Asuman S. ATASAYAR

Ruhumuzun resmidir Sanat ve Edebiyat… Soyuttan somuta geçiş yaparak giriyor insan hayatına İlahi bir lütuf olarak… İnsan, sanata ve edebiyata...

Yaşadıklarımızı, silemediklerimizi, tecrübelerimizi ve düşüncelerimizi niçin birileriyle paylaşmak isteriz? Buna neden ihtiyaç duyarız? Anlamış değilim…Fakat gönül rahatlığıyla bizi dinlemeye hazır...

Sevgi esrarlıdır, efsunludur, tiryakiliktir. Hiçbir yaratık yoktur ki sevgiyi reddetsin. Ona ihtiyaç duymadan, onu aramadan geçen ömür olabilir mi? Kâinat...

Sıcak ve sevgi…nasıl da bir birine yakışıyorlar değil mi? Biri birinin ruh ikizi sanki!. Birisi güneşten diğeri yürekten alıyor gücünü

       NEDİR BAYRAM        “Adını bayram koymakla bayrama döner mi  günler?       Her gönül tanrısından kim bilir ne...

İçi boşaltılmış, özü alınmış, akıtılmış ama kabuğu mumyalanarak yaşatılmaya çalışılıyor dinimiz… Oysa özü kul sözü kul için değil mi dinin?...

Bu Çocuklar Var Ya? Hem kadın ve anne, hem de şair ve edebiyatçı olmak her insana nasip olacak bir şey...

Din bir ihtiyaçtır, sosyal toplumun huzuru için..Her an birbirini kırıp geçirme eğiliminde olan insanlara karşı insanların hakkını koruyan ilahi bir...

       KUZULARIMLA BİR YAZ SERÜVENİ (anı-öykü)          Annemle babam, kapı önünden başka yerde oynamamıza izin vermezlerdi. Bizden uzak...

Havaların ısınmasıyla gezi ve gözlem fırsatlarımız artıyor. Tatile gelen misafirlerimizi gezdirmek amacıyla yola çıkıyoruz. Binbir güzelliğin ayağına dolaşan çalı misali...

   AÇLIK HASTALIĞI                                        Söz vardır aklını yitirtir, söz vardır yolunu yitirtir, söz vardır derinden titretir insanı… Bir söz, öyle...

Vakar, onur, dürüstlük gibi kavramların yazı ve sohbet dilinde idealize edilerek anlatılmasına karşın; uygulamalarda tam tersi yaşanıyor ne yazık ki....

       ÖZEL OLDUĞUMUZ İÇİN YALNIZIZ          Bulutlu havalara benzetiyorum hayatın rengini ve şeklini. Bultların kesin hatları, çizgisi belirgin olmadığı...

       Şiir, kelimelerle çizilip boyanan şair ruhunun resmidir. Kendimize şair diyerek; ruhumuzun resmini, Türk şiirinin üç rengiyle çizip boyadık...

Ta başından beri “Dünya Kadınlar Günü” sözünden hoşlanmadım. Bu sözün altından inanılmaz bir çifte standart, takiyye, riyakarlık, dalkavukluk kokusu almışımdır...