Nezahat GÖÇMEN

Elbet bu döngüde kış gider, gelir yaz… Hangi kış kalmış, hangi yaz? Mevsim değişikliğini, baharın gelişini müjdeleyen cemre. ”  Düştükten sonra...

Doğduğum büyüdüğüm yer, memleketim… Anılarımla birlikte astral gezi yaptığım tek yer… Yolları büklüm büklümdür, Ankara´nın. Düğün, bir çiftin en mutlu...

Hoş geldin Yeni yıl! Kelebeğin yeni yılını merak etmişimdir hep. Nasıl bir zaman ayarlaması vardır? Hiç düşündünüz mü? Her yıl...

12 – 18 Aralık haftasında kutladığımız belirli günler ve haftalardan en Fiskobirlik en kuruyemişli olanıdır. Okullarda o günlerde yerli üretimler...

Küçücük büyüklerimle, meslekteki yıllarıma bir çentik daha attığım gün,  Mustafa Kemal’in öğretmen kavramına bakış açısı ile bugünkü öğretmenlere bakış arasındaki devasa...

Sifonu çek. Nasıl Bulmak istiyorsan öyle bırak! İnsanoğlunun en sağlıklı düşündüğü, en çok okuduğu, en rahat olduğu, en doğru kararlar...

Gene hüznün mevsimi geldi. Yağmur, fırtına, onca bulutlar, sarılar, kızıllar, morlar sarmaş dolaş. Yeter! Yaşamaktan yorulduk diyen sesler, rüzgarın seslenişi, yağmurun...

Görmek lazım şu meşhur şaşaalı, parıltılı Arap memleketini diyerek düştük yollara. Alışveriş konusunda aldığımız tavsiyelerle, yazlık kıyafetlerimiz, terliklerimiz bavulumuzda. Birleşik...

Ablacığım, 64 yaşında. Annemin babamın hatırası.  İşitme engelli.   İki yıl önce vefat eden annem, ömrünün son üç yılını yatağa bağlı...

Masalsız yaşanmaz, Hangimiz anlatmadık, küçükken dinlediğimiz masalları? Çocuklar, masalın sonunu duymadan uyumazlar. Kötü sonları, iyiyle değiştirmeden gözlerini ovuşturmazlar. Dünyanın birçok...

Küçüksün, Heyecanlısındır, Kim bilir hepimizin, hayatında bir kere üstüne basıp geçtiğimiz bitkidir. Bakıldığı zaman göremediğimiz bir bitki. Hani bulana uğur...

Eylül ayı dönüştür, toparlanmadır. Şemsiyeler kapandı. Şezlonglar kaldırıldı. Kumsallar dalgalarla baş başa kaldı. Eylül; en kalabalık aydır. Doğa değişime hazır....

İkiyüzlülük aslında kendine ve başkalarına karşı işlenen bir suçtur, hem de ağır bir suç. Onun için ikiyüzlülük belki de işlenen...

Terasta demledim çayımı ve yüreğimi, Çayla birlikte hasretler demledim içimde, Şeker atmadım çayıma, nedense… Martılar misafirimdi. Başımı eğdim… Hafif esen...

İnsanın sıcacık yüreğinden kaskatı kopartılan sevgiler, acısını bizden başkasının göremediği... Bir daha uyanmamak üzere uyuyanlar. Hayatımda kabul ettiğim gerçekler arasında...