Öykü Tefrikaları

Bahçıvan formasıyla, elma ağacına yaslandı ve toprağım canlandı, dedi. Çünkü elma ağacıyla birlikte bahçeye bahar gelmişti. Yoldan geçenlerin selamını aldı...

Ellili yaşlarda sınavlara girip yabancı dil kurslarını bitirip dil öğrenip gidip beş yıl kaldığım yurtdışı görevimin unutulmaz anıları ile dopdolu...

Oğlu Ali, telefonda paketi, “kargodan” alırsın, demişti. Ana bir gün sonra, paketin peşine düşmek için, pazara indi. Şans eseri komşusuna...

Mert, köpeğin ulumasından, sabaha kadar uyuyamadı. Kalktığında sararmıştı ve sinirleri tepesindeydi, bu kadar da olmaz, diye bağırdı. Saatlerce uludu, dedi....

Bir adanın hikâyesi, patlamalarla başlamıştı. Patlamalar adanın suya gömülmesine neden olmuştu. Olaydan kaçabilen ölümden kurtulmuştu. Patlamaya kadar, hayatı iyisiyle kötüsüyle...

Şehre beyinin zoruyla gelmişti. Burası sanki tımarhane, diyordu. Önüne gelen bir şeyler soruyor ve sonra da birbirleriyle kavga ediyordu. Sokaklar...

Kuyu olayında, suyun damarına rastlarsan, amacına ulaşırsın. Diyen Kazım dayı, gerektiğinde, sözünü tekrar ederdi. Kuyu açmak zorundaydılar. Çünkü yaz aylarında...

Kişiler felaket karşısında aynı davranışı gösterir. Beyefendi yangın felaketinde şaşkınlık geçirdi. Çaresizce “yanmak mı kaçmak mı,” dedi. Koca binanın denetimi...

“Güneş yanığı” belirtisiyle, hastaneye baş vururlar. Özellikle yüzleri pancar gibidir. Gençler yanıyoruz, diyorlar. Hastanede sıra alıp beklemeye başladılar.   Recep,...

Tepe köyünün çobanı, adliyeye iki polisin arasında girdi. Sırtındaki paltodan bir iplik çeksen, kırk yama düşerdi. Çizmelerin içindeki pantolonu zigzag...

Kaz Dağlarının Eteklerinde, oksijen deposu dağlarında, Güre Sahilinde, Ege'nin buğulu İmbat rüzgarlarının estiği sahillerinde, masmavi deniz, şifalı suları ve derelerinde,...

“Her sabah penceremi açıyorum yokluğunun en ayaz haline….” demiş şair. Hem kendisi, hem yüreği güzel ve zevkli bir kadının (Hatice...

Zabit, büyük babasının renkli kişiliğini taklit ediyordu. Adını Zabit diye çağıranlara, “Tatarın” diyordu. Büyük Tatar, heyelana kapılıp kaybolduğunda, torunu beş...

1/2 Memleketimden İnsan Manzaraları: 546 545 nolu “En Büyük Eksikliğim” başlıklı söyleşime, birçok iletiler geldi yine. Yürekten teşekkürler! Hepsi de...

Konak, köyün adeta temsilcisiydi. Köyün girişinde ve meyve ağaçlarının arasındaydı. Konak, Kerim’e dededen kalmaydı. Kara taştan yapısı, fark edilirdi. Özellikle...