Gün/aydın dostlarım…
Yaşamak sevmektir diyorsan… Yaşama sevincini yitirme…
Kollarını aç… ________________ Benim adım SABAH… Sevgiye başlangıcım ben.
UCUZ İNSAN
Her şeye arka arkaya zam gelirken nedense insanlık ucuzladı.
Bir zam da şu insanlara gelse de kendilerini bu kadar ucuza satmasalar.
Hâlbuki bildiğimiz üzere: Kur’an’da Isra Suresinin 70. Ayetinde ” İnsanları yarattıklarımızın birçoğundan üstün kıldık” ifadesi yer almaktadır. İslam âlimleri, insanın yaratılmışların en şereflisi, varlıkların en şereflisi yani “eşref-i mahlûkat” olduğu yönünde çoğunlukla fikir birliği içerisindedirler.
Asrımızda bakarız da gördüğümüz şu; İnsanlık peçeteden hafif, tenekeden ucuz oldu. Gidilen yol yol değil, düşünemiyoruz.
Bende dedim ki bu gün; soğan zamlanırken, insanlık ucuzlarken, yazdıklarım sakın kimseye dokunmasın okunsun isterim.
Sözüm meclisten dışarı ucuzluğadır. Ne demiş Yahudi milleti; “ucuz mal alacak kadar zengin değilim.” Her şey ucuzlasın ama insanlığa bedel biçilemesin. Doğrusu özledik o günleri…
Değersizliğin değer olduğu günümüzde dünya genelinde ve ülke özelinde; ne yazık ki, her şey pahalı, ama İnsan Ucuzladı! …
Dünyada İnsana, cana verilen değer bayatlamıştır. Hatta gittikçe yok olmaya yüz tutmaktadır… İnsan kardeşler, hem cinsini yutmaktadır…
Dostlar, bir avuç su, bir avuç kandan daha pahalıdır ne yazık ki. En değerli varlık olan İnsan, basit çıkar ve ilişkiler ağında son derece düşürülmüştür. İnsani değerler ayaklar altında çiğneniyor, adeta bir paspas misali. İnsan pazarı kurulmuş, panayır timsali!
Bunca kirlenmişliğe karşın, dostluğa, sevgiye, yaşamı paylaşmaya bir köprü atalım. İnsana menzil tutalım.
Ama maalesef dünya değişir ama insanlar değişmez, çabalar boşadır, bu yüzden açgözlülük ve bencillik hiç bitmez.
Amerikalı bir iş adamının sözünü okumuştum bir dergideki makalede: “Dürüstlük çok pahalı bir hediyedir, ucuz insanlardan beklemeyin.”
Bu tür kişiliklere sahip olan insanlar, maalesef hayat boyunca bizlere eşlik etmektedirler…
Bunu kabullenmek zorundayız.. Ucuz insan, insanlığımız için aslında bir felaket ve büyük bir tehlikede arz etmektedir… Her bir kötülüğün arkasında mutlaka ucuz bir insanın varlığını unutmayacağız…
Ucuz insan; Toplumda değeri bulunmayan, kendini değerliymiş gibi gören, hisseden ve toplumda kendini ön plana çıkarmak için sürekli çaba gösteren, bu yolda bir başkasının gözüne girebilmek için arkadaşını veya dostunu, gözünü kırpmadan satabilen, harcayabilen bir insan çeşitlemesidir.
Böcek bile, bu insancıkları gördükçe, böcekliğinden utanır olmuştur…
Psikolojileri her zaman bulanık ve karmaşıktır. Korkaktırlar. Korkaklığın verdiği o psikoloji ve baskı karşısında, herkesi rahatlıkla yaralayabilirler. Acıma duyguları yoktur, kendine hâkim olmayı beceremezler, vicdani duygularını sezinleyemezler. İstem dışı harekete geçme özelliklerine sahiptirler. Kısacası her türlü zarar ve ziyana sebep olabilecek, korkularının esiri altında yaşayan, toplumlarda bir değer biçilmeyen, insanlar topluluğuna ucuz insanlar adı verilir. Gurur ve kibir onlar için vazgeçilmez bir unsurdur… Onların mezhebi, din ve iman gücü sadece kendini büyük görmeleri ile ilişkilidir.
Günümüzde 1 tavuğa bile bir değer biçilmişken, böyle ucuz insancık karakterlerine maalesef bir değerde biçilememektedir… İnsanoğlu hayat boyu mutlaka birçok evrelerden geçmiştir.
Bu hayatta en pahalı olan şey aslında insanlık olması gerekliliğidir. Sebebi ise insanlığın öldüğü anda her şeyin öldüğü gerçeği yatmaktadır. Nitekim günümüz şartlarında insanlığın öldüğünü her an tanık olmakla birlikte bunu fazlasıyla yaşamaktayız. Nedense insanlarda tepki bir o kadar az olduğudur. İnsanlar kendi pahalılığını düşünür ve hiçbir zaman insanlığı düşünmez oldu. Ne hikmetse bu durum tüm dünyada aynıdır.
Böylesine güzel bir gökyüzünün altında, bu kadar çok kötü insan nasıl yaşayabiliyor?.. Doğrusu şaşkınım… Ve anlayamıyorum, anlayamadan da göçüp gidecek gibi duruyorum. Çünkü arada bir gelip kapımı çalıyor artık o melek…
Yaşadığımız toplumun kendine ait doğru olmayan gerçekleri vardır. Bunlar tarihsel kültür birikiminden kaynaklanan insani erdemler değil maalesef, bunlar; zürafaya zorla “fil” dedirtmek gibi hiçbir doğru dayanağı olmayan gerçekler.
Zorla bizlere bir şeyler öğretilirken, aslında bizlerden hep zorla güzelliklerimizi almışlardır… İşin komik yanı; kaybettiğimiz güzelliklerin bedelini tekrar bizlere ödettiler ve ödetiyorlar.
‘Ucuz insanlara pahalı gelmen senin değil onların suçu.. Unutma ki; insan anlayana çok, anlamayana eksik görünür. Hepsi bu!’ demiş Marquez…
Lütfen insanlık hedeflerinizden şaşmayın. İnsanlığa zarar getirecek şeylerden kaçının. Fayda getirecek şeyleri yapalım…
Ben: “Gönlü geniş insanları seviyorum… Vefakar insanları, kusur kapatanları, kendi gibi davrananları” seviyorum…
– Dürüstlük pahalı bir mülktür. Ucuz insanlarda bulunmaz.
– Ucuz gıdalar midenize ucuz insanlar kalbinize zarar verir.
– İnsanlar ikiye ayrılır. Su kadar aziz olanlar su kadar ucuz olanlar.
– İnsan olmak kuruş ile değil duruş ile ölçülür. Özdemir Asaf
– İnsan, her şeyin en kutsalı olduğu gibi, en kötüsüdür de. Platon
İşte böyle dostlarım, İnsanlık öyle çok çok ilerledi, artık gözükmüyor.
Neyse bu gün böyle Mevlana hazretlerinin dediği gibi; “Anlaşılmak gibi bir derdimiz vardı. Ne zaman ki kendimizi anlatamadığımızı Fark ettik. İşte o vakit susmalar dostumuz oldu.”
Yaşam gülmeyi, sevgi hak etmeyi, vefa unutmamayı, dostluk sadık kalmayı bilenler içindir…
Haydi şimdi kahvenizi alın, oturun bir köşeye. Ruhumuzu keşfe çıktık, sizde de katılın bu serüvene…
Kim; Barış adına, Sevgi adına, insanlık adına yoklama alırsa, Ben; ‘Buradayım’ ve Bizi daha çoğul BİZ olmaya bekliyorum…
Sevin, sevilin, hayat sevince güzel ve diyelim her bir cümleye; atalarımızdan emanet aldığımız bu Vatanın sahipleri yalnızca bu Vatanı karşılıksız seve bilenlerdir… Güneşin üzerinde doğduğu bu gün günlerinizin en güzellerinden birisi olsun ve hayat yolunda yürürken ayağınıza taş değmesin, günleriniz keyifle sürsün…
Gönül soframdan gönül sofranıza muhabbet olsun… Sağlık, bereket ve huzur ile hoş kalın, hoşça kalın, sevgiyle hep dostça kalın, bir gün, bir yerlerde, görüşmek ümidiyle…
#öskurşun#
