Dürüst insan, Ülkesini, memleketini, bayrağını ve insanını seven insandır. Biz onara o kadar değer verdik ki onlar kadar kendimizi bile düşünmedik. Acılarına üzüldük, sevinçlerine sevindik. Ayrı yerlerde bile olsak dertlerine gönülden ortak olduk. İnsanları severken iyisini, kötüsünü ve zenginini, fakirini de ayırmadık hiç. Ama sevgiyi ve takdiri hak edenleri daha çok bağrımıza bastık. Yoklarını var etmeye omuz omuza birlikte çalıştık. Bize bizden başkası yar olmaz dedik kucak açtık insanlık adına.
Yaşadığımız toplum içinde saygın olanlara bizde saygı duyduk kusur etmeden. Olması gereken de sanırım buydu. Ben şahsım adına her insanım diyene de inanmadım doğrusu çünkü onların sahte yüzlerini görüyordum. Özü ve sözü bir olmayan, başkalarının buyruğu ile hareket eden ve kendini güçlü gören bu insanlarla dostlukta kurmadım hiç.
Benim için adam gibi adam dediğimiz insanlar daha çok kıymetli ve değerliydi. Şurası var zaman geldi belki çok güvendiklerimden ummadığım davranışlar gördüm, insandır belki bu kadarını düşünebildi diye hoş karşıladım, saygı duydum. Ülkemin vatandaşı, benim insanım dedim.
Hatasını anlayanı tekrar aynı yerde görmeye çalıştım. Çeşitli hile ve riya ile dolu olanlara, vasıfları ne olursa olsun asla değer veremdim. Belki niye diye soracaksınız?
Söyleyim benim düşünceme göre insanın makamı mevkisi ve vasfı önemli değil, önemli olan onun insani değeridir, bakışırdı, duruşudur. Hz. Mevlana bu konuyu nasıl güzel dile getirmiş “çok insan gördüm üzerinde elbise yok, çok elbise gördüm içinde insan yok” işte işin özü budur. Asıl meziyet insan olabilmek.
Makam mevki geçicidir bir gün son bulacaktır, zenginlikte öyledir oda bir gün gelir değişebilir. Ama insanlık ölmez daima vardır. Kaderimizi yaşamalıyız ama kendi doğrularımızla, zaman geldi buhrana düştük, çıkmaz da kaldık.
İçimiz yandı bunaldık, daraldık belki ama asla namerde yalvarmadık boyun eğmedik.
Kendim adına insanı insan görene değer vermesini bildim, saygıda sevgide kusur etmedim. Karşılığını görmedim belki ama en azından vicdanım rahat ve huzurluyum. Fakat benim ya da senin dürüst ve huzurlu olmamız fazla bişey değiştirmiyor çoğunluk olmayınca.
Söylemek istediklerimizi çekinmeden söyleyebiliyor muyuz, yanlışı eleştirip doğruyu gösterebiliyor muyuz, asli değerlerimize hep birlikte sahip çıkabiliyor muyuz önemli olan bunlardır.
Çok insanla karşılaştım ciğeri beş para etmez. İşte insanlık adına hepimizi üzen görmek istemediğimiz bunlardır.
Basit çıkarlar uğruna ya da birilerini memnun edebilmek için girmedikleri kılık olmayan türdeki insanlar sayesinde toplum düzeni bozulmuş, kimsenin kimseye güveni kalmamıştır. İnsanı ve insanlığı bu duruma getiren kirli ve son derece tehlikeli bu palanlara kapılmamalıyız.
Bizlere vaat edilen ve bu günü kurtarmak adına bize sunulan değeri olmayan geçici şeyler için birliğimizi ve düzenimizi bozmamak hepimizin ortak görevimizdir.
Her birimiz üzerimize düşeni yaptığımız zaman bize bu gün dost görünen fakat hiç dost olamayan insan gurupları üzerimizde kirli palanlarını uygulayamayacaklardır.
İşte o zaman Türklük gururunu ve onurunu birlikte yaşayacağız. Geleneklerimize birlikte sahip çıkacağız şimdi öncelikle yapılacak olan budur.
Bizim bunları yapamadığımızı görenler daha fazla güç kazanacak ve üzerimizde uygulamak için kendilerine yeni planlar hazırlayacaklardır. Ben diyorum ki onlara bu fırsatı vermemek için insanlık adına inancımıza, milliyetimize sahip çıkmalıyız.
Bu gün gözlerimizi kamaştıran fakat yarını ne olduğu bilinmeyen aldatıcı menfaatler ve duygular peşini bırakıp asıl olana dönmeliyiz. Birimiz hepimiz olmalıyız. Fazla düşünmeye vaktimiz yok, bunun için yarın belki geç olabilir.
İşte o zaman düşmanın dize geldiği gün olacaktır.
