Başkası olma kendin ol
Cesetlerden korkarız değil mi? ceset görmekten, bir cesetle aynı odada bulunmaktan? Morga girmeyi sevenimiz var mı acaba ?
Yaşamsal işlevlerini kaybetmiş, içinden ruhun çıkıp gittiği cansız bedenler ürkütür bizi.ruhun ışıltısı ve enerjisi sönünce geriye sopsoğuk donuk ve ürkünç bir beden kalmıştır.
Ama bazen yaşarken cesede dönüşürüz de hiç farketmeyiz. Ruhumuzu yitirmişizdir.kendimiz olmayı, doğallığı kaybetmişizdir. Çoğu zaman ruhumuzun uyduğu ve istediği değil başkalarının bize giydirdiği rolleri oynarken buluveririz kendimizi.
Şu yada bu sebeple birşeyleri kaybetme ya da kazanamama korkusuyla başkalarının istediği rolleri oynamaya başladığımızda kendimiz olmaktan çıkarız. yavaş yavaş içimizdeki berrak ve pozitif yaşam enerjisi, coşkusu bizi terkeder. onun yerini hırslar, hasedlikler, fesatlıklar rekabet tutkusu yada korkular doldurmaya başlar içimizi. İşte o zaman pozitif ve masum ruhu kaybedince yaşarken bir cesede dönüşmüşüz demektir.
Kendimiz olmaktan, samimiyetten doğallıktan alıkoyar bizi hayat çoğu zaman . nasıl ki ölmemek bir cesede dönüşmemek için ölümden kaçınıyorsak her türlü tedbiri alıyorsak. öyle korumalıyız kendimizi bir cesede dönüşmekten, ruhumuzun enerjisinin bizi terketmemesi için sahici olmak gerek her durumda ve koşulda. kendimiz olmak inatla başkalarının bize biçtiği rollere rağmen kendimiz olabilmek gerek.
Elbette toplumun bize biçtiği kalıplar var bu hepimiz için geçerli. kadına biçilen rol,erkeğe biçilen rol,engelliye biçilen rol, temizlikçiye biçilen rol, psikoloğa biçilen rol, gazeteciye biçilen rol, siyasetçiye biçilen rol, vs vs vs bu böyle uzar gider… .
Bize düşen rolleri oynarken yine de kendimizden birşeyler katmalı o senaryoya, mutlaka birşeyler olmalı bizi anlatan o rolde.bu mümkün imkansız değil.isteyen bunu az çok başarabiliyor yeter ki korkuların bizi ele geçirmesine izin vermeyelim…o zaman yaşarken bir cesede dönüşmekten koruyabiliriz kendimizi.
Başkasının ağzıyla yemek yiyebilir miyiz? bu doyurur mu lezzet verir mi? Başkasının kulağıyla duyabilir miyiz ? başkalarının bize biçtiği rollerle de asla hayat doyumunu sağlayamayız yaşayamayız, hissedemeyiz, coşku duyamayız.
Ne kadar şık giyinirse giyinsin ne kadar makyaj yaparsa yapsın hiçbir cesed güzel değildir….
Psikolog. İlknur Peder