Peygamberimiz mü’minleri kardeş yaptı… Bu kardeşliğin ödülü dünyada da büyük oldu. Mekkenin fethi nasip oldu mü’minlere. Bedir de, Uhud ta, hendekte bu kardeşlik sayesinde tehlikeler bertaraf edildi… Ahirette de ödülü büyük olacak bu kardeşliğin.
Hz. Ali ile Hz. Muaviye kavgası kardeşliği bozdu… Kerbela da efendimizin soyunun sonlandırılması hedeflendi…
Hz Ademin iki oğlu kardeş olamadı. Şeytanla Adem düşman oldu… Çünkü kan dökmek için yaratılmışız… Kardeş olamıyoruz… Hasetlik duygusuna mağlup oluyoruz. Azabımız çetin olacaktır… Dünyada da zelil oluyoruz… Kardeş olalım.
Osmanlı yıkıldı, yetim şimdi bir çok İslâm ülkesi…Tekrar tekrar denemeliyiz kardeş olmanın yollarını… En azından o ülkelerin bir çoğunda hala kardeş olma iradesinde olan insanlar var… Onlarla kardeş olalım… Bozulanlardan uzaklaşmaya mecbur olsak da…
“Suudi Arabistan da çalışan işçiler aylıklarını alamıyorlar ” diye bir haber duydum. Bu nasıl kardeşlik… Kardeş olmayı başaramıyoruz. Bozulmuşuz. Allah’ın ne dediği ne emrettiği umurumuzda değil… Bencilleştik… Aslında ilahımız Allah değil…
Cahiliye devrine geri döndük. Allah’tan enemize kaçtık aslında… Oyuncak olduk birilerine… Dünya menfaati birilerine bizi oyuncak yaptı… Kahhar olan Allah kahretmesin… Helak etmesini de bilir… Köle etmesini de…
Ah Gazze
Ah Gazze
Ah ettirdin Gazze
Hangi fotoğrafına dokunsam kan damlar
Sanki gideceği yer kalmayan yorgun bir kuşsun
Göçeceğin sahil yok
Kış gelip bastırmış
Gözünde hep yaş var
Benim ahım dinmez Gazze
Sanki bir taşa oturmuş bir çocuksun
Ayırdılar İstanbul dan diyorsun Gazze
annesinden ayrılan çocuğun hüznü var sesinde
Senin derdinde İstanbul
İstanbul benimle birlikte ağlıyor şimdi
Benim değilsin
Bir zamanlar benimdin
“Ah” ediyorum şimdi
Ah Gazzem
Benim değilsin
Ve yaralısın ceylan
Ah
Yaralısın Gazze
Gül kokulum…
Ateşler düştü bana
Yaralısın
Gazze yaralısın
Gazze meliyorsun bana ceylan gibi rüyalarımda
Ah Gazze!
Benim değilsin
Haline ağlasın zalim ve korkak…
Duyar gibiyim her şehidinin
Sessiz bedeninden yükselir şu ses şimdi:
Söyleyin gelmesin Ebabiller
Şehitlik şerbetin tadayım
Zulmün hesabını soracak var
O Halim… O Cebbar…
Söyleyin gelmesin Ebabiller
Başka sevabım yok
Toprağıma baş koyup öleyim…
Gazzem yaralı
İbrahim olmalıyım ateşi seçmeliyim yiğitçe
Kanıyorsun Filistin gül gül
Osmanlının mezarı yastadır şimdi
Filistin gül Filistin gül…
Gazze gül
İstanbul da yağmurun sesi boşalırken toprağa içimde ağlıyor Gazze
Karanlıklardan çıkamıyorum sabahlara.
