Hanımeli güzel koku ve renkleriyle ilgi alanımıza girerdi. Biraz izledik ve evin önüne geçtik, orada iki çocuk dikkatimizi çekti.
Çocuklara gülerek, hanımelinin kokusu ve rengine bayıldık, dedik. Büyüklerini sorduk, kız çocuğu; anne, anne diye çağırdı.
Balkonda sardunyalar hemen her renkte açmışlardı. Bahçe kenarındaki ortancalar da açmak üzereydi. Anne geldi: Hoş geldiniz, dedi. İsteğiniz, diye ekledi.
Arkadaş; üst kat daire kiralık mı? diye sordu.
Anne, yarın bu saatte gelirseniz bilgi öğrenebilirsiniz, dedi.
Arkadaş, anneye baktı ve “yarın şartları konuşuruz,” diyerek ayrıldık.
Evin içini görmediniz, eski evler büyük olur fakat kullanışlı değildirler. Okula yakın yeni eve de bakalım, derim. Yeni binaların olduğu semte gittik. Kiralık ev için görevliyi bulduk, bize iki ev göstermeye kalktı.
Görevliye yeni geldik, yarın uğrasak olur mu? diye sorduk. Yarın aynı saatte buluşmak üzere oradan da ayrıldık. Hanımelinin olduğu eski eve yöneldik.
Sokağa girdiğimizde çocukların gürültüsü rahatsız ediciydi. Arkadaş anneyle görüşelim ama yeni eve karar verdim, dedi. Hanımı zili çaldı. İkincide kapı açıldı ve anne dışarı çıktı.
Anne, hoş geldiniz, buyurun içeri girebilirsiniz, dedi.
Çekinerek içeriye girdik. Anne çay getirdi. Evin durumunu anlattı. Ağabeyinin oğlu yeni evlenmiş ve oturuyormuş. Anne göz yaşlarını tutamıyordu. Bir ay önce şehit oldu. İki aydır yaşamıyoruz. Bu durumda, hanımı çalışır mı? yoksa kirayla mı geçinir bir şey diyemiyoruz?
Öğretmenler okul müdürüne söyleriz, açık varsa işe alır. Üç gün sonra görüşürüz, dediler. Yeni binadaki daireyi tuttular. Müdüre durumu açıkladılar, müdür de gelsin görüşelim, dedi.
Üç gün sonra hanımeli daha çok açmış ve güzel kokuyu her tarafa yaymıştı. Kapıyı yine anne açtı. Onları içeriye aldı ve gelişmeleri anlattı. Kardeşinin hanımı, babasının isteği üzerine büyük şehre gitmeyi düşünüyormuş. Yani kısacası, buradan taşınacak.
Öğretmenler isterseniz, tuttuğumuz evi bırakır geliriz. Evin kirası, dediler.
Anne, kirasını uygun yaparım, gelmenizi isterim, dedi.
Hasan TANRIVERDİ
