Maide ÖREN
BİLİNÇALTI
Hayatımız boyunca ne için çabalarız sorusuna cevabımız hazırdır. Mutlu olmak için.
Mutlu olmak içinde çabalar dururuz.
Doğduğumuz andan itibaren kendimizin dışındakileri tanımakla ve de toplumun ve kültürümüzün bizi yönlendirmesiyle hep dışarıda ararız mutluluğu.
Bu konuyu yeniden gündeme getiriyorum çünkü önemli. Altını her gün çizmek gereklidir diye düşünüyorum.
Aslında mutluluk; mutluluğu bulmaya uğraşan kişinin kendisini aramasıdır bir yerde. Önemli olan da nerede arayacağıdır.
Bu arayışı ‘İhtiyar kadın’ın hikâyesine benzetirim.
“Yaşlı kadın iğnesini kaybeder. Kulübesinin dışındaki küçük bahçesinde arar onu. Ama iğne çok küçüktür tüm çabasına rağmen iğneyi bulamaz.
O sıra da yoldan geçmekte olan bir genç yardım etmek ister.
Kadın;
“İğnemi düşürdüm onu arıyorum” der.
Beraberce aramaya başlarlar. Ama bulamazlar. Delikanlı işleri kolaylaştırmak için;
“İğneyi bahçenin hangi bölümde düşürdüğünüzü hatırlıyorsanız orada arayalım” der.
Yaşlı kadın da;
“İğneyi bahçede değil ki, evin içinde düşürmüştüm” der.
Genelde böyle yapmıyor muyuz? Her neyse, aradığımız yerin orası olmadığını biliriz de bu gerçekten kaçarız hep.
Beklide dışarıda aramak işimize gelir. Kendimizden kaçıştır. Kendimizle yüzleşmek mi korkutur bizi diye düşünmeden edemem.
Gerçeği bulduğumuzda kendimizi beğenmemek midir bizi korkutan? Dışarıda arayarak yükü başkasına bırakmak mı? Kapıyı kapatırız her şey dışarıda kalır düşüncesi mi yoksa?
Ama yanılırız, herşey, mutluluk da, mutsuzluk da içimizde bizimledir.
Onu arayacağımız yer de uzakta değil, içimizdedir.
Boş yere dışımızdaki dünyada huzuru, zevki, sefayı aramakla vakit geçirmemeliyiz.
Sürekli bir şeyleri elde etmeye uğraşmayla ve almaya çalışmayla mutluluk sağlanamaz.
Beğenmediğimiz yönlerimizi düzelterek, kendimizi olduğumuz gibi kabul edip çevremizle iletişim kurarak, kendimizde bir şeyler vermektir mutluluk.
Artık huzur ve mutluluk zamanı.
Kendimizi bulalım, bulduğumuzu da paylaşalım.
