Elektrik sektöründe dünyanın en büyük elektrik dağıtım ve otomasyon üreticilerinden Schneider Electric’in dünya genelinde 120 bin çalışanı var. 2008’de 18.3 milyar Euro’yu aşan satış rakamına ulaşan Schneider Türkiye’de de, önemli bir yere sahip. 1000’i aşkın çalışanı, 3 üretim fabrikası, 200 iş ortağı ve satış ofisleriyle ülke sanayisine büyük katkı sağlıyor. Schneider kriz döneminde moral veriyor. Firma, Manisa Organize Sanayi Bölgesi’nde 60 bin metrekare arazi üzerinde yeni bir fabrikanın temelini attı, hedeflediği 3 yılda 50 miyon dolarlık yatırımı başlattı.
Schneider Electric Genel Müdürü Turhan Turhangil, Schneider Electric’in bu yeni fabrikasının tüm yatırım aşamaları tamamlandığında şu ankinin 2 katı iş hacmine ulaşacaklarını aktardı.
Yeni fabrika iç pazarın yanı sıra ihracat ağırlıklı olarak da çalışacak hatta Turhangil’in sözlerinden anladığımız kadarıyla bu yatırımla Türkiye, Schneider Electric’in ihracat üssü olma konusunda diğer üretim merkezleriyle arasını oldukça açacak. Fabrika yatırımı ve diğer yatırımlarla birlikte Schneider, 3 yılda 50 milyon Euroluk yatırım yapmayı hedefliyor.
Fabrikanın bir özelliği de çevre dostu niteliği nedeniyle benzerlerine göre %50 daha az enerji tüketilecek olması.
******
Turhangil Manisa’lı biri olarak alanında dünya devi olan Schneider adına bu küresel kriz döneminde yatırım yapmaktan çok mutlu. Temel atıldığı gün Schneider Electric’in Manisa’daki fabrikasını inşa edecek olan SİPİL inşaatın Yönetim Kurulu Başkanı Hakkı Bayraktar da çok mutluydu ve iki Manisalı’nın keyfine diyecek yoktu.
Tam bu satırları yazdığım anlarda ajanslara düşen “işsizlik yine rekor kırdı. İşsizlik oranı yüzde 16.1’e çıkarken işsiz sayısı 3 milyon 802 bin kişiye ulaştı” haberini okuyunca, kalbimden iki başarılı işadamına ülke adına teşekkür etmek geçti.
Beynimden geçen ise Türkiye’nin yakın zamana kadar hararetle tartıştığı “yabancı sermaye”nin, global dünyanın artık vazgeçilemez bir gerçekliğiydi.
Yıllarca yabancı sermaye yararlı mı zararlı mı tartışmalarını yapacağımıza veya varolan kar eden kuruluşları satmayı başarı sayacağımıza, doğrudan yatırım yapan, iş imkanı sağlayan, üretime katkıda bulunan yabancı sermayeyi özendirecek çalışmaları, teşvikleri ön plana alsak ne olurdu, bugünkünden daha fazla mı kaybederdik ?
