AK Parti hükümeti döneminde, iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin ciddi adımlar atılmış, hukuki boşluklar doldurulmuş ve uygulamadaki dönüşümler hızlanmıştır. Mesleki risklerin önlenmesi ve bu risklerden korunmaya yönelik çalışmaları da kapsayacak şekilde iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin sunulması için 6331 sayılı Kanunla yasal çerçeve oluşturulmuştur.
İşverenler, çalışanları arasından iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve 10 ve daha fazla çalışanı olan çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde diğer sağlık personeli görevlendirir. Çalışanları arasında belirlenen niteliklere sahip personel bulunmaması hâlinde, bu hizmetin tamamını veya bir kısmını ortak sağlık ve güvenlik birimlerinden hizmet alarak yerine getirebilir. Ancak belirlenen niteliklere ve gerekli belgeye sahip olması hâlinde, tehlike sınıfı ve çalışan sayısı dikkate alınarak, bu hizmetin yerine getirilmesini kendisi üstlenebilir. Belirlenen niteliklere ve gerekli belgeye sahip olmayan ancak 10’dan az çalışanı bulunan ve az tehlikeli sınıfta yer alan işyeri işverenleri veya işveren vekili tarafından Bakanlıkça ilan edilen eğitimleri tamamlamak şartıyla işe giriş ve periyodik muayeneler ve tetkikler hariç iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerini yürütebilirler. İş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık personeli istihdamında, en büyük tartışma, çalışma sürelerinde kendini gösteriyor. Yapılan değişiklik ile 1.1.2016’dan itibaren artış yapıldı.
Bakanlık tarafından yapılan duyuruda da sürelerin uygulanmaya başlayacağı açıklanmış ve tablo yayınlanmıştır. Konuya hakkaniyet çerçevesinden bakıldığında bu sürelerin ihtiyaçlar gözetilmeden tamamen masa başı çalışmayla belirlendiği görülmektedir. Madencilik, inşaat ve metal sektörü gibi iş kazası ve meslek hastalıklarının en fazla tehdit ettiği çalışanlar için hem sektörel iş güvenliği uzmanlığına geçilmesi ve hem de çalışma sürelerinin bu şekilde belirlenmesi uygundur. Ancak bunun dışındaki özellikle az tehlikeli ofis, mağaza, market, banka ve finans sektörü çalışanları olmak üzere birçok sektörde bu sürelerin yanlış belirlenmiş olduğunu söyleyebiliriz. Önemli olan ihtiyaçların karşılanması ve işletmelerde iş güvenliği kültürü ve bilincinin yaygınlaştırılmasıdır.
