Değerli dostlar, “Unutmayın! Biz dünyanın en güzel, en albenili, en stratejik, yer altı-yerüstü zenginlikleriyle göz kamaştıran bir ülkesiyiz.” Onun için, dünyada bir çok ülkenin gözü bu güzelim ülkemizin üzerinde.Ne yapıp etsek de bu güzel coğrafyayı bunlara zehir etsek diye gece- gündüz bunun plan ve programlarını yapıyorlar. Bu amaçlarını gerçekleştirebilmek içinde; bizleri, “düşünmeyen, araştırmayan, sorgulamayan cemaatlere, etnik guruplara, yani kategorilere ayırarak bir düşkünler topluluğu” haline getirmeye çalışıyorlar.
Kıssadan hisse: “Bir zamanlar adamın biri, uzakta tuttuğu bir iğnenin deliğinden, ipi, attığı zaman delikten geçiriyor. Adamın bu maharetini duymayan kalmıyor. Tabii ki o günün padişahı da duyup bu adamı huzuruna getirmelerini emrediyor. Adam getiriliyor. Hünerini padişah ta görünce, ‘bu adamı ödüllendirin ve de 50 kırbaçla bir iyice de cezalandırın’ buyuruyor.
Bu duruma sadrazam şaşırıyor ve padişaha, -Devletlüm, merakımı hoşgörün. Ödülü anladık ta kırbaç neyin nesi oluyor? Padişah, – Bir ipi uzaktan, bir iğnenin deliğinden geçirmek gerçekten de büyük maharet. Ödül bunun için. Gelelim kırbaca. Kırbaçta, bu adamın bu işi öğrenmek için harcadığı zaman ve halkı boş ve yarasız bir şeyle meşgul ettiği için, diyor.”
Gerçekten bizlerinde böyle yararsız, gereksiz işleri var mı?
Şöyle bir düşünelim: “adam eline upuzun bir boncuk halkası almış. Anlamadığı, kendine ve topluma hiçbir yararı olmadığı kimi kelimeleri tekrar edip duruyor.” Yada bir sürü taşları önüne koyup “HATME” adı altında bir yerden başka bir yere bazı anlamadığı kelimeleri söyleyerek taşıyor.
Bunların insan düşüncesine ne yararı olabilir?..Hiç! “Beş taş oynamak, dama oynamak dahi bunlardan yararlı.” Niye? “Hiç olmazsa onları oynarken birazda olsa düşünce ve bunun doğal sonucu olarak kişinin kendine özgüven geliştirmesi gibi kimi katkıları vardır.”
Evet, dediğim gibi, gözünü kapayıp durmadan boncuk çekmenin yada bir taşı alıp bir başka yere koymanın ne anlamı olabilir? Şöyle bir düşünelim: “Bunu herkes gece- gündüz yapsa, kişi de, aile de, toplum da, nasıl bir değişiklik olur ki!…”
ATATÜRK KÖŞESİ
Bir toplulukta hak sahibi olmak, herkesin bir iş görmesi esasına dayanacaktır…
DÜŞÜN-TAŞIN
Yeryüzündeki en zelil varlıklar düşünmeyen hayvanlardır…
GÖNDERMELER
-Adananın orta yeri şantiye, bu elzem olan bir hizmet ancak mağdur olan Köprülü Kavşak etrafındaki esnafın feryadına kulak veren var mı?
-Et-Balık Kurumunun ithal ettiği kesim hayvanlarından yayılan pis kokunun etrafındaki mahalleleri isyan ettirdiğini biliyor musunuz?
– Pakistana yaptığı yardım kampanyasıyla gönüllerde taht kuran Adananın bir numaralı yöneticisini tanımayan var mı?
-“Hocaefendi gibi, uzlette yaşayan, para gibi maddi bir beklentisi olmayan, akrabası, ailesi olmayan bir insanın, bu yaşında devleti ele geçirme sevdası olabilir mi ? diye soran Adanalı Köşle yazarını merak ediyor musunuz?
– Aytaç Durak’a zulmedildiğini haksız yere görevden alındığını sorunun yolsuzluk olmadığını herkes biliyor.”diyen Hüseyin Bayrak’ın köşe yazısını okudunuz mu?
-Numan Kurtulmuş’un istifasını fırsat bilerek Erbakan’ın dayanılmaz-katlanılmaz hegomanyasından kurtularak Numan Bey’e destek veren Adananalıları merak ediyor musunuz?
-Sayın Mustafa TUNCEL’in yiğeniyim(!), danışamanıyım(!) diyerek ortalıkta iş bitirmeye çalışan (çakma) Tuncel yiğenlerinden haberiniz var mı?
-CHP’nin Sessiz sedasız deteğiyle hallolmaya başlayan türban yasağının kimleri neden çılgına çevirdiğini biliyor musunuz?
-Adana Valisi İlhan ATIŞ’ınÇukurova Üniversitesindeki konuşmasında: “Bizler, hiç kimseyi hiçbir düşüncesinden veya kıyafetinden dolayı öğretimden yoksun bırakmayacağız.” Dediğini duydunuz mu?
-Ekspres’e dönüşümü kutlayan yüzlerce okurlarımın bir çoğuna dönüş yapamadığım için özür dilediğimi biliyor musunuz?
