27 Ocak 2011 tarihinde, Takvim gazetesinde ilgi çekici bir haber vardı: “Şehit Dede’nin Kayıtları Çıktı!..” Böylesine önemli bir haber, her nasılsa sadece, bir tek gazetede yer almaktaydı.. Çok araştırmama rağmen başka bir yerde habere rastlamamak şaşırtcıydı!..Bir Başbakanın şehit dedesinin kayıtları bulunacak, ve basın bu haberi atlayacak veya kayıtsız kalacak!.. Affedilir olay değil!.. Nasıl olurda ciddiye alınmaz bir başbakanın dedesinin şehadet Kaydı!.Hem haberi yeniden duyurmak, hem de bir talepte bulunmak üzere bu yazıyı kaleme almaktayım..
Önce olayı bir kez daha hatırlatarak, hafızalarımızı tazeleyelim… 8 Ocak 2011 günü, Sarıkamış Şehitlerinin 96.yılı Anma Günü’nde, Başbakan, Büyük Dede’si, Rize-Güneysu’lu Kemal Mutlu’nun da (Mutlu soyadı mıdır?, adının eki midir? bilemiyoruz Başbakan bilgi vermedi) 90 bin şehit arasında bulunduğu bilgisini vermişti..Ancak, teyidin, başbakanın verdiği bilginin üzerinden 20 gün geçtikten sonra Kars Valiliği’nde ortaya çıktığı söylenen kayıtlara dayandırılarak aktarılıyor olması düşündürücü!.. Şimdi de haberi okuyalım, bir eklenti ve yorum yapmadan…
“Şehit dedenin kayıtları çıktı
Başbakan Erdoğan’ın Sarıkamış’ta şehit olan büyük dedesinin künyesi, Kars Valiliği’nin arşivinde bulundu. Ayağı kırılan arkadaşını sırtında kışlaya taşımış, cebindeki son parasını da memleketine dönen yaralı arkadaşına vermiş! 22 Aralık 1914, tarih sayfalarına gurur ve hüzün yılı olarak geçmişti. Sarıkamış, I. Dünya Savaşı’nın en dramatik cephesine sahne olmuştu. 90 bin Türk askeri, vatan topraklarını vermemek için donarak şehit düşmüştü. O şehitlerden biri de Başbakan R. Tayyip Erdoğan’ın dedesiydi… İşte Başbakan Erdoğan’ın dedesinin kayıtları, Kars Valiliği’nde ortaya çıktı.
Son Para Arkadaşa!..
Başbakan’ın annesi Tenzile Erdoğan’ın dedesi olan Kemal Mutlu’nun resmi kayıtlarına, 189 şehit künyesinin incelenmesinin ardından ulaşıldı. Kayıtlara, Mutlu’nun vefası da girdi. Mutlu’nun ayağı kırılan arkadaşı Molla Usta’yı sırtına alarak Sarıkamış Kışlası’na götürdüğü öğrenildi. Kayıtlarda, Mutlu’nun cebindeki 7.5 kuruşu Rize’ye dönmesi için arkadaşı Molla Usta’ya verdiği bilgisi de yer aldı.”
(TAKVİM 27 Ocak 2011 Perşembe)
———————————————
Yıl 1914..Ateş çemberinde dünya!. Osmanlı dörtbir cephede, cehennemin ortasında!.. Tebaa sadece asker gönderiyor cepheye; ölüme!. Nereye, niçin bilmiyor!.. Ne haber var gidenlerden, ne de gittikleri yerden!.. Tayyip Bey’in Büyük Dede’si Güneysu’lu Kemal Mutlu’nun, cebindeki 7.5 kuruşunu yaralı arkadaşı Molla Usta’ya vererek, gösterdiği vefaya ve memleketine dönmesini sağlamasına kadar en ayrıntılı biçimde kayıtlara geçirilmiş olması, şaşırtıcı olmaktan öte çok düşündürücü.
İşte benim de talebim, bu çok şaşırtıcı ve düşündürücü noktada başlıyor!..
Büyük Dede Kemal Mutlu’nun kayıtlarına bir rastlantı sonucu ulaşılmış olamaz!..Herhalde.bu
kayıtlar, 2011 yılında Tayyip Bey’in Büyük Dedesini bulma talebini yerine getirmek adına
tutulmuş değildir!.. Kayıtlar ciddi tutulmuş olmalı ki 94 yıl sonra bile hiç tereddütsüz, kesin
tespitler yapılabilmekte!.., arananlar bulunabilmekte!.. Şehidin de torpillisi olacak değil ya!…
Şehitlere saygı namus borcuysa; ben de şehit dedem bulunsun istiyorum!..
Ben de övünmek, gurur duymak istiyorum dedemle!..Eğer birilerinin Büyük Dedesini bulup, benim dedemi bulmazsanız; iki elimi yakanızdan çekmem!.. Bulun dedemin nerede şehit düştüğünü!.. Ben de babama karşı, hiç görmediği babasını bulduğumu mezarı başında müjdelesem!.. O’da yattığı yerden duacı olsa bulanlara, başta Recep Bey’e ve diğer emeği geçenlere!..
Yardımcı olması bakımından, dedem hakkında, ninemden edindiğim bilgileri aktarayım… Bir haftalık evli iken alınmış askere…
Babamın doğum yılı 1913… Demekki dedem büyük olasılıkla 1912’de alınmış askere.. Sevk yeri bilinmiyor… Daha doğrusu ninem bilmiyor.. Bir kere mektubu gelmiş dedemin… Mektup nereden postaya verilmiş bilinmiyor.. Daha doğrusu ninem bilmiyor!..
Babam doğmuşmuş dedemin tek mektubu geldiğinde… Adet olduğu üzere, bu müjdeli habere
kanıt olsun diye bebeğin elini kağıda çizerek postalamışlar cevabı…. Mektubun nereye gönderildiğini bilmiyor ninem…
İşte kurulabilen tek irtibat bu!… Yıllar yılları kovalamış. Babam “dulkarı çocuğu” olarak büyümüş.Adı böyle çıkmış, öyle çağrılır olmuş!.. Babasından geriye ne bir anı, ne bir koku kalmış, ne bir sevgi, ne de bir şefkat eserciği almış!…. Babamın ömrü boyunca bu hasretle yanıp tutuştuğunu biliyorum da, ağzından bir kerecik olsun baba-babam sözcüğü çıktığını hatırlamıyorum! Görmeden duyulan bir özlemdi onunki!.
Özellikle işte bu nedenle, babacığımı, mezarında da olsa bulunmuş babasıyla sevindirmek istiyorum.Kendi dedesini bulan Başbakan benim dedemi de bulsun!..Başbakanın Büyük dedesini bulanlar, benim dedemi de bulsun!.. Dedemin künye bilgileri; Ahmet Cemal oğlu Molla Mehmet – Diribol-Buldan (DENİZLİ) Yaşı: 18’ini bitirdiydi demişti ninem.
Not:
Kendi dedesinin izini sürerek, Sarıkamışta şehit olduğu bilgisine ulaşan başbakan, benim dedemin de izini sürüp, benim dedemin de nerede şehit olduğunu bulmak zorunda.. Çünkü, Müslüman, sadece kendi kayıp devesinden (devesinden) değil, başka müslümanların kayıp develerinden de sorumludur.. Ömer adaletini çok iyi bilen bir başbakan bunu bilir!… Eğer bu talebimden bir yanıt alamazsam, ben de, Dedem, Balkanlar’da, Trablus’ta, Çanakkale’de… savaştı!.. Vatan uğruna Sarıkamış’ta kaldı!.. diyeceğim.. Hızımı alamazsam,
Sakarya’da, Dumlupınar’da, İnönü’de en ön saflarda o vardı diyeceğim.. Daha da hızımı alamazsam, İzmire giren ilk birliklerin ta önündeydi, diyeceğim.. Kimse benden kanıt istemez nasıl olsa!.. Ahmet Cemal oğlu, Molla Mehmet oğlu, Cemal Arık oğlu Molla Mehmet
