Ortak Akıl- Ortak Vicdan- Ortak Ses=Çözüm

ORTAK AKIL – ORTAK VİCDAN – ORTAK SES=Çözüm

Referandum artık geride kaldı. Propagandalar bitti ve şimdi sandıklara gidilecek. Halkın takdirini, tercihini baş-göz üstüne kabul ediyoruz. Kendi tercihimizi nasıl “kendimizce” doğru buluyorsak başkalarının tercihleri de “kendilerince” doğrularıdır. Bu sebeple karşılıklı hoşgörü ve saygıdan başka seçenek huzursuzluktan öte bir işe yaramayacaktır.

Referandum bitti ama yıllardır bitmeyen ve gittikçe bitirilmemesi yönünde çabaların olduğu Kürt sorunu ortada duruyor. Bu sorunu daha çok demokrasi, daha çok özgürlükler, daha adil, daha eşit birliktelikle ve insan haklarının en iyi seviyeye getirilmesiyle çözmemiz mümkündü(r). Çok geç kalınsa da hala vaktimiz var diye düşünüyorum.

Ancak bir süredir eylemlerine ara veren PKK’nin 20 Eylül’den itibaren yeniden eylemlerini başlatmasına az kaldı. Çünkü eylemsizlik kararları 20 Eylüle kadardı. Eğer -Allah korusun eylemler yeniden başlar ise kan ve gözyaşının daha da yürek yakıcı olacağını şimdiden görmek zor değil.

Bunu için ne yapmalıyız?

Şunu açıkça söylemek istiyorum ki;

Bizler bunu durduramaz isek hep beraber yanacağız. Çünkü bugün gelinen nokta geçmiş yıllarla benzerlik göstermiyor. Kontroller sıkıntılı bir yapı arz ediyor. Daha açıkçası kontrol mekanizması çalışmıyor ve eline silahı alan eylem kararını kendi başına verebiliyor. İşte beni asıl ürküten durum bu keşmekeşliktir.

İskenderun, Reşadiye, Batman bir tarafa;

Dağlıca-Heron ve en son Hakkari’de vurulan 9 PKK’linin olayları her iki tarafın da şiddet yanlılarının inisiyatif geliştirdiklerini ortaya koymaktadır.

Bizler buna DUR! demek zorundayız. Öncelikle PKK’nin eylemsizlik kararını uzatmasını sağlayarak sivil bir güç birliğine gitmemiz gerektiği inancındayım. Bizlerin bu konuda tavır alması sertlikten yana olanları durdurmaya yetecektir. Zira konuşarak işin çözümü ancak bizim etkili olmamıza bağlıdır.

Âcizane fikrim şu;

Ülkenin her bölgesinden barış ve huzurdan yana olanlar irtibat halinde olmalıdırlar. Bu irtibat aynı gün ve saatte ortaya konacak sivil ve yasal etkinliklerle ses verecektir. Ülkeyi şiddetten beslenenlere bırakacak kadar duyarsız ve de çaresiz olmadığımızı göstermemiz gerekir diye düşünüyorum.

Bu sebeple,

İlk olarak çok acil bir şekilde “ne yapılmalı” sorusunu cevaplandırmamız gerekir. Ortak kanaat neyi gerektiriyorsa ona uyup zaman kaybetmeden hayata geçirmeliyiz.

Mesela ilk olarak, çeşitli illerde STK’lar bir araya gelip ortak oturma eylemleri ve açlık grevleri yapabiliriz. Sonra belirlenecek bir ilde ortak eylemler yapabiliriz. Bu arada siyasi parti, STK, kanaat önderleri ve aydın kesimlerle görüşüp destek alma yoluna gitmemizin gerekliliğine inanıyorum.

Sonraki aşama hem PKK ve hem de hükümet-devlet yetkilileriyle görüşmelerin olumlu olacağını düşünüyorum.

Tabi, bunlar şimdilik düşündüğümüz etkinlikler, daha sonuç getirecek eylemlerin sizlerin görüşlerinizi dile getirmenizle mümkün olacaktır. 

Şimdi çok acil bir şekilde “ne yapmalıyız” sorusunun cevabını verebilirsek işimiz daha da kolaylaşacaktır.

Yarın çok geç olmasın. Bakın bugün bir çocuk vuruldu, bir çocuk ve hepimiz yanacağız, iki cihanda da…