Bu hafta sağlımızın beyaz önlüklü meleklerinin haftası. Yani hemşireler
haftası (12 – 18 Mayıs)!. Konuyla ilgili medyada yeteri yansıma var mı,
yok.
Oysa; Hemşirelik mesleği çok eski tarihlere dayanır. Eski Mısır,
Hindistan, Yunanistan ve Roma da ilk çağlarda bile hemşirelik vardı.
Bugünkü biçimde şartlarda olmasa da yapılıyordu.
Her çağda kutsal bir meslek olan hemşirelik; gençlerin en başta meslek
tercihlerini oluşturmakta. Günümüzde işsizliğin artması bayanların ve
erkeklerin bu mesleği sadece iş olarak seçmesine neden olmaktadır.
Hemşirelik mecbur olduğundan değil severek yapılması gereken mesleklerden
biridir ve insan sevgisiyle dolu, şefkatle, sabırla yapılan kutsal ve
onurlu bir meslektir.
Belirli sağlık eğitim ve öğrenimi gördükten sonra; sağlık hizmeti alan
hastaların bakımında görev yapan, kliniklerde de sağlık hizmeti sunan,
hekimlere yardımcı olan sağlık personeli kadınlara Hemşire erkeklere ise*hemşir
denir. Bugün cinsiyet ayrımı yoktur. Kadına da erkeğe de hemşire
denilmektedir.
Hemşireliğin farklı tanımları yapılmıştır.
19. yüzyılda Florance Nightingale hemşireliği; Hastayı iyileştirmek için
hasta çevresinin iyileştirilmesi ve düzenlenmesi eylemi, Bireyin sağlığına
ve bağımsızlığına kavuşma sürecindeki dinamik güç olarak tanımlamış.
1980 yılında Amerikan Hemşireler Birliği hemşireliği; Yardım sunan bir
meslek, hemşirelik uygulamasını Var olan ve olabilecek sağlık sorunlarına
karşı gösterilen insan tepkilerinin tanı ve tedavisidir diye tanımlamıştır.
Dünyada modern hemşireliğin kurucusu Florence Nightingale olup, ilk
hemşirelik okulunu da 1962 yılında Londra da açmıştır.
Türkiye'de, ilk olarak Hilal-i Ahmer Cemiyeti (Kızılay) 1911 yılında
hemşirelik kursları açmıştır. Bu kursları bitiren hemşireler; 1912-1914
Balkan Savaşları ile 1914-1918 Birinci Dünya Savaşı'nda hasta ve yaralı
askerlere bakmışlardır. Cumhuriyet sonrası ilk Hemşirelik Okulu İstanbul da
açıldı. Ve 1939 yılında Askeri hemşirelik okulu Ankara'da açıldı.
Sağlık, bireylerde, zorunlu, vazgeçilmez ve hayatın her döneminde aynı
önemi koruyan temel ihtiyaçlardan biridir. Bu ihtiyaca cevap veren en
önemli meslek grubu ise hemşirelerdir.
Sağlıkta dönüşüm adıyla yürütülen politikalar, genelde sağlık
çalışanlarını, özelde hemşireleri oldukça olumsuz düzeyde etkilemiş; halen
etkilemeye devam etmektedir.
Sağlıktan kar elde etmeyi hedefleyen bu politikalar; tedavi edici sağlık
hizmetlerine dayandığı, koruyucu sağlık hizmetlerini yok saydığı ya da
finansal olarak bireysel sorumluluk alanını daraltmaktadır. Bu durum
hemşirelik mesleğinin özerkliğini, bakım kalitesini olumsuz yönde
etkilemekte, hemşireliğin sadece hekim istemlerini uygulayan bir meslek
olarak algılanmasına neden olmaktadır.
Oysa; Hemşireler aynı zamanda birer psikologdurlar.
Hemşirelik; güç çalışma şartlarını gerektiren, özveri, sabır, hoşgörü
kavramlarını içinde bulundurur. Diğer mesleklerde olduğu gibi, toplumsal
ihtiyaçlardan doğan, insan hayatıyla yakında ilgili bir meslektir; ekip
çalışmasını bilen, el becerisi olan, hızlı çalışan hünerli eller ister;
temelinde sevgi, saygı yatar.
Hemşire; din, dil, ırk ayrımı gözetmeksizin, birey, aile ve topluma
sağlığını kazandırmak için çalışır. Bu nedenle, sevgiden, şefkatten,
disiplin ve ciddiyetten uzak bir kişinin bu mesleği icra etmesi mümkün
değildir. Çünkü hemşire, sağlığı yerinde olmayan, yardıma muhtaç insanlara
hizmet vermektedir. Bu yönü düşünüldüğünde, hemşirelerin, hem eğitim
açısından hem de psikolojik, sosyal ve ekonomik açıdan desteklenmesi
gereken bir meslek grubu olduğu ortaya çıkmaktadır.
Hemşirelerin hak ettiği değerlere kavuşması dileğiyle hemşireler gününü
kutlarım
Günün Sözü: Akıl ve beden sağlığın kıymetini bil, mutlu yaşarsın.
