Sevgili okurlarım. Öncelikle Gazi Mustafa Kemal Atatürk, 1 Kasım 1928 tarihinde harf devrimini yaptı. Amaç ve maksadı yurdumuzun en ücra bir köşesinde bile millet mekteplerini açtırarak, okuma yazma seferberliğini başlattı. Okuma yazma çalışmalarını başlatan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 24 Kasım 1928 tarihinde Baş Öğretmenlik unvanı verildi. Kısacası, 24 Kasım günü çok önemli bir gün olup, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e verilen Baş Öğretmenlik unvanının gününü kutlanmaktayız.
Sevgili okurlarım. Bu önemli hatırlamayı yaptıktan sonra, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün Başöğretmenlik unvanının kutlanmasını unutturmak maksadıyla, 1980 yılı Eylül ayında ihtilal yapanların Milli Eğitim Bakanı Hasan Sağlam tarafından 24 Kasım Günü Türkiye Öğretmenler Günü olarak resmileştirilmiştir. Yani, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e ait olan Başöğretmenlik unvanını unutturmak maksadıyla 24 Kasım Başöğretmenlik gününü, Türkiye öğretmenler gününe dönüştürdü.
Sevgili okurlarım. Aslında, Öğretmenler Gününün tarihsel geçmişine bakacak olursak, 16 Mart 1848’de “Darülmuallimin” adında öğretmen okulunun açılışı sayılmalıdır. Bu günü geçsek bile, Birleşmiş Miletlerin Eğitim Bilim ve Kültür Örgütünün (UNESCO) kabul ettiği 5 Ekim 1994 gününü Dünya Öğretmenler Günü olarak kabul etmiştir. En azından kabul edilen bu tarih, Öğretmenler Günü olarak da kabul edilmeliydi. Ne yazık ki bu günde kabul görmedi.
Sevgili okurlarım. Düşünüyorum da, ülkemizde devleti yönetenler toplumumuzun sağlık ve selameti için, öğretmeni bilimsel verilere dayalı neden yetiştirmezler. Çocuklarımızın daha donanımlı yetiştirilmesi için, “eğitim-öğretimi” çağdaş verilere göre düzenlenmesi gerekmez midir?
Sevgili okurlarım. Birlikte yaşadığımız çağın içinde bulunduğumuz ortamda, sosyal ve ekonomik sıkıntılarla karşı karşıya olduğumuz göz ardı edilemez. Nedenine gelince buna sebep olan cehalettir. Cehaleti ortadan kaldıracak kişiler de, yalnız ve ancak öğretmenler dir. Çünkü öğretmenin imalatı insandır. Bu insanlar 6-17 yaşında olan çocuklardır. Onları pozitif düşünce ışığında yapıcı, yaratıcı, zihinsel gelişimi işlek ve bağımsız iş yapma yeteneğini hesaba katarak, yetiştirmiş olunmalıdır. Aksi halde toplumumuzun mutluluğa erişmesi ve refah seyfiyelerinin yükseltilmesi imkânsızlaşır. Tek çaremiz, çağdaş ve bilimsel veriler içinde aydın kafalı öğretmenlere ve onların yetiştirmiş olacakları çocuklara bağlıdır. Böyle ahlaki düzen içinde yetiştirilen bireylerinden, dünyaya gelecek çocukların, sosyal genleri sağlıklı oluşmuş olur. Hatta zekâ düzeyleri gelişkinlik gösterir.
Sevgili okurlarım. Ne yazık ki 1980 ve öncesinden den başlayan cahilleştirme politikası, eğitim kurumlarının içini boşaltarak, özelleştirme adı altında, yozlaştırıldı. Durum böyle olunca, eğitim kalitesi düştü. Buna paralel, sevgisizlik oluştu, işsizlik beklenmedik şekilde hat safhasına ulaştı. Diğer yandan geçim sıkıntıları nedeniyle, hırsızlık, dolandırıcılık ve kapkaççılık çoğaldı. Bir başka durumda, anarşik hareketlenme yoğunluk kazandı. Ne yazık ki bütün bu saydıklarımla beraber, cehalet zincirin halkaları kalınlaştı.
Sevgili okurlarım. Her hususta bilinmesi gereken o dur ki, bu yönde gelişme gösteren tehlikeye karşı, gerekli önlemler alınmadığı takdirde, bu tehlikeyi ortadan kaldırmak imkânsızlaşmış olur. Böyle bir düzensizlik içinde yaşamak hiç bir kimseye mutluluk getirmez. Bu gerçekleri görüp, ona göre “eğitim-öğretimi” en kısa zamanda, yeniden yapılandırılması gerekir. Bu ciddiyet içinde, bütün imkânlarımızı kullanmak zorundayız. Aksi halde, başı dik nesillerin yetişmesi, mümkün olmaz. Evrensel bağımsızlıktan söz etmemiz imkânsızlaşır. Bu olumsuz şartlar içinde yetiştirilen ve yaşayan öğretmenlere, 24 Kasım günün kutlu olsun demenin hiçbir anlam ifade etmeyeceği kanısındayım.
Bu bağlamda, başta Başöğretmenimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere, hayatta olmayan öğretmenlere rahmet diliyor, emekli yaşamını sürdüren öğretmenlerimize sağlık, çalışan öğretmenlerimizin de 24 Kasım Öğretmenler Gününü kutluyor, saygılar sunuyorum.
Mürsel ADIGÜZEL
Eğitimci Yazar ve Halk Şairi
