2002 genel seçimlerinde Tarsus’ta MHP, 31.830 ( % 22). CHP, 31.507 ( %22). AKP, 17.710 ( % 12) ve DEHAP, 15.831 ( % 11) oy almıştı. Sonuçlara göre MHP 323 oy farkla birinci parti olmuştu.
2007 genel seçimlerinde ise MHP, 68.524 ( % 42,4). CHP, 38.094 (% 23,6). AKP, 36.459 ( % 22,6) ve DTP’nin desteklediği bağımsız aday 9.991 ( % 6) oy almıştı. Seçimler karşılaştırıldığında MHP’nin oy oranını katladığını görüyoruz. CHP küçük bir kayıpla da olsa oy oranını korurken AKP oylarını % 10 civarında arttırmış. Bir Önceki seçimde DEHAP olarak, sonraki seçimde DTP olarak seçimde bağımsız adayların desteklenmesi % 9’dan % 6’ya gerilemiş olması aslında oy oranında % 35 civarında bir kayba yol açmış demektir.
Bu arada yapılan yerel seçimlerde İl genel meclisliği için alınan oyları değerlendirme içine almıyorum. Gerçi il genel meclisi için alınan oyların siyasi partilerin milletvekilliği seçimlerinde alacağı oylara gösterge sayılabileceği söylenir. Fakat bir de o rakam ve yüzdeleri inceleyecek olursak yazı bir hayli uzayacak.
2011 genel seçimlerinde CHP, 57.814 (% 31,77). AKP, 51.393 (% 28,24). MHP, 49.330 ( % 27,10) oy alırken BDP’nin desteklediği bağımsız aday 16.609 ( % 9,1) oy almış.
Sonucu okuyacak olursak: Bir önceki seçime göre CHP oylarını oransal olarak % 34,6 oranında arttırarak Tarsus’ta birinci parti konumuna yükselmiştir. AKP, oylarını % 25 civarında arttırmış. MHP ise bir önceki seçime göre oylarını % 36 civarında düşürmüş. Bağımsız aday ise bir önceki seçimdeki oy oranını % 50 arttırmış ve 2002 genel seçimlerinde aldığı oy oranını yeniden yakalamıştır.
MHP tabanında büyük bir kaymadan söz etmek gerekiyor. Ve görülen o ki MHP’den kaçan oylar AKP ile CHP arasında paylaşılmış. Bir şey daha söylemek mümkün. Geçen seçimlerde AKP’ye kayan bağımsız aday oyları bu defa yerinde kaldı.
Umut ediyorum bu tabloyu ilçemizdeki siyasi partilerin yönetim kurulları çok iyi okuyup değerlendirecektir. Özellikle CHP yönetiminin seçim dönemindeki oldukça hantal yapısına rağmen böyle bir sıçrama yapıldıysa etkin bir yönetimle önümüzdeki döneme umutla bakmak gerekir
Türkiye için ise söyleyeceğim şu: Hiç kimse bu sonucu beklemiyormuş gibi yapmasın ve davranmasın. Herkes biliyordu aslında. Hiç kimsenin gönlü el vermiyordu, o başka mesele. Demek ki bir kişinin üflemesi yelkenleri şişirmeye yetmiyormuş. Anlaşıldı ki, biraz daha fazla ciğeri ve yüreği büyük adama ihtiyaç var.
Kalın sağlıcakla…
