Hayata Şanslı Başlayanlardanım Ben….

Hayata şanslı başlayanlardanım..
Dost,arkadaş hatta eş seçilirde anne-baba,akraba seçilemezmiş ya..Ben işte sanki o seçimi yaparak dünyaya gelmişlerdenim…Muhteşem bir aile büyüttü beni..2 kardeştik ama kardeş kadar yakın kuzenlerim vardı..Abla ,ağabey eksikliğini hissetmedim hiç.Sonradan ailemize katılan enişte ve yengelerimizde abla ve ağabey kontenjanından dahil oldular aramıza…
Bir çocuğun bir gencin arkadaşlarıyla yaşadığı yaşayacağı tüm heyecan macera ve güzellikleri kuzenlerimle yaşadım..Tüm sırlarımı teyzelerime anlattım ,evlenmek istediğim sevdiğim insanı ilk Beybabama söyledim..Ergenlik çağında bunalımlarımı babacığımın amcası Durmuş Amcamlarla atlattım,ailem beni anlamıyor diyen hergencin saçma buhranlı dönemlerini onlarla geçirdim…
Günlük tutmayı ,Ahmet Kayayı,Kuran-ı yalnızca okumayı değil aynı zamanda yaşamayı ve çok sevmeyi ilk annemden öğrendim .Şirkette beklediğimiz zammı alamadığım anımdaki hüznümden tutunda tüm dertlerıme kadar herşeyimi gıvırcıh gardaşım Yasine anlattım.Sınav stresinden bunalıp okul,dershane,yurt bermuda üçgeninden sıyrılıp babamı aradım-okuldan kaçcaz biz şimdı bakırköyde napalım ?diye
Sabahlara kadar süren aile muhabbetlerimiz,sobalı evlerde aynı odalarda uyumadan beklenilen Sahurlarımız hep onlarlaydı…Tek bir sofraya sığıyorduk ozamanlar…
Keramettin Eniştemin semaveri,halamın haşhaşlı börekleri,anneciğimin gözlemeleri,amcamın bahçesindeki dut ağacı,Beybabamın kalabalık bayram kahvaltıları…
Ayfer Teyzemle anne,arkadaş ve teyzenin aynı bedende buluşmasını,Neval Yengemle camı olmayan yazlıklarda cam kontrollerının parmakla yapılmasını öğrendim..
Dayıcığımla ilk bağlamayı tanıdım,Üniversiteyi kazandım ilk evimi eşyalarımı Erdinç Eniştem ile taşıdım.

Bayramlarda beybabam toplayıp Tokat’a Hacıbabama götürürdü bizi..3 erkek evladı gelinleri ve torunlarını birarada gören babannem sevinçten dökerdi gözyaşlarını..Muhteşem yemekleri,bembeyaz ve mis gibi sabun kokan yataklarıyla anneanem yavrumun yavrusu diye karşılardı balkonundan….

Her çocuk bir anne ve babayla gelir dünyaya..Bazılarıda birden fazla karındaşla..Ben işte onlardan farklı aynı karında yatmadığım birsürü kardeşimle geldim dünyaya..Baba dediğim bir amcam,anne dediğim birde yengem vardı..Tabi anneanem,babaannem de cabası.Anne diye seslediğimde birden fazla baş dönerdi bana doğru…Çoğu sabah Mehmet Ağbimle beraber banada tost yaptı canım Emine Annem,Işınsu Ablamla birlikte benim çantamada sıkıştırdı yumurtalı ekmek ve portatakalı Büyük Emine Yengem…2 tane mühendis evlat yetiştiren Durmuş Amcam’ın elinden geçtik tüm kuzenler ÖSS Hazırlığında,İngilizcelerimizde imdada koştu Zehra Ablam,arkadaşlarla buluşulacak kıyafet yoksa eğer önce Şule Ablama koştuk,kontör bittiyse ve Ankara otogarından alınmamız gerekiyorsa Mehmet Ağabeyimi aradık..Yaramazlık yapıp dışarı çıkacaksak Mustafa Ağbim yetişti imdada..Kitap kalmadıysa okuyacak, pahalı geldiyse Risaleler, kaybolduysa tesbihatlar Işınsu Ablam namı değer Çekirgem kavuşturdu huzura.. Her konuda İnci Ablama danıştık,üniversite hayatını imam Hatipli olmayı ilk Yusuf Ağbimden öğrendik..Yaşından büyük olgunluk ve becerisyle genç yaşta anne kadar becerikli ve şefkatli olmayı Zeynep Ablamdan ,canlı tavukların arkasından et et diye bağırmayı ufaklık Dilaradan gördük..Afra’dan Davut Güloğlun da oynamayı, Burak’dan uzun saçın bir erkeğe bu kadar yakışacağına tanık olduk…Ayşegül ile mavi gözün ihtişamını ve konuşamayan 3 yaşındaki dillerin Kuran okuyuşunu,Muhammed’den yurttan kaçışları,Abdullah ile her tülü entrikayı ,Aliye ile hanımlığı zerafeti Mustafa ile şakşuka oynamayı,Baran ile sürekli ağlamayı,Nihat ile ağbi olmanın olgunluğunu,Batuhan ile çocukları sevmeyi,minicik bedeniyle daha birkaç aylıkken hayatını kaybederek aramızdan ayrılan Aliyem ile acının nefesimi kesişini yaşadım…
Şimdi herbirimiz biryerlerdeyiz.. En yaramazımız Erzurumun en kuytu köşesinde köy öğretmeni,en sessizimiz 3 erkek evladın arkasında koşturan anne oldu…Tek bir sofraya sığmıyoruz sobalı evlerimizde yok artık..Büyüdük..Evlerimiz büyüdü,odalarımız büyüdü ,çocukluğumuz büyüdü bizler büyüdük..
Amca ve yengelerim anneane ve babanne oldular artık..Durmuş Amcam torunlarına matematiği sevdirmeye çalışacak,Emine Yengem Bahar’la Elif’e beslenme çantası hazırlayacak..Halam artık Hacıbabanne olma yolunda..eniştem semaverini 2 gelini,1 damadı ve 4 torunana kaynatacak..Emine Annem torunu Mehmet Akif’i okula yollarken tost yapacak..Beybabam okul kayıtlarından evliliklerine kadar, hayatlarının her aşamasında,her başları sıkıştığında ve ihtiyacı oldukları heranında bende olduğu gibi tüm varlığı ile torunlarının yanında olacak…
Dayıcığım kendi çocuklarına bağlamayı öğretecek , onların düğünü için hiç tanımadıkları yerlerde günlerce kalacak..Ayfer Teyzem evladının sorunlarını dinleyecek, Erdinç Eniştem birkezdaha öğretecek Çırpınırdı Karadeniz Türküsünü..
Geçen yıl bu zamanlar gelin oldum..Hayatımın her anında bebekliğimde çocukluğuma,okul mezuniyetimde kep atarken,ellerime gelin kınaları yakılırkende beyaz gelinlik içindeykende hep yanımdaydınız….
Ellerime kınalar yakıldı gelin oldum geçen yıl bu zamanlar..O kınalar bir anne, baba birde abla hediye etti bana…..Yenge olmanın güzellğini bana öğreten yengelerim gibi bende Ceylin’in yengesiyim artık…
Kayınvalide eve gelinceye,görümce görünceye ,kayınpeder de gelinini ölünceye kadar severmiş ya hani..Atalarımızın bu sefer doğru söylemediğini öğrendim Fatma Annem ve Funda ablamdan
İçinden hiçbir art niyet geçmeyen,kalbi gibi yüzüde güzel olan Funda Ablamla,her konuşmasına canım bitanem canımıniçi diye başlayan Fatma Annemle , birtürlü bitiremediğim 2.üniversitemin ders puanını soran Remzi babamla , tüm nazımızı çeken Erkut Eniştemle doğduğum günden beri devam eden şansımın hala devam ettiğini gördüm…
İyiki varsınız iyiki hayatımdasınız…..