Para teknolojiyi geliştiriyor, teknoloji de parayı çoğaltıyor. Ürünlerin maliyetinde teknoloji ucuzlamayı getirirken pazarı büyütüyor ve makineleşmeyle doğru orantılı şekilde işsizlik artıyor, iş bulma şartları zorlaşıyor. Ucuz ithal ürünler yerli ürünlerden daha ucuz olunca yerli sanayi çöküyor ya da dışa esir bir hale geliyor. Sanayi montaj sanayi oluyor bağımlı halde yaşıyor.
Teknoloji geliştikçe sanat ve edebiyat anlamını yitiriyor. Değerler önem sıralamasında alt sıralara düşüyor. Önceleri insan ihtiyaçlarının karşılanması için pazarlar kurulurken şimdi pazarlar için insanlar zihinsel yönden formatlanıyorlar. İhtiyaçlar oluşturulup ürünler satılıyor. Hastalıklar mikroplar virüsler yayılıp ilaçları pazarlanıyor. Teknoloji insanların hizmetçisi değil patronu olmuştur artık.
Para iyi bir hizmetkar fakat kötü bir patrondur sözüne teknoloji de uygundur. Para ve teknolji ikiz kardeş gibidir. Teknoloji esaretine para hırsı ile başlanıyor ve insanların tembelleşmesiyle bu esaret derinleşiyor. Buna cep telefonunuzdaki numaralardan örnek vereceğim. Cep telefonunun hafızasında onca numara var ama aklımızda üç numarayı tutamıyoruz. Neredeyse kendi numaramızı bile unutacağız. Telefonun başına bir şey gelse hapı yuttuk. Diyeceksiniz ki bellekler var. Evet biliyorum bellekler varda bizde beynimizde bellek yok. Yaşam o kadar hızlandı ki, kendimizi unuttuk.
Hesap makineleri de aynı şeyi yapmışlardı bize. Şimdi üç veya dört haneli iki veya üç sayıyı çarpabilecek toplayabilecek bölebilecek durumda değiliz. O kadar tembelleştikki msn sohbetlerinde bile kısaltılmış uyduruk bir dil icat ettik. Zamandan kazanacağız derken teknolojiyi abarttık şimdi iki laf edecek vakti bulamıyoruz sosyal yaşamımız çöktü. Hani teknoloji bize kolaylıktı hani bize zaman kazandırıyordu ? Hepsi hikaye bunların. Modern köleliği özgürlük diye pazarlıyorlar tıpkı eskinin fahişeliğini şimdi ponstar yıldızlığı gibi pazarlıyorlar. Fahişelik ne kadar özgürlükse pornstarlıkta o kadar özgürlüktür. İsim değiştirerek kimi aldatıyoruz ki ?
Hani bir şehirde çok ünlü bir lokanta pardon restoran açımış. Herkes orada bir akşam yemeği yemek için can atıyormuş. Orada yemek yemek bir sosyal mevki kazanmak ve etrafa caka satmak gibi çok önemliymiş. Asgari ücretli bir karı koca da kapılmış bu tufana ve bir yıl para biriktirip gitmişler o restorana. Garson menüyü vermiş garibanlara. Adamcağız menüde yazan bir sürü anlamadığı başlıktan en ucuzlarını seçmiş. On dakika sonra yemekler kocaman tabaklarda iki lokmalık halde gelmiş. Bir de mum yakılmış masanın ortasına. İki garip bakmışlar tabaklara. Sormuşlar garsona. Meğer her zaman kendi gecekondularında gazyağı lambası altında yediklerinin aynısıymış fakat Fransızca adlarıyla zeytin peynir salça ekmekmiş aslı fesli.
Kapitalizm bir koyundan beş deri çıkartma usulünün global adıdır. Ne yapar eder garibanı hem soyar hem de karın tokluğuna çalıştırır. Kapitalizm satmak felsefesidir. İhtiyacı oluşturur ve malını satar. Buna çok acayip bir örnek sunacağım size. İnternet ortamında kadınlara sanal bebek baktıran bu acayip şeytani zeka aynı kadınları gerçekten çocuk sahibi olmaktan nasıl alıkoyabiliyor ? Bunu hiç düşündünüz mü ? İnsanlar fabrika köşelerinde 12-18 saat çalışıp sonra 15 yıl borçlanıp aldıkları iki göz odalarında uyumaktan çocuk yapacak vakti bulamıyorlar ki.
Televizyonda bir psikologdan duymuştum. 27-30 yaşlarında evli çiftler söylüyormuş doktora. Ayda iki kez cinsel maç yapıyoruz diye. Gençler ölmüşte ağlayanları yok. Hani bize kakalanan onca ürün hayatımızı kolaylaştırıyordu ? Her gece sahada maç yapabilecek performanstaki çiftler ne hale gelmişler. Birde eskileri düşünüyorum da onca işin arasında şahane mutfak ve şahane maç. Teknoloji darağacı mı olacak insanlığın ki ?
