Hayat Akıyor, Akması Gereken Yere Doğru…

Güneş sisteminin küçücük bir yıldızıyız. Güneş dünyadan tam tamına 1 milyon 303 bin kez daha büyük.
O’da dünyamız gibi bir yıldız. Ve biz ölü yıldızız; o ise bize hayat veriyor.
Bildiğimiz tarzda bir hayat yok oralarda… Ama bilmediğimiz bir hayatın olduğu kesin.. Aynı geçtiğimiz yıl

Amerika’da “NASA’nın dün kamuoyuyla paylaştığı fosfor yerine arsenik kullanarak yaşayabilen ve büyüyebilen bakteri keşfi”nde olduğu gibi.
Aklımızın erdiği hayat akıyor… Bir de aklımızın dışında akan bir hayat…
İçinde bulunduğumuz Samanyolu sisteminde, dünyamızdan 1 milyon 303 bin kez büyük güneşin kıymeti harbiyesi bile yok. Düşünün dünyanın ise, hiç yok.
Güneşten bize ışık 8 dakikada ulaşıyormuş.

Samanyolu’nda bulunan güneşlerin ışıklarının birbirine ulaşması ise binlerce yıl gerektirdiği gerçeği. Ve bizim yıldızımız, bizden büyük güneş ise, evrende bir toz zerreciği.
İnsan mı? Tozun tozu bile değil…
*****
“Evrenin var oluşundan şu ana kadar geçen, seyrine daldığımız 15 milyar yıllık süre, bize "bir kozmik yıl" ifade ediyormuş. Kozmik yıl içerisinde, güneş sistemi, dünyamız henüz 4, insanlık ise üç aylıkmış!  İnsanın Dünya üzerinde varolmasından bu yana geçtiği kabul edilen 5 milyon yıllık süre, "kozmik takvime" göre 3 saat kadar birşey…”
Kozmik takvime göre insanın 70-80 yıllık ömrü saniyelik bir süre. Nefes aldığımız anda ölüyoruz aslında.
Siz hala kendinizi çok önemsi-yor ve hayatın sizsiz bir anlamı olmadığını düşünüyorsunuz değil mi?
Siz öyle sanmaya devam edin…
*****
Dünya kendi etrafında bir günde dönebilirken, güneşin etrafını bir yılda dönebiliyor. Güneş sisteminde bulunan tüm yıldızlar galaksinin etrafında bugüne kadar 8 tur atabilmişler. Bunu da güneşin yılı dersek, güneş 8 yaşında imiş.
Şayet biz insanlar Jüpiter’de ortaya çıksaydık. Ortalama ömürlerimiz yaklaşık 5 yıl olacaktı. Çünkü Jüpiter Güneşin etrafını 12-14 yılda tamamlıyormuş. Jüpiterden daha büyük bir yıldızda ise belki de birgün yaşayacaktık. Aynı kelebekler gibi…
Güneş sisteminin bulunduğu Samanyolu’na benzeyen ya da benzemeyen evrende milyarlarca galaksi… Milyarlarca galakside milyarlarca yıldız. Her galakside 400 milyar dünyamızın bulunduğu sisteme benzeyen güneş sistemi… Evrende ise 500 milyar galaksi. Hesap makineleri sonuç vermez. Ve bu yıldızlar arasındaki mesafe yüzler, binlerle ifade edilen ışık yılı…
Galaksilerde bulunan yaklaşık 400 milyar yıldız ve 500 milyar galaksi ile çarpıldığında ortaya çıkan ise evrenin yüzde 1’ini bile oluşturmadığı gerçeği.

Ayırca sürekli büyüyen bir evren. Yüzde 99’u karanlık enerji denilen ne olduğunu bilemediğimiz bir karanlık. Belki de bizim bilmediğimiz tarzda başka hayatların aktığı karanlıklar.
*****
Nasa’nın geçen yıl yaptığı buluş, aslında evrenin herhangi bir yerinde bizden daha farklı hayatların olabileceğini gösteriyor. Hayatın yapı taşı olan oksijen, karbon, sülfür, fosfor, azot ve hidrojen. Arsenik içersinde tüm organizmaların yaşama şansı bulunmazken, bilim adamları arsenikli gölde canlı keşfettiler. Ve bu hayat, bizim bildiğimiz bir hayat değildi.
*****
Bizim ise dünyadan baktığımızda gözle görebildiğimiz sadece ve sadece 80 bin yıldız…
Ve düşünün bulunduğumuz Samanyolu Galaksisinde 400 milyar yıldız var. Samanyolu gibi evrende ise 500 milyar galaksi var.
Tamamı evrenin yüzde 1’ini oluşturmuyor.
Karanlık yüzde 99.
Evrende başka galaksiler de, başka yıldızlar da belki de bize benzemeyen başka hayat normları var. Ve bizden daha uzun ya da kısa yaşıyorlar.
Bilmiyoruz.

Ve biz bugün için kozmik yıla göre doğuyoruz, nefes alıyoruz ve ölüyoruz.
“Ah” “oh” diyemeden, “canım yandı”, ya da “sevindim, mutlu veya mutsuz oldum” bile diyemeden hayatı noktalıyoruz.
Hani kelebeğe bakarak, 24 saat yaşıyor diyerek dudak büküyoruz ya… Biz kozmik yıla göre 10-15 saniye yaşıyoruz. Kimbilir; başka yerlerde de, kelebeğe baktığımız gibi bize bakanlar vardır.
*****
Bunu bildiğimizde dünya üzerinde hiçbir kavganın, hırlaşmanın, öldürmenin anlamı bile kalmıyor.
Ne olduğunu anlayamadan, kozmik yıla göre biten hayatlarımız.
Evrende, toz zerreceği bile olamayan dünyamız…
İnsan mı; zerreceğin zerreceği bile değil…
Hayat akması gereken yere doğru akıyor.
*****
Ve ben, zerreceğin zerresi bile olmayan ben…
Hayat denilen ırmakta, damlacığın içersinde akmaya devam ediyorum.
Diğer insanlarla beraber…