Şiir yazmaya ilkokul ikinci sınıfta merak sardım. Öğretmenimin de teşvikiyle başlayan şiir sevgim o günden bugüne devam etmektedir. Yazdığım şiirleri...

Otobüs durağında dakikalardır bekliyordum. Saat 14.00’te buluşacaktık. Bir aksilik çıkıp da geç kalmayayım diye her zamanki gibi erkenden durağa gelmiştim....

Huzurlu, mutlu, kaygısız günleri anlatır bilgeler Eskiden dünyada sadece barış hakimdi, derler. Kavgalar, savaşlar çıkar, İnsanoğlunun arttıkça hırsı… Dünya emekçilerinin...

Dedemden bana miras düşen evi gördüğümde biraz hayal kırıklığı yaşamıştım. Otuz yıllık köhne bir ev… Her şey eskimiş. Kapılar, dolaplar...

Ayça’nın morali çok bozuktu. Kız kıza dertleşmek üzere evime gelmişti. Çok dertliydi ama henüz anlatmaya başlamamıştı sorununu. Sabırla anlatmasını bekliyordum....

Sabahleyin her zamankinden erken kalktım. Kahvaltı yaparken kızımla sohbet etmeyebaşladık. Aklıma şu geldi: Başka bir yerden Adana’ya gelseydik nereleri gezerdik?...

Hayatımız boyunca kararlar almamız, seçimler yapmamız gerekir. “Her seçiş bir vazgeçiştir.” Demiş bir düşünür…  Beyaz gömleğimi mi giysem yoksa maviyi...

Nurullah Ataç “Karalama Defteri- Sözden Söze” adlı eserinde: "Fransız düşünürlerinden Jules Soury’yi bir gün yolda görmüşler: 'Bütün masalları çürüttüm, yıktım....

Yaklaşık bir ay önce Yozgat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı Eğitimci Şair Yazar Gazeteci Yozgat Sevdalısı Sayın Ahmet Sargın’dan 14....

Yaklaşık bir ay önce Yozgat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı Eğitimci Şair Yazar Gazeteci Yozgat Sevdalısı Sayın Ahmet Sargın’dan 14....

“Kendi ışığına güvenen başkalarının parlamasından rahatsızlık duymaz.” demiş düşünür… Ne kadar da güzel söylemiş. Bazı insanlar o kadar kıskançlar ki...

İnsanoğluyuz biz, yaşadığımız sürece isteklerimiz bitmez. “Yetinen insan ölmüş demektir.” demiş Yılmaz Güney… Yaşam, durağanlığı sevmez. İleri gitmek şarttır. Ne...

Otuz beş yaşıma yeni girmiştim. Mahalleli “Evde kalmış kız kurusu” diyorlardı arkamdan… Annem “Sana değildir kızım… Daha yaşın ne başın...

Kabuk tutmuş ama dokundukça kanayan yaralarım, unutulmuş zannedilen ama hiç unutulmayan acılarım var benim... Hafızam da çok güçlü, unutmak zor......

İlkokul beşinci sınıftaydım. O zamanlar annemin gittiği zaman zaman bizi de götürdüğü bir kuaförü vardı. Ufak tefek, esmer, bakımlı, hayat...