“Müslüman entelejensiya” lafı, Hilmi Yavuz’a ait. Dolayısıyla bu kavram kategorizesinin bir tarafında değilim. Ancak konunun anlatılması bakımından ‘yerinde’ bir kavram olarak ben de kullanacağım.
Basından öğrendiğime göre, 2010 İstanbul Avrupa Kültür Başkenti Ajans’ının desteğiyle 25–27 Kasım tarihleri arasında yaklaşık 100 yazarın katılımıyla “Yazarlar Parlamentosu” toplantısı yapılacakmış. Toplantının açış konuşmasını ise, Hint asıllı yazar V. S. Naipaul yapacakmış. İngiltere’de yaşayan ve İngiliz edebiyatının önemli yazarlarından olan Naipaul, 2001 yılı Nobel Edebiyat ödülünün de sahibiymiş.
Türkiye’de kimi edebiyatçılar, daha doğrusu Müslüman entelejensiyaya dâhil kimi yazarlar, Naipaul’un bu toplantıya katılmasını protesto ediyorlar. Sebebi ise, Hilmi Yavuz’un dediğine göre, Naipaul’un, Müslümanları ‘geri zekâlı’, ‘yaratıcı olmayan’, ‘hiçbir şeyi başaramayan’ bir güruh olarak görmesiymiş. Yeni Şafak gazetesinde Salih Tuna, “Bu şerefsizin burada ne işi var” başlığında bir yazı da yazmış. Bu aşağılık cümle, eleştiriye değmez! Şu kadarını söyleyeyim ki, Sivas Madımak katliamına ilişkin en ufak bir vicdani tavır dahi almayanların, şeref payesi dağıtması kadar bir şerefsizliği olamaz!
Naipaul’u bilmiyorum, hiçbir kitabını da okumadım. Müslümanları eleştirmiş mi, hakaret mi etmiş, bilmiyorum. Ancak birçok eserin ve ödülün sahibi olan yazarın sıradan biri olmadığı belli. Hakaret etmişse elbette eleştirilmeli ve yerinde doğru tavır alınmalıdır.
Daha yakın bir zaman önce Antalya Film Festivalinde bir Kustirica olayı yaşandı. Kustirica’nın Sırp milliyetçisi olduğu ve Bosnalı Müslümanlar hakkında olumsuz açıklamalarından dolayı bir kesim tarafından tavır konuldu ve Kustirica, festivali terk edip gitti. Bu konu üzerine lehte, aleyhte epeyi yazılar yazıldı. Şu kadarını söyleyeyim ki, sakat bir yol açıldı!
Şimdi Naipaul tartışılıyor. İşte açılan sakat yoldan ilerleyen bir başka sakatlık!
Demek Naipaul, Müslümanlar hakkında olumsuz düşünüyormuş. Toplantıya katılmamalıymış.
Şimdi bu iddianın sahibi Müslüman enetelejansiyaya soruyorum: Hiç iğneyi kendinize batırmayı denediniz mi? Sizler sütten çıkmış ak kaşık mısınız? Bırakın başkalarına babalanmayı da, söyleyin lütfen, bu ülkede anaları ağlatılan Kürtler için ne dediniz?
Konu edebiyat ya, edebiyattan örnek verelim. Siz hiç kendi çevrenizden İsmet Özel’i, Ömer Seyfettin’i, Necip Fazıl Kısakürek’i eleştirdiniz mi?
Bir edebiyatçıysanız ve edebiyat/siyaset ilişkisinde bu kadar hassassanız, şunlara ne diyeceksiniz?
Bakalım Necip Fazıl Kısakürek ne demiş: “Yahudi, öteden beri kendi dışındaki insan topluluklarının olanca birlik ve bütünlük müesseselerine düşmandır…İşte onun içindir ki, Yahudi, topyekûn insanlık vücuduna mikrop gibi yerleşirken, kendi gizli tesir şebekesini hâkim kılmak için.. insanlığın illet bünyesini kıyamete kadar beslemek ve hastalık kıvamında tutmak borcu altındadır.”
Bu bir topluluğa alenen hakaret değil mi?
Bakın İsmet Özel ne demiş: “Aleviler Müslüman olamazlar. Aleviler, Haçlı ordularının Anadolu’daki kalıntıları. Anadolu sadece Türk yurdudur. Alevilik ilkelliktir…Türk olmayana gâvur denir. Gâvurda akıl olsa Müslüman olurdu.”
Bunlar hakaret değil mi?
Ben bütün bu ırkçı, dinci açıklamalara rağmen Necip Fazıl da okurum, İsmet Özel de! Çünkü onları aynı zamanda bir edebiyatçı olarak görürüm ve onların kitaplarından eğer varsa, dünyama yeni şeyler katarım.
Bütün bunlara rağmen siz bir Naipaul’a bile dayanamıyorsunuz!
Aslında siz yalan söylüyorsunuz, sizin derdiniz gösteri yapmak; yeriniz geniş ya, oynayın!
Şimdi Allah için (Müslümanlık üzerinden yürüttüğünüz tartışmadan dolayı, ‘Allah için’ sözünü kullanmak zorunda kaldım) ve namusluca cevap verin.
Bu toplantının açılışını Naipaul değil de, Necip Fazıl veya İsmet Özel yapsaydı, bunlar Yahudilere, Alevilere, Türk olmayanlara hakaret ediyor diyerek itiraz eder miydiniz?
Bırakın elin adamları üzerinden demokratlık taslamayı da, bu soruma Allah için ve namusluca cevap verin!
