Yarın yeni bir yıl başlayacak.
Ben gene aynı günlere uyanıp,
yemek yapacak, bulaşık yıkayacakevi temizleyip, alışverişe çıkacağım.
Bütçe hesapları yapıp,
sırasıyla gelen faturaları ödeyeceğim gene.
Bu yılın da, geçmiş yıllardan
pek farklı olmayacağını anlayacak kadar yaşlanmış olduğumdan,
farklı olarak eklem ağrılarım başlayacak belki.
Yine diyete başlayacağım pantolonlarıma sığmak için.
Dayanamayıp, tatlı atıştırdığım olacak arada bir.
Ayşe ile kahve sohbetlerimiz devam edecek.
“Hep böyle yalnız mı olacağız?” diye yakınacak gene.
'Şiddet gören kadınları düşünüp,
halimize şükretmemiz gerektiğini' söyleyeceğim.
Ya ben Mübiş’e telefon edecek,
“Özledim, görüşelim “ diyeceğim,
Ya o edip,
“Neredesin?” diyecek.
Yazdığım roman ihtimal bu sene de bitmeyecek.
Hayal kurmayacağım eskisi kadar belki,
kurmaktan yorulduğum için.
İnsanlaşmamış insanlar çevremde okyanus gibi,
birkaç dostum ada olacak gene…
Ve eskisi kadar kızmayacağım belki insanların bencilliğine.
Kaf dağının arkasında olan tek şeyin mutluluk olduğunu
ve gökkuşağının altından geçmeden Kaf dağına varılamayacağını
yine, yeniden anlayacağım.
Ama olsun!
Ben mucizelere inanırım.
Mukadder Şimşek
