Öykü Tefrikaları

Bir türkü tutturdum, tutturdum da nağmesini yüreğime, ilmek ilmek işledim. İşledim türküleri ve hayalimde gezindim. Yüreğimde ezgiler sayesinde, sevgiyle bestelerden...

Öğrenci babası, çaresizliğin fırtınaya dönüştüğü atmosferde soluksuz kalıyordu.   “Çocuk okutuyorum,” kelimeleri sembolü haline gelmişti. Bu devirde çocuk okutmak… Çocukların...

Bir çiçek bir meyve, sözünü yeni duymuştum. Çiçeğin meyve oluşumuna neden olduğunu öğrendiğimde, sözün geçerliliğini kavramıştım. Demek ki ağaçlar, çiçeklendikten...

Cemal, düzene aldanmış ve emekli olmuştu. Söylenenlere göre; emekli olduğuna sevinsin mi yoksa üzülsün mü, çelişkide kalmıştı. Hafta boyunca, emekliler...

Tahta kaşık, yıllar önce, mutfağı terk etmişti. Ailenin dostu iken gün geldi, yüzüne bakan olmadı. Ağızlara layık kaşık, ağza alınmaz...

Bulvara kurulan üst geçit, ihtiyacı karşılamak amacıyla; “şimdilik” diye yapılmıştı. Kısacası üst geçidimiz; işleme girmişti. Biz yaptık oldu, mantığı bu...

1/2 Memleketimden İnsan Manzaraları 530 ÇOCUKLARIMIZA YAPTIĞIMIZ EN BÜYÜK KÖTÜLÜK bırakın n’olur erken erken ötsün horozlarımız özgürce yaşasınlar gayrı kızlarımız...

Lunapark, okulumuza yakındı; ama hiç gitmemiştik. O gün çoğunluğa uyup iki arkadaş ile parka gittik. Yalnız hava kararmadan okula dönmemiz...

Her maaş günü kapatılan hesap ve güncellenen veresiye defteri. Bakkal sahibinin eline geçen toplu para şerefine elime uzattığı ve ağzımı...

Köpek, yaşamını sürdürürken, güven kaynağı, sokaklardı. Sokakta yaşamak, besine kolay erişmekten de kaynaklanıyordu. Sokak köpeği ana ve babadan aldığı genler...

1/2 Memleketimden İnsan manzaraları: 529 KARŞINDAKİNE DEĞER VERDİĞİN KADAR İNSANSIN Sevdiklerin kadar iyisin Nefret ettiklerin kadar kötü Ne renk olursa...

Odukça zeki ama ele avuca sığmaz bir öğrencim vardı, bir anadolu lisesinde görevliyken.   Taklitler yapar, zurna çalıyormuşçasına müzikal sesler...

Rıhtımdaki yelkenli deniz yolları amirliğine; mutfak gereçleri yükleyeceğini beyan etmişti. Kaptan; uzun boylu, sakallı ve elmacık kemikleri çıkıktı. Yelkenlinin personel...

"Ayakta duramıyorum,” diyen acile taşınıyordu. Bunlardan biri, Selim ve diğeri de Cemal’di. Selim acilin müdavimiydi. “Zatürre geçirdim, üşütmeye gelemiyorum,” derdi....

Yaka kartımı taktım, kapıyı çaldım. Bekledim, içeriden ayak sesi duydum. Gençten biri kapıyı açtı “buyurun,” dedi. Birini bekliyor gibiydi. Ürkek...