Bir Düşün Hakan Başkan…

Büfe…

Kamuya ait yeşil alan, kaldırım, yol  kenarı fark etmeden konulan ticari-siyasi ulufe.

Geçmişin  hastalığıydı.

Belediye başkanları parti delegesine,  meclis üyesine veya yakınına, vekilin yeğenine dağıtır, siyasi ikbali için  kullanırdı.

Şehrin en  işlek yerine kondurursun barakayı, dört bir yanını ışıklandırır, çeşmesi- kanalı  olması fark etmez…

Sudan  ucuz kirasıyla, kişiye tatlı şekilde köşe döndürürdü.

Dükkân  kiracısı esnaf, “ Adalet mi bu” diye  isyan etse de…

Başkan “  Yetkimi kullandım” der, Zabıta o  sesin sahibini sustururdu.

*

Bir  zamanlar İzmir’in ana merkezinde dört bir yanı  sarmıştı.

Kimi  kömürde sandviç satar, kimi tekel bayi olarak kullanır, akşamları da açıktan  alkol verirdi.

Bir büfe  almak için…

Herkes  birbiriyle yarışır, en etkili torpiller aranırdı.

Büfe  alındı mı, kısa sürede büyür, adeta gazinoya dönerdi.

*

Bu  adaletsiz, haksız, kenti katleden uygulamayı  kaldırmıştık.

Ne  mücadeleler vermiştik.

Büfeciler  ayaklanmış, evlerimizin önünde gösteriler yapılmış, bir süre polis korumasında  gezmiştik.

Ama inanç  ve inatla büfeler tek tek kaldırıldı.

Kamu  alanları, kaldırımlar…

Esas  sahibi millete teslim edildi.

*

Bunları hatırlatmamın  nedeni…

İzmir Konak’ta parkların içine büfe  yapılacak.

İlk  aşamada 5 tane.

Kentin en gözde yeşil alanların içine  kondurulması için bir firmaya 172 bin TL’ye ihale  edilmiş.

Bugün-yarın başlar.

Belki de  ağaç kesilip, temeli atılmıştır.

*

Büfeler  biter, kime verilir meçhul.

“ Açık artırmayla  verilecek ” denir, bir şekle  uydurulur.

İtirazım,  sözüm; halefim Başkan Hakan Tartan’a…

Kararın  iptali elinde, vazgeç bu kötü sevdadan.

Diğer esnafa haksızlık,  adaletsizliktir.

İmar yönünden de  hukuksuzluktur.

*

Sayın  Başkan…

Aç imar yönetmeliğini, oku, okut,  yorumlat.

Çevir sayfaları 3194 sayılı kanunun  32. maddesini bul, düşün.

Ruhsatsız  yapıdan kaçın.

Başkan böyle yaparsa, vatandaş ne  yapmaz?

*

Belki  haklısın.

Seçim zamanı  yaklaştı.

Kaynak lazım, güç  lazım.

Bunlar  bir şekilde bulunur. Ama büfelerle değil.

Gel bir  kere daha düşün.

Semtlerde gezi parkları tatsızlıkları  yaşanmasın.

*

Biri ne  güzel söylemişti:

“ Bir  büfe için ağaç katledeni değil, bir ağaç için köşkünü yerini değiştiren Atam’ı  özledim”

*

Vakit var, gel bir daha  düşün!

**************