Değerli okurlarım! Kendisini sanal alemden tanıdığım ciddi kitap okurları(m)ndan, Türkiye/Sakarya/ Karasu’da yaşamını sürdüren “Elif DURU” hanımefendinin “MEVLANA” dan iktibas ederek paylaştığı bu anlamlı makaleyi önemine binaen siz değerli okurlarımla paylaşıyorum.
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi. ..
Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu
öğrendim.
Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla…
Zamanla yarışılmayacağını,
zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim…
İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu…
Sonra da her insanin içinde
iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.
Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi….
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu,
sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu
öğrendim.
İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu…
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.
Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek
Gerektiğini öğrendim.
Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini.
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar
önemli olduğunu öğrendim.
Okumayı öğrendim. Kendime yazıyı öğrettim sonra…
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana…
Gitmeyi öğrendim. Sonra dayanamayıp dönmeyi…
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi…
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yasta…
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asil yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine saydım.
Düşünmeyi öğrendim.
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.
Namusun önemini öğrendim evde…
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu; gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.
Gerçeği öğrendim bir gün…
Ve gerçeğin acı olduğunu…
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da“lezzet” kattığını öğrendim.
Her canlının ölümü tadacağını,
ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.
Ben dostlarımı ne kalbimle nede aklımla severim.
Olur ya…
Kalp durur…
Akıl unutur…
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur…
ATATÜRK KÖŞESİ
-Hayatta en hakiki mürşit ilimdir akıldır…
DÜŞÜN-TAŞIN
Bin kez düştüm bir kez ibret almadım, dolu dolu boş gibiyim dünyada…
GÖNDERMELER
-Kutlu Doğum münasebetiyle bir araya gelen AKP ve CHP Genel başkanlarının mahşer-i vicdanlarda taht kurduklarını biliyor musunuz?
-‘Dünya İnsanlık Ailesi’ne ‘Kurtuluş Reçetesi’ olarak olarak gönderilen ‘KUR’AN-I KERİM’i ve O’nun ahlakıyla kristalleşen Hz Muhammed’i; Allah’ın murat ettiği gibi mi yoksa Emevi sulatanlarının istediği gibi mi anlıyoruz?
-Düşüncesiz insanlara, düşünce nedir diye sorsak alınacak cevabın düşüncesice olacağını biliyor musunuz?
-Olağanüstü yeteneğin gerekeni gerektiği zamanda gerektiği biçimde söylemek, söyleyebilmek olduğunu bilmeyen var mı?
-“Bir garibin mezarına dikilmiş tek başıma TAŞ gibiyim dünyada” diyen ünlü şair kim?
-Adana Akkapı mezarlığındaki su tulumbalarının ne işe yaradığını biliyor musunuz?
-Her gün yatmadan önce tanrıya saatlerce sipariş(dua)vererek başkalarının siparişlerine mani olan Ayşe teyzenin kim olduğunu merak ediyor musunuz?
-90’lı yıllarda, Zillidede yatırında “Al sana bir göbek, ver bana bir bebek”diyenlere çanak tutan, kendi köşe yazarını 9 sütuna manşet yapan Adanalı ünlü gazete patronu kim?
-21-22 nisanda ZENCİ TÜRK Yüksel EVSEN’le birlikte İnşallah İzmir Tüyap Kitap Fuarı TOGAN YAYINLARI’ında kitaplarımızı imzalayacağımızı duymayan var mı?
-Cumartesi-Pazar hariç her gün Adana Akdeniz TV ‘SİYAH-BEYAZ’ http://www.akdeniztelevizyonu.com/ Programında farklı konu ve konuklarımızla sabah 09:00’dan 11:00’e kadar CANLI birlikteliğimizin devam ettiğini biliyor musunuz?
