Ülkemizin son zamanlarda verdiği şehitler, tüm halkımızı olduğu gibi, şair ve ozanlarımızın yüreklerini derinden yaralamış olacak ki, bu kez sevda şiirleri, yerini şehitlerin acısına bırakmıştı. Şairler, şiirleriyle salonda hain ellere nefret kusuyordu. Körpecik bebekleri babasız, baharında mutluluğu göremeden dul bırakılan eşler ile ana babalara evlat acısı gösteren kör kurşunlara haykırılan dizelerin sonu gelmiyordu. Yüreği yanık şairler, izleyenleri göz yaşına boğuyordu.
Evet, yerel yönetimler denildiğinde, yalnızca alt ve üst yapılar, dozerler, çöp toplama ve zabıtalar gelmemeli. Ben Bursa`da Belediyelerin sanata önem verdiklerini gözlemleyenlerdenim. Ve bunun da Türkiye`nin sanatla ilgilenmeyen diğer belediyelere örnek olmasını istiyorum. , Atamız; ” Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuştur” sözünü söylerken sanatın insanları kaynaştıran, duygu ve düşünceleri paylaştıran ve bizlere bilmediklerimizi öğreten bir unsur olduğunun önemini nasıl vurguladığı belli olan şölende, gecenin 11`ne kadar kalmanın zevkini ve onurunu tüm dostlarla paylaştım.
Milattan önce 550 yıllarda Bithynia krallarından Prusias zamanında kurulmuş olduğu ve şehre kurucusunun ismine nizafeten Prusa adını alan, daha sonra Roma ve Bizanslıların yaşadığı ve sonunda Osmanlı Devletinin kurucusu Osman Bey`in bölgeye yerleştiği Bursa`yı ipek yoluna bağlayan Kestel ilçesi, Uludağ`ın eteklerinde kurulmuş doğa harikası bir yer. Bu ilçemiz, tarihte ilk kez Dimboz Savaşı ile anılmakla birlikte İpek yolu ile Anadoluya açılan kapısı olmuş. Bu şehire yerel yönetimlerce kazandırılan Kestel Kültür Sarayı`nda şair ve yazar arkadaşlarla birlikte öğle yemeği ardından ilçeye bağlı” Barakfaki” beldesini ziyarete gittik. Belediye Başkanı Ali Koç ve ekibi bizleri gerçekten Türk misafirperverliğinin en ince ayrıntılarıyla karşıladılar. Bizi beldenin kurusucu Osmanlı döneminin Fıkıh alimlerinden, 1563`de 1. Murad Hüdavendigar zamanında Tekke ve Aşevinin kurulmasında öncülük etmiş ve o dönemde bir çok alim, hatta Osmangazi ve Orhangazi`ye de alimlik yapmış köyün kurucusu `Barakfaki” hazretlerinin ruhuna dualarımızı okuduktan sonra, bizlere verilen ` Barakfakih” beldesine ait tanıtım materyalleriyle birlikte Uludağ`ın eteklerinden çoşkuyla fışkıran doğa harikası, Şelaleye ulaştığımızda kendimizi yeşillikler içinde sanki Cennette gibi hissettik. Bir çok arkadaşımızla birlikte ilerlemenin güç olduğu şelalenin iki yamaç arasında fışkıran ilk kaynağına ulaştığımızda, suyun sesi, iki yamacın arasında şairlere kaynak olmaya devam ediyordu.
Salona döndüğümüzde akşamın nasıl geçtiğini anlayamadık. Protokol ve halkın katılımıyla dereceye giren birbirinden duygu yüklü şiirlere rumumuz doymuştu. Üstüne de ” Sebahattin Abi” nin Atilla İlhan, Orhan Veli ve rahmetli Fazıl Hüsnü Dağlarca`nın birbirinden güzel şiir demetindeki resilatinde, İstanbul`u gözlerimiz kapalı dinlerken, Sessiz Gemi`de yoluculuğumuza zamanın akışı içinde devam ediyorduk… Gecenin finalinde, ” Babana Gidiyoruz, demişti annesi/ Gömleğinin cebine niyeyse/ Birde fotoğrafı iğnelenmişti/ Neden babasına gidiyorlardı?/ Babası nasıl olsa gelmeyecek miydi?/ Ayrılmadan önce başlattıkları/ Askercilik oyunu/ Evde devam etmeyecek miydi?” mısralarını sahnede slaytıyla birlikte seslendiren öğretmen şairimiz ” Meral Demir” izleyenlere duygu yüklü yorumu ile `Lütfen dön` dedi yüreciği tek damla gözyaşıyla/Lütfen dön!…/İnan bir daha yenmeyeceğim…/Ama eğer gelmeyeceksen/Vatanı bölmek için, seni benden alanların/ Kökünü kazımadan/ Ben de sana gelmeyeceğim…” mısralarını sonlandırdığında salonda gözyaşları yine sel olmuştu. Teröristler, ödülü Meral Demir`in bağrına hançer gibi saplamıştı.
Bir sanat gecesinin ardından, Sebahattin Abi ile şehre daldığımızda şehir uykusunda, düşman ise kimbilir hangi ocakların başına ateş düşürecek, yavruların sıcaklığını babalarından ayıracak hain planların peşinde olacaktı…
Birlik ve beraberlik içinde sevgiyle kalın…
