Ne anneler var annesini korumak için çocukken… Kardeşlerine annelik yapan…. Hülya ablam gibi…. Ne anneler var çocuğu hep bebek gibi bakıma ihtiyaç olduğundan… Hep bir bebeği olan bir anne gibi…. Ooff demeden şefkatle yaşayan Zeynebim gibi….. Ne anneler var kendisi görme engelli iken… Pırıl pırıl yıldız çocuklar yetiştiren ki şimdi anne olmuş o öğrencimin ismini burada yazmayacağım…. Ne anneler var gencecik yaşta oğlunu kaybetmiş yine de içindeki kederle ışıl ışıl gülen….
Şimdi de hasta olan eşine bakan manevi annem Gönül annem ve Ayla Tepe hanım gibi… Ne anneler var… Kanser gibi türlü hastalıklarla mücadele edip anneliğini unutmayan Gülserim gibi… Ne anneler var öğrencilerimle yaşlılar yurdunda tanıştırdigim çocuk yaşta evlendirilmiş… Evladı vefasız hayırsız olup aranılmayan… Ne anneler var kendinden küçük erkek kardeşlerine küçük anne yapılmış. Sonra gelin olurken… Sus sen KADINSIN deyip gelinlik bile giydirilmeyen ve bu dünyadan giderken de ben de dahil hiç kimseden hiçbir şey istemeyen benim annem gibi…… Ne anneler var oğlunu kızını görevi esnasında kaybetmiş içi kederle doluyken… Her sabah yine de hayata duydukları saygı ile uyanan… Ne anneler var ki çocuklarını bu dünyada bırakıp gitmiş ve bu dünyada kalan çocuklarını rüyalarından takip edip koruyup kollayan….. Hepinizin yaşama karşı duyduğunuz saygı için…Yaşamı devam ettirmek için içiniz keder iken sizin hala ayakta dik durmanız…
İnsan olan ya da insan olmaya çalışan herkese öyle bir ders ki… Hepinizi çok cok öpüyor sımsıkı sımsıkı kucaklıyorum… Ölmüş annelerimize de rahmet diliyorum… Anne beni rüyalarımdan takip ettiğini biliyorum… Merak etme iyiyim ……….Nil
