Emre ÇAKIR
SEYİRDEFTERİ
Değerli okurlar aklıma takılıyor bazı durumlar, yazmadan edemiyorum. Edemiyorum çünkü paylaşmayı seviyorum. Çünkü ben de interaktif gazetemizin sloganına sonuna kadar katılıyor, bilgi paylaşıldıkça anlam kazanır diyorum.
Ve geçiyorum daha gerekli bilgi sunumuna. Kainat varolduğundan bu yana geçen süreçte insanlar her daim her konuda ayrılmışlardır. Eski çağlarda soylular, asiller, köleler gibi birtakım kavramlar geliştirilmişken günümüz modern çağında da zenginler, fakirler, orta sınıf gibi yeni terimler geliştirilmiş. Her alanda olduğu gibi bu sınıflandırma biçimi spora, sanata, edebiyata da yansımış.
Sporda, sporcularda hırs, rekabet, ego, coşku, azim var. Kamçılayıcı, tetikleyici birçok unsur var. Tüm bu olgular spora da çok şeyler katıyor ve yansıyor. O anlar, elde edilen başarınn taçlandırıldığı anlarda sporculara kupa ve madalya veriliyor. Takılıyor boynuna. Onlara öylesi gerekiyor gibilerinden bir bakış açısı. Ama sığ değil istedikleri şekilde.
Edebiyat dünyasında ellerdir öne çıkan. Zariftir parmaklar. Estetik yapıya çok önem verir edebiyat dünyası. Tümü değildir ancak çoğudur. Herşeyi değildir ama çok şeyidir. Bu şık insanlara da plaket verilir. Gayet nezih ortamlarda gayet elit bir biçimde.
Sinema ve televizyonda ise hayvan, meyve isimleridir ödüllerin adı. Kötü değildir, iyi değildir. Şekilleri her daim değişime müsaittir. Altın portakalları, altın ayıları bilmeyeniniz yoktur kuvvetle muhtemel.
Tüm bu ödüllerin veildiği yerler de çok şeyler anlatır. Sporcu spor yaptığı yerde alır ödülünü, edebiyatçı için mekanın önemi yoktur, sinema ve televizyon çok şey ister.
Alınacak ders şu. Ödüller her yerde adamına göre veriliyor. Bir hikmeti vardır elbet. Doğrusu da budur. Allah (cc) iyi edebiyatçılara plaketler, sporculara madalyalar, oyunculara portakallar ve nice sayamadığımız başarı erbaplarına istediklerini versin.
Esen kalın.
