Bir koyun! İki koyun! Üç koyun! Dört… Beş…

Bir bilmece vardı. “Koyularını otlatan çoban, nehrin karşı tarafında duran tilkiye/kurta koyunlarını yem etmeden onları nasıl karşıya geçirir? Hatta buna benzer bilgisayar ortamında çeşitli kurmaca oyunlar bile vardı, belki oradan da hatırlarsınız. Üç koyun bir arada olunca, kurt yiyemiyordu. Ama iki koyunun bir arada olması önemliydi; ak koyunla kara koyun bir arada olamıyor ve çoban, yanına en fazla üç koyun alabiliyordu vs.

Ak Partinin şu anki gayretini bir parça bu oyuna benzetiyorum. Koyunları götürüp, geri getiriyor ve bir türlü kurta kaptırmadan, geçiş yolu bulamıyor. Her çabasında bir koyun gidiyor. Koyunlara isim verirsek daha iyi anlatacağım konuyu: “Açılım”, “demokrasi”, “hukuk”, “bölgesel güç”, “derin devlet”, “PKK”.

PKK ve Derin devlet kesinlikle bir arada kalmamalı, sürünün hepsini kırıp geçiriyorlar. Derin devletle, Açılım bir arada kalamıyor. Derin devlet, Açılama bir tekme atıyor, nakavt. Hukuk, Demakrasi’yi sürü dışına atmakta çok mahir. Açılım’la PKK’yı alıp, karşıya geçerse çoban, Kurt’la PKK bir olup, Açılım’ı kapıyor. Bölgesel Güç’ü, Demokrasi ve PKK’yı yanında götürse, Derin devlet yanında kalan Hukuk’un tepesine binip, Açılım’ı ekarte ediyor. Bu durumda iş önce Hukuk, Demokrasi ve Derin Devlet’i karşı tarafa götürüp Kurt’u bu tarafa gelmeye ikna etmeye kalıyor. “Sonraki adım?” diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Ama “biz yedik Allah arttırsın, sofrayı kuran kaldırsın!” diyorum. Bu oyunu ben kurmadım ve türlü oyunları çözmede hiç de mahir değilim. Benim ki de Ak partinin yaptığı gibi, gidiş yolu doğru; sonuç hüsran! Bu hoca da gidiş yoluna puan vermiyor, n’apalım.

Tayyip Erdoğan ne yapsın? Aslına bakarsanız ne yaparsa yapsın boşuna! Çünkü ülkenin ekonomisinin ilerlemesi, ülkenin gelişip, güzelleşmesi, alt yapı ve ulaşım sorunlarının çözülmeye çalışılması/çözülmesi, eskiden lüks denilen şeylerin şimdiler de ikişer ikişer insanların genelinin evinde olması… Makro kredi ile bir çok insanın iş sahibi olması… Farklı iş alanlarının açılması… Sermayenin tekelden çıkıp halka yayılması, bugüne kadar merdiven altı yapılan üretimin fabrikasyona dönüşmesi, Kaçan yabancı sermayenin yeniden ülkeye gelmesi… Sağlık reformu, eğitimde fırsat eşitliği mücadelesi, gelişmekte olan pazarlar statüsünden çıkıp, büyüyen ülkeler sınıfına atlama, Özal ve İsmail Cem’den sonra ve daha fazla belki de ilk defa dış politikada böylesi etkin ve hatta proaktif olma, hepsi ama hepsi boşuna… ülkeye ne olursa olsun, onlarca genç fidan ölürse ölsün (kim olursa olsun), ekonomi batarsa batsın, sağlığımız ve eğitim sistemimiz yerle bir olsun, paramız yine pula dönsün darbeler olsun ülke cehenneme dönsün saçma sapan bahanelerden iftira ve yalandan insanlar asılsın…. ne olursa olsun yeter ki bu Hükümet gitsin! Artık yerine İsrail’den devşirme kuklaların kurduğu bir hükümet gelir. Yine 60’lara 80’lere gideriz… Halk eski sefil günlerine geri döner, şimdilerde, cebi boşalmadığı halde, başkalarının cebi de para gördüğü için feryadı basanlar, eskisi gibi hortum dönemlerine yeniden geri dönmenin haklı gururuyla hayatlarını o yıllarda kaldıkları değil, bu yıllarda üstüne ekledikleri ile devam ederler.

Demokrasiymiş, hukukmuş, insan haklarıymış eşitlik ve sosyal adaletmiş bu gibi zırvalar karşısında arada bir iki şehit haberi ile korku tünelinde bir geziye çıkarıldı mı insanlar, yeter de artar bile!

Hey gidi Allah’ım uyandır beni bu kabustan!!