Çok geçmedi hatırlarsınız.

22 Ekim 2007 tarihinde aşağıdaki ağıt gazeli yazmıştım, şehit haberlerini izler izlemez televizyonlarda. Ve bu ay bütünüyle terörü lanet mitingleriyle geçmişti bütün yurrta. Mitinglerde de ben haberler bitmeden peçeteye yazmış olduğum bu duyguları paylaşmıştım kürsüden binlerce heyecanlı topluluğa. Yine başka bir tarih, ve yine tarih tekerrür etmekte. Yine analar üzüntülü, yine bizler buruk ve matemlerdeyiz.

Bir Şehit Gazeli de Ben Yazmak İstemiyorum Memedim!!!

“Şehitler ölmez, vatan bölünez” nağmeleri duyuyorum etraftan,
Sana şiirler yazmak gelmiyor içimden, 
Üzerine güller dökmek nafile…
Postalının tabanındaki yarıklardaki çamur olam çıktığın yolda,
Veya palaskandaki kemerin iğnesi olam Memedimmm!Sana nağmeler yazmaya haya ediyorum yine de,
Korkusuzcasına şahin bakışlarının altında,
Keyfe keder dünyamda içtiğim çayımın rengindesin,
Beynimdesin vatan aşkıyla atan kalbimin şimşeklerimdesin.
Elde sensin, dilde sensin gönüldesin taçtasın,
Kahpelerin kalleşlerin yüzünden revaçtasın.Sen kii, “Murat Dağlarından İndik Aşağı” türküsünü söylerken Gabar Dağlarında,
Elinde silah, burnunun ucundan geçen merminin vızıltısını duyarım içimde.
Sevdiklerinin gözyaşlarında akarım,
Damla damla kan kan bedelini ödeyemem Memedim.
Sana nağmeler yazarken erir kelimeler,
Hainlere rağmolur titreyen bedenim.

Bir benim, bizdenim, bizim milletin cemindenim,
Sendenim, senin DEMindenim.(*)

DEMİNDEN derinden, vuslatın kederinden aşkla şevke peşinden gidenlerdeniz.
Sana sevdamız, sana rüyamız, ötelere (imanla) gidenlerdeniz.
Memedimm, sana ben gitme demedimm, diyemedimmmmm!

(*)Dem: Kan
22 Ekim 2007 Balıkesir
Ahmed Emin Fidan

Basiret, irade ve aydınlık yarınlar dileklerimle.

Not: Bu günkü pazar yazım oğlaklarla ilgiliydi fakat gündemin önemi gereği ertesi pazara bıraktım.