uğruyordum. Hem fotoğraflarını çekiyor hem...

İkinci yavruyu gördüğümde heyecanım zirvedeydi. Sorumluluk zihnimin zerrelerini sarmıştı. Çok dikkatli olmalı, güvercinlerime, küçük meleklerime gereken ne varsa onu yapmalıydım....

Okul dönüşü; ilk işim onlara bakmak, dertleşmek, yemleri eksikse vermekti. Bu beni hem heyecanlandırıyor hem de bedenime eşsiz huzur veriyordu....

Başlangıçta resim çekerken oldukça dikkatliydim. Ani hareketlerimden çok korkuyor, uçup gidiyorlardı. Oysa ben onları kaçırmak değil; seyretmek, sevinçlerini paylaşmak istiyordum....

"Yuvayı iki kuş yapar. "Şükran Günay Ne yaptımsa başaramadım. Güvercinler bıkmadan usanmadan balkonuma geliyor, bin bir zahmetle büyütmeye çalıştığım çiçeklerimin...

Babam Adil Günay, benim ilk öğretmenim oldu. Çocukluğumda dürüstlüğü, çalışkanlığı, okumanın kıymetini, Allah inancını, vicdanlı olmayı, daha birçok erdemli davranışları...

Doğum tarihinin doğru yazılmadığını, Yunan İşgalinde kendisinin 10-15 yaşlarında olduğunu söylerdi babam. ‘’Benim tevellüdüm yanlış yazılmış, aslında 1326 tevellütlüyüm.’’ derdi....