Durmak istemedim ama ruhum daraldı ve soluklanmak istedim.
Doyasıya soluklanmaktı amacım, ruhumun açılmasıydı.
Aradığımı bulamamam da işin çabasıydı. Ortama hâkim olan koku, baca gazlarına aitti. Baca gazları, atmosfere karışırken, soluğumuz kısıtlanıyordu.
Kokusuz solumak için, kapı ve pencere aralıklarını tıkattım. Haber kaynağım, mutfağın küçük penceresiydi. Dışarıda koşuşturan insanlara, acaba ile başlayan şüpheler, beynimde yer etmeye başladı. Bana göre, kokunun varlığı, bir yerlerde gaz kaçağının ispatıydı.
Mutfak penceresinden sızan hava rahatsız ediciydi. Gazın karbonmonoksit olduğunu fark etsen korkardım. Gaz kaçağını ölçen aletler laboratuvarın birinde yok muydu? Ölçü aletinden haberimiz olsa, fena mı olurdu?
Yol kenarında duran arabadan iki kişi indi. Kafalarını kaldırdılar, soluk alıp veriyorlardı. “Gaz kokluyorlar,” dedim. Biraz daha kokladılar ve defterlerine bir şeyler not aldılar. Belki de havadaki gaz karışımının derecesini belirliyorlardı.
Ambulansın canavar düdüğü sustu. Yol kenarında, yaşlı bir adamı bıraktı ve hızla çekip gitti. Gaz kokusu ciğerlerini şişirmiştir, dedim. Kızım, koku değil gazın kendisi şişirmiştir, diyerek düzeltti.
Bir yaşlıyı gaza kurban verdik. Pencereden ayrılmadım, olaydan etkilenmiştim. Sıkıldım, neden gaz kokusu, dedim. Bu arada zil çaldı. Gelen kapıcıydı. Ona gaz mı kokuyor? diye sordum. Kapıcı öyle bir şey duymadım, dedi. Kulağın duyar ama benim sorduğum burunla ilgilidir. Koku alıyor musun? Kapıcı selesine baktı ve almıyorum, dedi. Burun sende göstermelik herhalde, dedim. Kapıcı güldü ve ne işe yaradığını bilmiyorum, dedi. Öğrendin ama işe yaramıyormuş, dedim.
Bu hafta, uğursuz günler, peş peşe geldi. Gaz kokusu, son zamanda etkili olmaya başladı. Acaba bana mı öyle geliyordu. Koku muydu? Hayalimi engelleyen.
Pencereyi kapattım, sehpaya çarptım ve çay bardağını kırdım. Sakarlığım arttı, dedim. Kızım “gaz kokusu, iyi ki caddeye çıkmamışsın, arabaya çarpabilirdin,” dedi. Birlikte güldük.
Havadan alacağım bir soluk, bilmiyorum yetecek miydi? Kızım müdahale etti, CO siz, dedi. Yalnız havanın gaz karışımı olduğunu ekledi.
Parka gitsem gaz kokusu alır mıydım? Diye sordum. Kızım, “yapraklar bilir,” dedi.
Hasan TANRIVERDİ
