Hane halkının bir evladı… Belki uslu… Belki haylaz bir çocuk gibi…
Amma samimi.. İçten gelen DOSTLUK duyguları…
Hata yaptığında kızsanız da, bağırıp çağırsanız da, asla kin tutmayan DOSTLARIMIZ…
Yanı başınızda kendini güvende hisseden, oyunlar oynayan, ya da sessizce kıvrılıp yatarken bile EMİN ELLERDE olduğunu hareketleriyle sergilerken bize verdiği SONSUZ, KAYITSIZ – ŞARTSIZ teslimiyetin farkında olabilsek diyorum bu yakın DOSTLARIMIZIN…
Kendi kendine ya da bizimle oyun oynarken incitmemeye çalışarak, kendisinden biriymiş gibi görmesi, ya da kendisinden çok çok farklı olduğunu algılarcasına gösterdiği özen, duyarlılık, inanın ki insanlarda bile çoğu zaman eksik kalan taraf, belki de olmayan taraf kim bilir…
Bu hafta işte bu güzel dostlarımızın haftası…
Onlarla biraz ilgilensek… Sokaklardan alıp sahiplensek…Yediklerimizden yedirsek… Yıkasak şöyle güzelce. Varsa yarası, beresi ilaçlasak, ilaçlattırsak. Gücümüzün yettiğince bakımını yaptırsak… Bir veteriner hekime göstersek ne kaybederiz? Bu sevgiyi görsellikle olsa bile çocuklarımıza da aşılasak!
Günümüzde hemen her türlü ve herkesle olan ilişkilerin en alt düzeylerde seyrettiği, aile içi yaşantıların hayat şartlarına göre şekillendiği, dolayısıyla çocuklarımızı bile SEVGİDE ihmal ettiğimiz, ZAMAN AYIRAMADIĞIMIZ, onları YALNIZ bıraktığımız bu dönemde, inanın ki biz büyüklerin bile İNSANI SEVMEK için hayvanlara yaklaşmasında, sevmesinde büyük faydalar edinileceğine inanıyorum…
Çünkü onu sevdiğimiz zaman, onunla karşılıklı yaşadığımız güzelliklerin aynısını, hatta daha İNSANCIL olanını çocuklarımızla yaşayabileceğimizi görecek, ANLAYACAĞIZ..!
Sözün Özü
Her geçen gün SEVGİSİZ bir hayata doğru yol almaktayız. Yüzler asık, suratlar çekilmez halde! Böylesi bir durumda nasıl olacakta SEVGİ kelimesinin içi doldurulacak acaba? Tüm kilitlerin anahtarı elbette ki SEVGİDİR. Sevginin açmayacağı, aşamayacağı hiç bir engel yoktur. Sevginin yeri MADDİYATLA değil ancak ve ancak SEVGİYLE doldurulabilecektir. Sevgisiz her şey YALANDIR… Yalancının mumu da fazla yanmayacaktır!
