Geçen gün, yoğun iş gündeminin arasından sıyrılarak yapılabilecek en güzel işlerden birine daldım.
Narlıdere Belediye Başkanı Abdül Batur’un davetiyle, çiçek festivali kapsamında düzenlenen çiçek yarışmasında jüri üyesiydim.Önce şunu söyleyim ki, görevimi hakkıyla yaptığıma inanıyorum!…
Bir ara kendimi çiçeklerin yapraklarını tek tek incelerken buldum.
Çiçekleri sevdiğini, yaşadığı her yere taşıyarak kanıtlamış biri olarak, bu sevgim rengarenk muhteşem güzel çiçekler arasında tavan yaptı.
Ancak sevgi yetmiyor hepsi gözalıcı görünen çiçeklerin arasından, en iyiyi anlamak lazım.
O noktada Güzelbahç
e Belediye Başkanı Mustafa İnce uzmanlığını konuşturarak imdadımıza yetişti.
O gün çiçekler güzeldi ama şahit olduklarım da güzeldi…
Öncelikle üreticiler heyecanlıydı. Onlar, artan şehirleşmeyle üretim alanları gittikçe daralsa da meşakkatli bir üretimin en güzel anlarını yaşıyorlardı.
En çok aranjman yarışmalarından etkilendim.
Bu mesleğin gerçek emekçileri nasırlı ellerle öyle güzel aranjmanlar yaptılar ki hepsi sanat eseri gibiydi.
Ve halk.
Sanki Narlıdere halkında bir başka huzur ve duruş var.
Festival 19 Mayıs’ta Gençlik ve Spor Bayramı’nda yapıldı. Stadyum törenlerinin iptal edilmesine karşı, halkın tepkisi yüksekti.
Bir ilçe halkının, yaşlısından, ev kadınına, gencine Cumhuriyet sevgisinin gözlerde ışıl ışıl parladığı bu kadar mı net görülür… Çiçeklerle “Atam izindeyiz” diyerek süslenen arabalara bakarak gözleri yaşaranlar vardı.
Herkesin ağabey gibi sevdiği kasmayan, kasılmayan bir Başkan, hızla kentleşirken çiçek üretimini tarım alanlarını da korumaya çalışan bir ilçe, festivalin gerçekleştiği ve hala eski Narlıdere’yi yaşatan “Yukarı Köy”le o gün her yer çiçek, herşey çiçek gibiydi…
Üretici tedirgin
Rengarenk çiçeklere baktıkça bizler mutlu olurken, sektörün öncüleri ise daha çok kaygı hissediyor gibi.
Süs bitkileri sektörü Türkiye’de 300 bin, İzmir’de 100 bin kişinin geçimini sağlıyor. İzmir bir anlamda kesme çiçeğin bakşkenti gibi. Ülke kesme çiçek iç tüketiminin yüzde 55’ini,gül ve karanfil ihtiyacının yüzde 70’ini üretiyor. Çiçek üretimi Balçova, Narlıdere ve Güzelbahçe’de eskiden yaygınken bu alanların yapılaşmasıyla üretim Menderes, Seferihisar, Urla, Kiraz yöresine doğru kayıyor. Bayındır ve Bademli mevsimlik çiçek, ağaç ve çalı formlu bitki satarken bu ilçeler ise kesme çiçek üretimi ile öne çıkıyor.
Ancak bu çok güzel sektörün çok zor sorunları var.
gün bir yandan çiçeklere bakıyor bir yandan İzmir Ticaret Odası Çiçek komite Başkanı Ali İhsan Öğmen’i
dinli-yorum. Sektör özellikle iç piyasanın daralmasından ve girdi maliyetlerinden dertli.
Sektörün gübre, mazot, ilaç, enerji ve su kullanımı maliyetleri bugün birçok ülkenin üzerinde. Ancak onların özellikle daralan iç piyasayı genişletmek adına bazı beklentileri var.
Ben aklımda kalanları iletiyorum…
Hastanelere çiçek alınmasını, yoğun bakım odaları dışında yasakçı anlayışa son verilmesini istiyorlar.
Vakıfların ‘’çiçek göndermeyin bağışta bulunun’’ kampanyaları da sektörü zorluyor.
Süs bitkileri üretiminin ana maddesi olan çiçek, fide ve tohumların satışında yüzde 18 KDV sektörün belini büküyor.
Güzellikler insan hayatına kolay gelmiyor.
Onlar üretimleriyle başkalarına mutluluk kaynağı ama maalesef ağır emeklerinin karşılığı nasırlı ellere mutluluk
olarak geri dönmüyor.
