Öfkelerle Keşkelerle Teselli Bulmanın Acizliği
Keşkelerle teselli bulmak…
Mutlaka yaşamışsınızdır pişmanlık hissini. Yaşadığınız zaman geriye dönüşünüz olsaydı, yapmak istemediğinizve kimi zaman cesaret edemediğiniz ya da çoğu zaman aptalca yapılan şeylerin ardından hissedilen mide ağrısı ile başlayan zamanlar değil midir? Keşke ile başlayan cümlelerin aklınızdan geçmeye başladığı zamanlar… Aslında vakit hep geç gibi gelir. Hayır vakit hep geç değidir… Geç kalındıysa hayata, zaman ertelenmişse eğer, ”keşke” kelimesinin içinizde ağırlığı yaşayacaktır. Öyle ki günler size daha ağır gelmeye başlayacaktır…
Keşkeye yüzünüzü çevirmeyin artık. Günün ilk ışıklarını beklemek tüm gecelerden daha huzur vericidir. Ne zamandır sürdürmektesiniz boşvermişliğin, kaygısızlığın karşı konulmaz vazgeçmişliğin yılgın günleri…? Yeniden uyumaya değil yeni bir hayata açıyorsunuz yüreğinizin gözünü her sabah. Hem de çok uzun yıllardır değil mi? Her pişmanlık hep bir tecrübe derler yıllar bile geçse dudak bükülerek hatırlanır tüm anlarda…
Eşiniz, dostunuz, arkadaşınız, çevrenizdeki insanlar hiç düşünmeden söylenen söz, kırgınlıklar ve ilk fırsatta alttan almaktansa, düzeltmektense hoytaça yüze vurursunuız…
En çok da duymak istemediğim sözler: ”Bilseydim evlenmezdim, bilseydim bu okulu okumazdım, bilseydim çocuk yapmazdım, bilseydim o insanın böyle olduğunu arkadaşlık yapmazdım, bilseydimle başlayan hep pişmanlık keşke cümleleri…
Pişmanlık duyduğunuz her neyse bir an bile aklınızdan çıkaramıyorsunuz… ”Eğer zarar verdiyseniz başkalarına durumunuz daha vahimdir. Yaptıklarınızı düşündükçe kat kat daha pişman oluyorsunuz…
Ardaki köprü sağlamsa öfkeler sabun köpüğü gibidir. Sağlam değilse durum daha da vahimdir…
Düşünmek gereksiz bir çaba artık imkansızlığın içinde kıvranırken kalbe söz geçirmek zormuş. Siz kendinizce doğru olduğuna inandığınız şeyi yaptınız belki de bir daha hiç kurtulamıyacağınız bir pişmanlığın içinde buraktınız kendinizi…
Cümleleriniz. kelimeleriniz tükendiyse, tüm keşkeleriniz, pişmanlıklarınız, yaşanmışlıklarınız, hayalleriniz, hayal bile edemedikleriniz, hüzünleriniz, mutluluklarınız, içinizde kalır pişmanlıklarınızla…
Özür dilemekten bile acizse insan, ne önemi kalır tüm pişmanlıkların, gururunuza yenik düşüyorsanız eğer…