Teröre Dikkat…

15 Temmuz’dan bu yana, tam anlamı ile şok içindeyim. Ülkenin içine düştüğü bu kaosa çok üzülüyorum. Sakinleştirici ilaç ala ala, bağımlı olmaktan korkuyorum.
– İnsan nasıl olur da vatanına bu kadar kötülük yapar?
– Nasıl olur da silahsız ve günahsız vatandaşını vurur? Sivil, asker, polis demeden 238 kardeşini şehit eder? Yüzlercesini yaralar?
– Hangi akla uyar da TBMM’yi bombalar?
– Hangi mantıkla, vicdanla, ülkenin kaosa girmesine, itibarını kaybetmesine, devlet yapısının alt üst olmasına, onbinlerce masumun zarar görmesine, evlatlarımızın, öğrencilerimizin, istikbalinin mahvolmasına, yuvaların yıkılmasına, intiharlara, kıyımlara, zemin hazırlar? Hadi aklınız yok. Peki inancınız ve vicdanınız da mı yok? Herkes mutsuz, suskun, korku içinde. Eğitim, yargı, bürokrasi, Silahlı Kuvvetler, ekonomi velhasıl tüm devlet çarkı çöktü. Kimse insiyatif almak, icraat yapmak istemiyor. Kıyım sırasının kendisine gelmesinden, iftiraya kurban gitmekten, haksızlığa uğramaktan korkuyor. (Zira bu kaos içinde küçücük bir iftira, paralelci ihbarı yeterli oluyor. Kolaylıkla, gözaltı, tutuklama, işten atma operasyonlarının kurbanı olunabiliyor.)
– Ve şüphesiz başta askeri yetkililer olmak üzere, tüm yöneticiler, nasıl oldu da bu kadar gaflet içinde oldular? Bu kadar da istihbarat zafiyeti olur mu? Bağıra bağıra gelen bir kalkışmaya karşı tedbirler alınamaz mı? Madem ki listeler önceden hazırlanmıştı, kimin ne olduğu biliniyordu, (elbette sağlıklı araştırma ve tespitlere dayanılarak, kötü niyetlilerin iftira, yalan ve karalamalarına itibar etmeden) bu felaket yaşanmadan önlemler alınamaz mıydı? Yaşanan kaos önlenemez miydi?
Şimdi çok zor bir dönem yaşıyoruz. Her şey karmakarışık. İlker Başbuğ’un yapılan röportajda da belirttiği gibi CIA amacına ulaşmıştır. Türkiye’yi kendi dertleri ile uğraşır, Orta Doğu ile ilgilenemez hale getirmiştir. En önemlisi ve vahimi de Silahlı Kuvvetlerimizin itibarına, moraline, insiyatifine, büyük darbeler vurmuştur. Zafiyete uğratmıştır. (Ergenekon, Balyoz vb. de olduğu gibi)
1) Bakınız 15 Temmuz’dan sonra terör nasıl azmıştır? Hergün çok sayıda şehitler veriyoruz. Bu kadar şehit verme pahasına, kazanılan alan hakimiyetini tekrar ele geçirmeye, il ve ilçeleri tekrar tuzak, patlayıcı deposu haline getirmeye çalışıyorlar.
Ve bu arada askerin moralini yükseltmek için de bir şey yapılmıyor. Başta HDP’li belediyeler olmak üzere birçok belediye (hala) araçları ile kışlaların önünü kesmeye devam ediyor. Benim Mehmedim isterse bunları ezer, parçalar, geçer. Ama mütereddit, moralsiz, tedirgin.
Zira, iktidar hala bunların kaldırılması talimatını (şu yazıyı yazana kadar) vermiş değil. Hele hele tanktaki Mehmedime kemerle vuran şerefsize de dersini vermiş değil. Bu arada Milli Savunma Bakanı da 30 Ağustos törenlerinin yapılmayacağını söyleyerek hepimizin moralini daha da bozuyor.
2- Bu kaosun, cadı avının, gözaltı ve tutuklamaların, disipline edilmesi şarttır. Gün, birlik ve beraberlik için gayret gösterme günüdür. Ankara’ya yaranmak için cadı avı yapanlara, mağduriyetlere yol açanlara, fırsat tanınmamalıdır.
Farklı düşünen, tenkid eden herkes, suçlu ilan edilmemelidir.
(Bakınız; Ahmetli’deki yüksek okulda, vergi konusunda konferans vermem vesilesiyle tanıdığım, dürüst, idealist, genç, kaymakam kardeşimiz, görevden alınmayı içine sindiremedi ve intihar etti. Bunun vebalinin büyüklüğünü hesap edebilirmiyiz?)
Rabbim (cc) hepimize basiret versin. Ülkemizi korusun.