Sevgili Mehmet Leventoğlu’nun geçtiğimiz günlerde köşesinden kaleme aldığı ve “gazeteler muhalefet yapmalıdır, aksi takdirde paçavradır” savının yanı sıra resmi ilan alanlar da güdümlüdür benzetmesine kendi penceremden bir cevap vermiştim.
Sağolsun o da tekrar bir karşı cevap vererek, beni “kaldırım işgalleri gazetecisi” olarak nitelendirmiş. En azından, bugün Bandırmalılar’ın kaldırımlarda rahat rahat yürümesinde bir katkım olmuşsa, bu bana mutluluk verir.
Yalnız, olayı kişiselleştirdiğimi öne sürmüş de, Allah’tan kendisi kişiselleştirme-miş!.. Ya bir de kişiselleştirseymiş neler olacakmış acaba?
Verdiğim örnekten dem vururken, karalama yaptığım iddiasında da bulunmuş ayrıca!. Ne diyeyim, güldüm sadece.
Aslında o olayın gerçek olduğunu eminim kendi de biliyordur, ama sarhoşun ayıldıktan sonra sarhoşluğunu kabul etmemesi psikozu ağır bastı sanırım!..
O örnek de, “Madem ki gazeteci muhalefet etmeli diye bir sav öne sürüyorsun, zamanında neden muhalefet yapılmasına karşı çıkıyorsun?” demek içindi.
Hani, benim okuduğumu anlamadığımı öne sürerken, kendisinin de aynı duruma düştüğünü görmedi mi?
Tabii ki anlamıştır. Bundan asla şüphem yok da, amaç topu taça atmak olunca, işte böyle bir karşılık oluyor!..
Öte yandan, benim onun yazdıklarında devrik cümle, kelime ya da imla yanlışı arama gibi bir derdimin olmadığını da anlamasını isterdim. Allah’tan bu işi kendine görev edinenlerimiz bir hayli fazla. Ben de bu tür hataları yapıyorum. Onu da kabul ediyorum. Sadece vurgulamak istediğim yaygın medya için “ulusal” ifadesini kullanırken, yerel medyanın gayri-milli mi olduğunu vurgulamak içindi! Eh ne yapalım, bundan sonra hani bir fıkra anlatılır, ondan sonra da esprinin nerede olduğu fıkranın sonunda açıklanır ya, demek ki bizim de böyle bir açıklamayı parantez içerisinde yapmamız gerekiyormuş!..
Katıldığım bir görüşü de, Bandırma’da gazetelerin başta evler olmak üzere, birçok yere girememesi, hatta bayiilerde satılamaması olayı… Onda çok haklı. Fakat bunun nedenlerini, niçinlerini bugüne kadar çok yazdım. Ben de ilk karşılaştığımızda bunu daha detaylı olarak açıklayacağım… Eminim hak verir.
Bir de üslup hiç de bilinen Leventoğlu üslubu değildi. Daha önce bana yazan birilerinin üslubu ile yazmasını da yadırgadım doğrusu. Demek ki, bir hayli etki aldında kaldığı da ayrı bir gerçek.
Ayrıca, benim nasırıma falan da basmışlığı yok ya!. Hüsnü kuruntu sadece onunki. Anlaşılan, eleştirmek var da eleştiriye katlanmak yok. Klasik tepki!..
Yine de; sen de haklısın be Mehmet!..
