Yaptığı anketlerle seçim sonuçlarını en iyi tahmin eden bir araştırma şirketi 2015 Ocak ayında yaptığı yerel yönetimler performans araştırmasını yayınlamış. Sonuçların Kahramanmaraş’ı ilgilendiren yönüne bir bakalım.. Soru şöyle: “30 Mart 2014 yerel seçimlerinden beri geçen zamanda belediye hizmetlerinden memnun musunuz?”
Verilen cevaplara göre; son seçimle beraber Büyükşehir statüsüne sahip olan 14 ilin belediye başkanları arasında Kahramanmaraş Büyükşehir Belediye Başkanı Sn. Fatih M. Erkoç’un adı 5. sıraya yerleşmiş. “Memnunum” diyenlerin oranı da yüzde 47,1 olarak verilmiş. İlk bakışta Sn. Erkoç bakımından güzel bir sonuç gibi gözüküyor..
Kanaatimce, zamanlaması itibariyle sonuçlarına çok bel bağlanmaması gereken bir araştırmadır. Sebebine gelince; yetki ve görev alanını belirleyen mücavir alan sınırları Büyükşehir statüsüne geçilmesiyle birlikte bir anda patlarcasına genişlemiştir. Aynı zamanda, muhtarlarının öncülüğünde kendi halinde yaşayıp giden birçok köy de mahalle olmuştur. Bu ise, hizmet alanının sadece yüzölçümü olarak büyümekle kalmayıp belediye(ler)den taleplerin çoğalması ve çeşitlenmesi demektir.
Peki henüz bir yılı bile doldurmadan bu taleplere tatmin edici ölçüde cevap verip yeterli memnuniyeti temin etmek mümkün mü? Elbette değil. Halk açısından bu süre henüz bir ‘tartma dönemi’dir ve anket sonucuna yansıyan da olsa olsa devam eden iyimser beklentinin bir yansımasıdır. Benim birçok bakımdan ‘zor şehir’ olarak vasıflandırdığım Maraş gibi bir şehirin bir taraftan pek çoğu katmerlenmiş sorunlarını halletmek, öte yandan her imkan hazır bile olsa gelişme, kalkınma ve marka şehir olma gibi yüksek beklentilerin oluştuğu konularda kapsamlı projeler üretmek hayli zaman alacaktır.
Burada önemli olan meseleleri aceleye getirmek yerine her an itibariyle doğru yerde durup doğru yöne bakan, bugünden uzun vadeye yürüyecek tarzda sağlam adımlarla yol almaya odaklı bir zihniyet ve bakış açısı ile hareket etmektir. Bunun için belki ilk ele alınması ve sorgulanması gereken de mülki amirlerin ve yerel idarecilerin inisiyatifinde olan teamüller ve yerleşik uygulamalardır. Taze bir örnek zikretmek gerekirse daha dün yapılan “halk koşusu” için güzergah seçimini söyleyebilirim. Böyle bir etkinlik için şehrin en işlek bulvarlarının uzun süre trafiğe kapatılması hangi akla ve hangi halka hizmet olduğunu ben anlayabilmiş değilim. Şehirde hayatın doğal akışını sekteye uğratacak her tür olumsuzluğu mümkünse önceden tahmin edip buna meydan vermemek başlıca görevi olan mercilerin, tam aksine bu kesintiye sebep olacak kararlar almaları anlaşılabilir birşey değildir.
Bu itibarla güvenlik gereği anlık ya da çok kısa süreliğine yapılacak düzenlemelerin dışında her türlü bayram kutlaması, geçit resmi, koşu-yürüyüş v.b. etkinliklerin düzenlenmesi konusunda güzergah ve programların günün şartları, ihtiyaçlar, aksakların sebep olacağı fayda/zarar karşılaştırması gibi kıstaslara göre yeniden ele alınması elzemdir. Aksi takdirde sessiz kalıyor gibi görünse de halkın şu veya bu şekilde hoşnutsuzluğuna yol açması kaçınılmazdır. Zira artık iletişim imkanları sayesinde gelişmiş ülkelerde bu işlerin nasıl yürütüldüğü herkesin malumudur.
Restore edilen tarihi konaklar, tarihi çarşılardaki dükkan levhalarına (tabela) esnafın yaklaşımı, çevre ilçelerden gelen ana ulaşım yolları üzerinde yöresel ürün satan satış noktalarının durumu v.s. gibi daha bir çok konuda meydan verilmemesi gereken birtakım fiili durumlar ve iyileştirilmesi gereken hususlar var. Bunları da durumun hassasiyetine göre -varsa önerilerimle birlikte- bir kısmını yeri geldikçe yazılarımda dikkatlere sunmak isterim. Bir kısmını da gerekli takip, denetimin yapılarak tedbir alınması ve/veya ilgili tarafların bilgilendirilmesi (gerekiyorsa eğitilmesi) ümidiyle ilgili mercilere doğrudan mektup yoluyla iletme düşüncesindeyim. Bu seferki seyahatimden ilk izlenimlerim şimdilik bu kadar..
