Bu kupa benim için çok değerli, niye mi? Çünkü onu bana meslekte öğretmen olarak çalıştığım son yılımda Nürnberg’de Wiesenschule’den bir öğrencim kendi elleriyle yazıp getirmişti, içini de bir çocuk için en değerli şey olan şekerleriyle doldurmuştu.
2015 temmuzunda Türkiye’ye dönünce Talim Terbiye Kurulu Proğram dairesinde 9.sınıf Türk Dili ve Edebiyatı kitabı yazımında görevlendirilmiştim, meslek yaşamımda yeni bir sayfa açılmıştı. Bu görevden de onur duymuştum, lakin artık benim ömrüme ömür katan öğrencilerim yoktu, ben de şimdiye kadar sakladığım bu hediyeyi açtım bu gün, çayımı yudumlarken otuz iki yılda ömrümden geçen çiçeklerimi düşündüm bir bir.
Yeni görevimin ilk öğretmenler gününde (2015) öğrencisiz öğretmenlik ne zormuş, derken ilk görev yerimden öğrencim Nihat aramıştı.
Yurda döndüğümü duymuş, hem öğretmenler günümü kutladı hem de güzel bir sohbet etmiştik davet ettiği akşam yemeğinde.
Öğretmenler için bunlar ne kadar değerlidir bir bilseniz. Sanki öz çocuğunuzmuş gibi başarılarına nasıl da sevinilir bir öğrencinin. Ve bakın bu anımı sizlerle paylaştım hemen.
Şükran Uçkaç Yargı
24 Kasım 2021 Ankara
