Bu dünyada giyilebilecek en güzel elbise güzel ahlaktır. Güzel ahlaklı insan için ayrıca bir referansa gerek yoktur. O daima aklını kullanır. Düşüncesi pozitiftir. Girdiği her ortamda rahattır. Rahatlığıyla huzur vericidir. Pozitif enerjisiyle bir ışık gibidir. Gittiği her yere ışık saçar. Karanlıkları aydınlatır. Tıpkı bir lamba gibidir. Gönülleri ferahlatır. İnsanları rahatlatır.
Ahlâk kalpte oluşturulur, vicdanda taşınır. Onun için güzel ahlâk kalbin aynası, vicdanın madalyasıdır.
Ahlaklı olmak, ölçülü yaşamayı bilmektir. Ahlaklı insanın özgürlüğü erdemlilik, tutsaklığı onursuzluktur.
Ahlâksız olanın düşüncesi de ahlaksızdır. O nedenle ahlâk çerçevesi içerisinde kullanılmayan akıl, sapkınlığa yol açar. İnsanı ahlaksızlaştırarak zamanla soysuzlaştırır. Ahlaksızlaşıp soysuzlaşan insan hayatı ucuzlatır.
Ahlaksız insan ahlaksız bilgi edinir. Ahlaksız bilgi, insanın gözünü kör, kulağını sağır eder. Zamanla da insanı bozar. Yoldan çıkarıp şeytanlaştırır. Ahlaksız insanın yaşantısı ahlaksızlık abidesi olduğundan elindeki her bilgiyi her an kötüye kullanıp kötü bir güç oluşturabilir.
Aynı zamanda ahlâk aynaya benzer, yaşantıya göre görüntü verir.
O nedenle insanı virüs, kainatı insan benliğine sığmayan iyi bilginin kötüye kullanımı öldürür. İnsanın yanlışlarını zaafları oluşturur. O nedenle de insanları mümkün olduğunca zaaflarından kurtarmak için eğitmek gerekir.
Eğitim aklın değil, kalbin işidir. O da vicdan işidir.
Vicdan; Bizi biz yapıp benliğimizi oluşturarak içimizden bizi görünmeden gözetleyen gizli gözün adıdır. Benliğin yeryüzündeki tek ilahi temsilcisi, tek ilahi okuludur. Öğrendikleriyle benliğe karşı görevleri olan, yapıp ettikleriyle de Allah'a karşıda sorumluluğu olan tek ilahi algılayıp yansıtmayı sağlayan duygu merkezinin adıdır. Onun için dünyada öğretmeni Allah olan tek ilahi okul da vicdandır.
Vicdanlı her insan normal hayatın akışı içerisinde güzel kalpli, güzel duygu ve düşüncelere sahip bir kişilik olacağından doğal olarak bu kişinin toplum içindeki yaşantısı da güzel olacaktır. Pek tabi yaşantısı güzel olanın ahlakı da güzel olur.
Güzel ahlak insan benliğini karanlıkta aydınlatan aya benzer. Ay gibi karanlıkta ışık olup parlayan bir cemalle dünyamızı aydınlatır. Bizi güzel gösterir.
Güzel görünen bir insan, hiçbir zaman aynaya bakmaktan korkmaz. Aynalarla barışık olan bir yüz hatasız ve kendisiyle barışık olur. Doğru ve güzel bir hayat yaşar. Yaşarken de hiç kimselerden korkup çekinmez.
İşte insanın yüceliği burada ortaya çıkar. Temiz bir kalp sahibi varlıklarla olan ilişkilerine dikkat eder özen gösterir. Herkesin hak ve hukukunu kendi hak ve hukuku gibi bilir. Kendini sevdiği gibi başkalarını sever. Kendisine duyulmasını istediği kadar kendisi de başkalarına saygı duyup yaşarsa o insanın toplum karşısındaki yüceliği kendinin sevip gösterdiği sevgi ve saygının büyüklüğü kadardır.
Böyle bir insanın ışığı yanar. Lambası kirlenip kararmaz.
