Annem annem
Sen yoksun ya
Artık kimse minik ellerime kına yakmıyor
Saçlarımı örüp kelebekli toka takmıyor
Kimse öyle sımsıcacık bakmıyor
Gönlümün gam yükünü yıkmıyor
Ondandır üşümelerim zahir
Annem annem
Hep çiçekliydi elbisen yazman
Ondanmış annem gül gibi kokman
Elinden ‘yavşan bile yağlı aş’ olurdu
Her zorluk elinde en kolay iş olurdu
Anmasaydım seni bağrım taş olurdu
Annem annem
Sonra ben taradım senin apak saçlarını
Binbir umutla verdim ilaçlarını
Hekim mi narkoz mu emboli mi kimin sayıyım suçlarını
Son kez dokundum öptüm parmak uçlarını
Annem annem
Sen gittin ya ağustosta
‘yazımı kışa çevirdin’
Türküsünü dinliyorum şimdi
Ağustos gelmedi daha
Düşlerime de gelmiyorsun
Küstün mü
Yoksa selamı sabahı hepten kestin mi
Annem annem
Ben de anne oldum nine de
Çok tatlı evlat balı
İnci Vera adı
Gurbet gülü
Yaşayıp gidiyorum işte
İnşallah yarın görürüm düşte
Dualarımı gönderiyorum seni her düşünüşte
‘Ana gibi yar olmazmış’ anladım anladım işte
Şükran Uçkaç Yargı
Sazsızozan
6 Nisan 2020 ANKARA
