Yıl 1988, Konya…
Üniversite öğrencilik yıllarımdı…
Beraber kaldığımız ev arkadaşlarımız Sağlık Meslek Lisesinden devam eden ekipten sağlıkçı arkadaşlardı.
Arkadaşlarımdan Oktay’ın baş parmağında halk arasında dolama(tırnak dibi iltihabı) diye bilinen rahatsızlık oluşmuştu.
Ağrı ve sızısı çok fazlaydı, zira sağlıkçı olmasına rağmen biraz geç kalmış, iltihap başparmaktan bileğe,kola doğru yayılmıştı.
Doktora muayene olmuş, antibiyotik ve ağrı kesici ilaçları almış pansuman için şu an Numune Hastanesi , o zaman Devlet Hastanesinin Acil serviste nöbetçi olan ev arkadaşımız Kamil’e gitmişti.
Oktay pansumanını Kamil’e yaptırıp gelmişti.
Birkaç saat rahatlamıştı Oktay pansumandan sonra.
Gece salondan gelen ayak sesleri üzerine merakla odamdan çıktım ve gördüm ki;
Oktay evin salonunda çaprazlama volta atıyor.
Hapishane mahkumlarının avluda volta attıkları gibi evin salonunda hızla gidip geliyordu.
Sordum; ’Oktay nasılsın, durum nedir ?’
Oktay: Dolamanın olduğu bölgede ağrı, sızı ve ateş olduğunu ve her geçen dakika arttığını ve duramadığını volta atmak zorunda kaldığını’ söyledi
‘Kamil akşam pansuman yapmadı mı ?’ dedim.
Akşam acilde pansuman yaptırdığını söyledi.
Bileğini kontrol ettiğimde meseleyi anladım.
‘Haydi acile gidiyoruz’ dedim.
Acil Servise geldik, Kamil’den pansumanı tekrar yapmasını istedim.
Kamil sargı bezini açtı, daha önce açtığı yerden iltihabı bastırarak temizlemeye başladı, iltihap çıkıyordu.
Fakat Kamil iltihabı çıkarmak için yaraya her baskı yaptığında Oktay feryat figan ediyor, acıyor diye acil servisi inletiyordu.
Oktay’ın feryatlarına rağmen birkaç defa bastırıp iltihabı boşaltan Kamil, arkadaşının feryatlarına daha fazla dayanamamış ve yaranın etrafını antiseptiklerle temizleyip sarmaya başlamıştı.
Müdahale ettim, ’Kamil ne yapıyorsun ?’ dedim.
Kamil, ’İltihabı aldığını Oktay’ın ise feryad ve figanla rahat pansuman yapmasını engellediğini, şimdilik bu kadarının yeteceğini, yarın da yine pansuman yapacağını’ söyledi.
İltihaplı yaralarda temel ilkenin ne olduğunu sordum,
‘Biliyorum ama’ dedi.
‘Bu işin aması , fakatı olmaz’ dedim.
İltihaplı yaraların pansumanında ilke:’’ iltihap tamamen temizlenip kıpkırmızı taze kan gelinceye kadar, hatta birazcık ta taze kan alınarak vücudun iltihaptan tamamen temizlendiğinden emin oluncaya kadar işleme devam etmenin gerekliliğini’’ hocalarımız Sağlık Meslek Lisesi birinci sınıfta öğretmişler ve sıkı sıkı tembih etmişlerdi.
Zira vücutta iltihap bırakılırsa çok kısa sürede tekrar çoğalır vücuda zarar verirdi.
Kamil’den serviste görevli başka bir Sağlık Memuru arkadaşı çağırmasını ve pansumanı o arkadaşın tamamlamasını istedim.
Başka bir arkadaş geldi yarayı açtı, biz Oktay’ı Kamil’le tutuyor ve sabır telkin ediyorduk.
Sağlık Memuru arkadaş Oktay’ın feryadı figanlarına aldırmadan yaraya bastırdıkça iltihap akmaya devam ediyordu, önce sadece iltihap, sonra kanla karışıp iltihap en sonunda iltihap bitmiş, kıpkırmızı taze kan gelmeye başlamıştı.
Arkadaş yarayı tamamen temizleyip sardı,
Oktay tamamen rahatlamış , birkaç günden sonra o gece deliksiz uymuştu.
Yaşadığımız şu an ki süreç bu yaşadığım hikayeye çok benziyor dostlar.
Ülkemiz, devletimiz ve milletimiz bünyesinin her tarafına yayılmış iltihaplı bir hastalıkla mücadele ediyor, etmek zorunda.
Devleti, Belediyeleri, Sivil Toplum Kuruluşlarını, Ticaret adamlarını kısaca tüm bünyeyi sarmış bir iltihap söz konusu.
Bünye acilen bu iltihaptan temizlenmezse vücudu felç edecek ve öldürecek.
15 Temmuz akşamı ‘septik şok’ yaşadık ve ölümden döndük.
Bu gün ne kadar canımız yanarsa yansın,
Ne kadar feryadı figan sesleri yükselirse yükselsin,
Ne kadar bu kadar yeter çok acıyor, birazını da sonra yapalım fikirleri dillendirilirse dillendirilsin,
Yeter hasta iltihapla beraber kan da kaybediyor, kan kaybından ölecek uyarıları yapılırsa yapılsın,
Pansumanın ana ilkesi unutulmadan,
Kıpkırmızı kan gelinceye, hatta birazda kıpkırmızı kan alıp iltihabın bütün vücuttan tamamen
Temizlendiğinden %100 emin olunan kadar pansumana, ameliyata, temizliğe devam etmemiz gerekiyor.
Bu zor süreçte bize düşen hastalığın ciddiyetinin ve 15 Temmuz akşamı yaşadığımız , ölümden döndüğümüz septik şoku unutmadan tedaviye güçlü destek vermek.
Devlet bu yapıyı GES ve 7 Şubat olaylarından itibaren kısmen 17-25 Aralık 2013 tarihinden tamamen takip ediyor, mücadele ediyor.
Karşımızda 60 yılı aşan bir zamandır çalışılan bir üst aklın kurduğu, kurguladığı, desteklediği, yönettiği, karşımıza konan fotoğrafla da her seferinde akıllarımızla alay edilen tamamen zombilerden oluşan bir derin yapı var.
Eşlerin dahi birbirinden habersiz olduğu gizli bir teşkilattan bahsediyoruz.
Bu sebeple sabırlı olalım,
Sürece destek verelim,
Devlet; bilgi, belge ve kuvvetli şüphe ile bu yapıdan olduğunu düşündüğü kişilerle ilgili OHAL kapsamında işlem yapıyor.
Örneğin açığa alma nihai bir karar değildir,
Yapılan tahkikatta masum olduğu anlaşılan insanlar görevlerine dönerler ve kaybettikleri mali haklar kendilerine iade edilir ve aklanırlar.
Ama işlem bitmeden,
At izi it izine karıştı,
Ya da ‘Sapla saman birbirine karıştı’ gibi
Sözlerle bu süreci değerlendirmek aymazlıktır, gaflettir, ihanettir, suça ortak olmaktır.
Bu kadar çok insanın söz konusu olduğu bir olayda tabii ki teknik hatalar olabilir,
Tabii ki karşı dezenformasyonlar yapılabilir,
Ama sayının çokluğu ve sürecin aciliyeti açısından bunlar anlayışla karşılanmalıdır.
Bu gün bu bünyeyi iltihaptan temizleyip , kıpkırmızı kan gelinceye kadar pansumana devam etmezsek, yarın daha ağır bir bedelle yani ölümle karşılaşabiliriz.
Fazla merhamet maraza sebebiyet verir dostlar,
Bireylerin hukukunda göstereceğimiz merhamet, toplumun-ammenin hukukunda göstereceğimiz adalete gölge düşürmemeli.
Bu gün tarihimizin en zor sınavlarından birinden geçiyoruz,
Herkes üzerine düşeni yapsın,
Yarın tarih ve Rabbimizin huzurunda başımızı eğecek bir vaziyete düşmemek için ne yapılması gerekiyorsa…
