“Ben Müslüman’ım, müminim, kulum, hatta takva hayat yaşıyorum” diyen herkesin bu Hadis-i Şerifi okuması, iyi bilmesi ve hayatına tatbik etmesi huzur, saadet, selamet kaynağı ve kurtuluş reçetesidir.
Aslında Kur’an’dan ve Sünnetten koptuğumuz, okumadığımız ve asrın cehaletinden payımızı aldığımız için geldiğimiz halleri söylemeye gerek yok. Her kafadan bir ses, her ağızdan bir fetva, her din adamı geçinenden zırvalar görmek, garip gelmiyor bize. Hele televizyon dini ile âmel edersek, yandı cıbılın derisi… Yandı imanımız ve gümânımız…
Dinin içini oyanlar, ucûbe bir din meydana getirmek isteyenler, şu anda mevcudu bulunmayan Semâvi dinlerle İslamiyet’i birleştirmek ve altından çıfıt Yeni Dünya Devletini kurmak isteyen şer güçler ile emperyalist emellerin nerede ise hakim olduğu girdaplarda boğulmamak mümkün değil.
Diyanet İşleri Başkanlığı, İktidar, Sivil Toplum Teşkilatları, aklı ve imanı başında yazar, çizer, şairler, hatipler, televizyonlar, radyolar, medya,topluma yön veren önderler,liderler, gerçek ilim adamları ve ihlâs sahibi âlimler kabuklarına çekilir, “nemelazım” derlerse. Meydanı boş bulan devrimbazlar ve yobazlar, at oynatırlarsa, ABD.
Nato, AB, Birleşmiş Milletler gibi şer güçleri, Haçlı Kulüpleri imanımızda/tarihimizde/değerlerimizde boza pişirirlerse; bu hale gelir, başsız kalır, perişan oluruz. Piç doğan kapital uşağını; ilâh/ölçü/değer kabul eder, israf ve masrafta dünyada lider olursak, daha da beterini beklemek mümkündür. Şikâyet etmeye, ağlamaya/sızlamaya, dedikodu yapmaya da hakkımız olmaz.
Asrın kaosunda, sapla/samanın birbirine karıştığı günümüz anlayışında; bizi silkeleyecek, düşündürecek, dehşete düşürecek, yaşarsak ayağa kaldıracak HADİS-İ PEYGAMBERİ şöyle:
Ümmetimin üzerine öyle bir zaman gelecek ki; beş şeyi sevecekler, beş seyi de unutacaklardır.
1-DÜNYAYI SEVECEKLER, ÂHİRET’İ UNUTACAKLAR.
2-HAYATI SEVECEKLER, ÖLÜMÜ UNUTACAKLAR.
3-EVLERİ, KÖŞKLERİ, SARAYLARI SEVECEKLER, KABRİ UNUTACAKLAR.
4-MALI/MÜLKÜ/SERVETİ SEVECEKLER, HESÂBI UNUTACAKLARDIR.
5-HALKI SEVECEKLER, HÂLIK’I UNUTACAKLARDIR.
Dünya tadı bal tadı,
Dünya beni aldadı,
Kodu zehri altına,
Üstü yine bal tadı.
……………….
Dünyasına, dünyasına,
Aldanmayın libasına.
Dünya benim diyenlerin,
Dün gittim ben yasına.
…………………
Dünya kadar malın olsa,
Gamın gitmez nedendir bu?
Ta ezelden yaratılmış,
Gam tûrabı bedendir bu.
Gibi daha binlerce şiir dünyayı, bizi anlatır. Dünya sevgisi, hakiki sevgilere gölge düşürürse, ateş olur, tuzak olur, şer olur. Bizi yaratan dünyayı sevmiyor. Kul’u için dünyayı değil, Ukba’yı, Cennet’i hediye olarak vaat ediyor.
Âdem Peygamber dünyaya sürgün olarak geldi, çilelerle öldü. Dünya hem bir isyan tarlası, hem de imtihan yeridir. Dünyada Âhiret’i satın alanlar, ölmeden önce ölenler, dünyada kalacakları kadar yaşayanlar, iman ve takva sahipleri, hakkı ve sabrı tavsiye edenler yanında, eli boş, beli yüklü olarak Yaratana kavuşanlar hali nece ola?
İnsanların en kötüsü, ömrü uzun, âmeli kötü olanlardır. Yaşamak ebedi saadete vesile olacaksa, güzeldir. Yaradılış fıtratından uzak yaşayanlar, uzun yıllar yaşasalar ne yazar? Günahlar artar, azap ve sıkıntılar çoğalırsa, bu ömür yük olur.
Dünya evleri, köşkleri, sarayları, mal/mülk, servetleri, evlatlar, torunlar nereye kadar? Karun gibi, hazinelerinin anahtarlarını on sekiz devenin taşıdığı söylemi yanında, Ebu cehil’in, Ebu Leheb’in, Nemrut’un, Firavun’un imansız gitmeleri bizi hiç düşündürür mü?. Yüzü/suyu hürmetine yaratılan kâinatın Efendisi Hazreti peygambere, nice peygamberlere, velîlere, erenlere, evliyalara, gönül sultanlarına, kutup yıldızlarına, hanlara, hakanlara, cihangirlere kalmayan dünya, bize mi kalacak?
Evleri, köşkleri, yalıları, katları, sarayları kendilerine put yapanlar, kabirleri unutmamalıdır. Müminin sarayı, köşkü, evi, katı/yatı, yalısı kabir saraylarıdır. Âmel sağlam olursa kabirler Cennet köşelerinden bir köşe, değilse, Cehennem çukurlarından biridir. Dünya ile kabir arasında köprü kurmayanlar, düştükleri köprülerden sellere karışarak boğulanlardır.
Dünya malı/mülkü, servetinin mutlaka bir hesabı olacaktır. Helâl kazanılmayan her
malın hesabı vardır.
Parayı kazanırken ve harcarken, hesaba çekileceğimiz unutulmamalıdır.
İslam’ın beş şartından ikisi para ile yapılabilen ibadetlerdir. Hac ile zekât…Haram olan bir para ile bu iki ibadeti yapabilir misiniz, yapılırsa ne olur?
Yerde ve gökte ne varsa, Allah tarafından yoktan var edilmiştir. Bütün rızıklar O’nun tarafından dağıtılır, verilir, taksim edilir. Dağdaki karıncanın rızkını veren Allah, şehirdeki kulunun rızkını unutmaz.
Toprağın üzerinde bulunan her şey, toprak olmaya mahkûmdur. Bizim de gideceğimiz yer toprak değil midir? Yeryüzünde şükredilecek en büyük nimet buğday ekmeği, secde edilecek temiz yer, makam toprak değil midir?
Yazımızı, anlayanlar için müseddes bir şiirimizle bitirelim:
ELİNDE KALMAZ KALEM
Ümit dolu geliriz, doğarken bu dünyaya,
Gideceğiz, biliriz, ebediyet Ukba’ya,
Kin, nefreti bileriz, zaman kalsın bu aya,
Hayalleri sileriz, niyazlarla, duaya.
BU DÜNYAYA GELENLER ELBET YOLA KOYULUR,
HAK GERÇEĞİ BİLENLER, ÖTELERDEN DUYULUR.
Sevincin kokuları, başlar doğum evinde,
Sevginin dokuları, binlercenin birinde,
Hayata bakışları, nöbette neferinde,
İnişli, yokuşları, başlıyor seferinde.
ZAMAN İÇİNDE SARAR, KARANLIKTA BİR HİCRÂN,
VEREMEZSE BİR KARAR, KARAMSAR OLUR BİN CAN.
Çiçek açan baharda, sevdalılar göz kırpar,
Ötelerin diyarda, turnalar kanat çırpar,
Bülbül goncada hârda, feryadı dağlar yıkar,
Ölçülerde, mîyârda, özlenen dünya yapar.
NABIZLAR DURMAZ ATAR, KALPLER BİR BAŞKA VURUR,
GÖNÜLDE ASLAN YATAR, TURNAYI GÖZDEN VURUR.
Bitmeyen bu yollarda, yorulmadan hep koşar,
Şefkat dolu kollarda, kabından taşar, coşar,
Dünyalık okullarda, nefsi, nefisten boşar,
Yüce Hak’kın “Ol!”larda, Sırr-ı Hikmete şaşar.
ÂHENKLERİN İÇİNDE, ÂHENK GÖNÜLE SİNER,
NEDEN, NASIL, NİÇİNDE, CEVABI TEKE İNER.
Vakt-i Saat gelir, kervan kalkar bu handan,
Melek Azrail gelir, ister sendeki candan,
Dost, yâren, cânan gelir, yanında kalır handan,
KEMÂLİ kalem gelir, damarda biten kandan.
BİR ÖMÜR BÖYLE BİTER, BAŞLAR EBEDİ ÂLEM,
VAR OLAN HER ŞEY İTER, ELİNDE KALMAZ KALEM.
