Bu seçimlerde, halkımızın karşısına, Saadet Partisi ile Büyük Birlik Partisi, ittifak yaparak çıktılar.
Her iki parti de uzun yıllardır Türk siyasi hayatında yer almaktadır. Adaylarını incelediğimizde de; kaliteli, dürüst, hiçbir şaibeye
bulaşmamış kişileri görmekteyiz. Ne yazık ki, (diğer bazı partiler gibi) bol kaynağa sahip olmadıkları için, kendilerini tanıtmakta güçlük çekmektedirler. (Zaten medyanın çok büyük bölümü, Cumhurbaşkanının kontrolü altındadır. Devamlı olarak, yağcılıkla, övgüler düzenlemekle ve rakiplere karşı iftira, tehdit, şantaj, yalan haberler uydurmakla meşguldür.)
Seçim beyannamelerini incelediğimizde; Saadet Partisi çatısı altında yer alan ittifakın, gayet olumlu, dengeli ve halk lehine programlar çizdiği görülecektir. AKP’nin mağdur ve mazlum haline getirdiklerini, tekrar göreve iade edecekleri için, bir kadro sıkıntısı yaşanacağını da düşünmüyorum.
Rahmetli şehidimiz Muhsin Yazıcıoğlu; tanıdığım, en dürüst, inançlı, geniş ufuklu, bilgili, vatanperver politikacıdır. Öz kardeşim gibi severim. Şimdi onun çizgisini devam ettirenlerin de, aynı vasıflara sahip olduğunu görmekteyim.
Vatandaşlarımızın, artık “oyum boşa mı gider” türünden düşüncülerden vazgeçmesi şarttır. Bu sabit fikir, mevcut çarpık düzenin, daha yıllarca devam etmesine yol açabilir. Hedef, AKP iktidarının zulüm, kıyım, bölücülük, yolsuzluk, hukuksuzluk düzenini sona erdirmek olmalıdır.
Şüphesiz; çok uğraştığımız bir konuda başarılı olsak; MHP’yi de bu ittifaka dahil edebilsek; bunun yanısıra ANAP-DP-i. Naim Şahin vb. ekipleri de sisteme sokabilsek; çok iyi olurdu. İnanıyorum ki, birinci güç haline gelirlerdi. Ama nedense Sayın Bahçeli, bunu kabul etmedi. Bu tarihi fırsatı heba etti.
Hâlbuki; AKP’nin panik içinde bulunduğu, hızla eridiği, bunu önlemek için (din ve Kuran-ı Kerim istismarı dahil) her yola başvurduğu şu dönemde, çok büyük dalgalanmalar doğabilirdi. AKP ve çıkar bağı ile bağlanmış dalkavukları iyice çözülürdü.
Bakınız; bu çöküşü perdelemek için, ne yollara başvurulmaktadır.
1) Meral Akşener; 1994 yılından bu yana tanıdığım, çok takdir ettiğim, bir hanımefendidir. İyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir gelin, vatanperver, çalışkan, dürüst, devamlı doğruları dile getiren, kimseden korkmayan bir politikacıdır. Böyle bir hanıma iftira atmak; çok iğrenç, çok şerefsizce bir davranıştır. Kaldı ki, dinimizin saydığı en büyük günahlardan biridir. Ama bu haysiyet yoksunu dalkavukların; dinle, imanla, haysiyetle, edeple bir ilgileri yoktur. Bunların bulunduğu ortamlarda, şeytana bile iş düşmez.
2) Yolsuzluk davası ile ilgilenen savcı ve hakimlere yapılan haksızlık ve zulümler, ayrı bir yüz karasıdır. Hele hele kocasının yanısıra, doktor eşin de işten çıkarılması, bugüne kadar hiç rastlanmamış bir rezillik ve zulüm örneğidir.
AKP döneminin zulüm ve haksızlıkları yolsuzlukları, kıyımları, hukuksuzlukları; tüm darbe dönemlerini fersah fersah geçmiştir. Bu kadar acımasız, pervasız, kaba, vicdansız bir sivil yönetime hiç rastlanmamıştır. Devlet çarkı, hiçbir zaman böylesine çökertilmemiştir. Tek kişinin hırsı ve kaprisleri, ülkeyi bu kadar (içte ve dışta) itibarsız, güvensiz, hale düşürmemiştir. Hukuk demokrasi, milli/manevi ve ahlaki değerler; böylesine ayak altına alınmamıştır.
Bu korkunç yüz kızartıcı, dehşet verici tabloya rağmen, AKP oylarının, hala %38’lerde olduğunu iddia edenlere, inanmak istemiyorum. Benim halkım, bu kadar duyarsız, çıkarcı, kolay aldatılır olabilir mi? Hiçbir inanca ve ahlaki değere sığmayan bu zulümlerin devamını arzu edilebilir mi? İslamiyet’ten ve demokrasiden bu kadar nasipsiz hale düşebilir mi?
Ne diyelim? Rabbim (cc), hepimize basiret, feraset, iman, ihlas ve cesaret versin. Vatanımızı korusun. Kötü niyetlilere fırsat vermesin.
