Sevgili arkadaşlarım, 2004 yılında 10. Dönem Ümraniye İlçesinden İl genel Meclisi Üyeliğine seçilmiş olmam sonrasında, 10 Ocak gününün gazeteciler günü olması nedeniyle, İl genel meclisinde, 10 Ocak Gazeteciler günüyle ilgili yapmış olduğum konuşmamı bir daha sizlerle paylaşmak istedim.
Sayın Başkan, İl Genel Meclisinin Değerli Üyeleri ve Fedakâr Bürokratları. Bu gün sizlere 10 Ocak gazeteciler günüyle ilgili düşüncelerimi sunmak üzere, şahsım adına söz almış bulunmaktayım. Demokrasinin gelişmesine ve çağın aydınlanmasına katkı sunan mesleklerden biriside, gazetecilik mesleğidir. Gazetecinin en büyük özelliği, insanlarımızın bilmesi ve öğrenmesi gereken haberlerin ve bilgi akışını sağlayanlardır. Her şart ve koşulda görev yapmanın gayreti içinde olan gazeteciler, doğal olarak da her türlü tehlike ve tehdidin altında yaşamlarını sürdürmektedirler. Bu nedenledir ki, gazetecilerin ekonomik ve sosyal imkânlarının yerli yerinde olması, büyük önem arz etmektedir. Bu durum 1961 anayasasıyla teminat altına alınarak, 212 sayılı yasa ile gazete çalışanları ve yöneticilerine ait, sendika yasası yürürlüğe koyuldu. Bu yasayla, gazetecilerin sorunlarına, sınırlıda olsa çözüm bulunmak istenmişti. Ne yazık ki, bu yasayla tanınan haklar, önce 12 Mart askeri müdahalesiyle sınırlandırıldı. Sonrasında da, 12 Eylül ihtilalinin demokrasiye müdahalesiyle, sendikal hakların büyük bir kısmı ellerinden alındı. Üç günlük bayramları bir güne indirildi. O günden sonra, “10 Ocak Günü, Gazeteciler Günü” olarak kutlanmaktadır. Bu vesileyle, bütün çalışanların demokratik haklarını hiçe sayanları kınıyor, demokrasi adına demokratik hakları yönünde mücadele veren bütün gazetecilerin günlerini kutluyorum.
Sayın Başkan, değerli arkadaşlarım. Eğitimci olmama binaen, eski bir gazeteci, Serhat Kültür Dergisi’nin makale yazarı, altı antoloji kitabında eserleri yer bulan, iki yüzün üzerinde söylev ve makalesi bulunan, dört şiir kitabı yayınlanan ve İstanbul Gazeteciler Derneğinin Onur Kurulu Üyesi olan bir arkadaşınız olarak, bazı konulara değinmek istiyorum.
Milletimizin birlik ve beraberliğini, ülkemizin üniter yapısını ve milli çıkarlarını göz ardı etmeden, insanlarının rengine, diline, dinine ve mezhebine bakmadan haber veren ve yayan basın mensuplarına dünden daha çok, bugün ihtiyaç duymaktayız.
Geçmiş zamana ve günümüze baktığımızda, birtakım medya ve mensuplarının yalan yanlış ve maksatlı haber yayan ve yazanların, ülkeyi nedenli güç duruma düşürdükleri ortadadır. Yaşadığı ülkenin milli çıkarlarını düşünmeyenleri, bu sınıf içinde adlandırmaya dilim varmıyor.
O nedenledir ki, ülkemizin aydınları, yazarları ve basın mensupları, görsel ve işitsel medyasıyla birlikte, ülkemizin milli menfaatlerini ve çıkarlarını her şeyin üstünde tutmalıdırlar. Ülkemizin çıkarlarında sorumluluk duymak, hem vicdanı hem insani hem de vatandaşlık görevlerinden birisi olduğunu da, bilmek zorundalar. Bu ülkenin bayrağı altında yaşayan ve vatandaşlık haklarına sahip olanlar, etnik kökeni ne olursa olsun, ülkemizin birinci derecede geleceğinden sorumludurlar.
Hepimiz bu dünya üzerinde var olan bu topraklarda yaşıyoruz. Bu toprakları sınırlayan çizgin adı, Misak-ı Milli Çizgisi olduğunu ve onun sınırları içinde kalan yerinde, Türkiye Cumhuriyeti Devleti olduğunu bilmeliyiz. Hiçbir kimse milli sınırlarımızı ve bağımsızlık değerlerimizi göz ardı edemez. Bir başka ülkenin yaşam biçimine heves duyup, çeşitli kampanyalarla Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin yıpratılmasına hakları yoktur. Çeşitli bahanelerle bu tür fiiliyatın içinde olanlar, hüsrana uğrayacaklardır.
Ülkemiz insanlarının yaşadıkları ve içinde bulunduğu kültürel değerleri, örf ve ananeleri, bizlerin zenginlik kaynaklarındandır. Bu kaynaklarımızı korumakta ülkemizin aydınlarına, yazarlarına, gazetecilerine ve top yek ün, medya mensuplarına düşmektedir.
Kendi haklarımızı ararken, vatandaşlık haklarına saygılı olmak da görevimiz olmalıdır. Ancak o zaman görevimizi yapmış sayılırız. Demokrasinin gelişip güç kazanması, temel değerlerimizin öne çıkmasına bağlıdır. Bu yapıldığı takdirde, ülkemizde insan haklarına dayalı, evrensel açılıma yönelik, çağdaş ve demokratik hakların olmaması için hiçbir neden göremiyorum. O nedenle, demokratik ve sosyal yaşam biçimimizin geliştirilip zenginleştirilmesi gereklidir.
Sayın Başkan, değerli arkadaşlarım ve saygın yöneticiler. Dileğim odur ki, demokrasinin önündeki bütün engeller ortadan kaldırılsın. İnsanlarımızın ekonomik, sosyal ve kültürel hak ve özgürlükleri evrensel standartlara kavuşturulsun. Bu kavramsal yapının kurulmasında ve geliştirilmesinde, gayret göstermesi gereken kurum ve kuruluşlarla birlikte, medya mensuplarına düşmektedir. Bu sorumluluk duygusu içinde görevlerini yapanlar, kendi çıkarlarının üstünde, ülkemizin çıkarlarını düşünmek zorundalar. Bu şekilde düşünerek hareket edenlerin, milli birlik ve beraberlik içindeki payları, daha da büyük olacaktır. Gazetecilik mesleğine yakışanda budur ve bu olmalıdır.
Bu duygu ve düşüncelerle basın, yayın organlarımızın ve tüm çalışanlarının bu önemli günlerini kutluyor, ülkemiz için hiç bir fedakârlıktan geri kalmamalarını diliyorum. Bu dileğimle, sözlerimi tamamlarken, Yüce Meclisimiz çatısı altında beni dinleyen herkese, teşekkür ediyor, saygılarımı sunuyorum.
Not: On üç yıl önce İstanbul İl Genel meclisinde yapmış olduğum bu konuşmamın şartları değişmediğinden, yeni bir yazı yazmaya ihtiyaç duymadan, bu konuşma yazımı bir kere daha siz okuyucularımla paylaşmış bulundum.
Mürsel Adıgüzel
Halk Şairi ve Yazar





















