Bengal kaplanı, kedigiller sınıfının en büyüklerindendi. Tek başına yaşar ve belirli bir bölgeyi mekân tutardı. Güçlü kas yapısı ve pençeleriyle heybetli bir görünüme sahipti. Pençelerindeki tırnakları keskin bıçağın özelliğindeydi. Dişlerinin arasından avının kaçması, mümkün değildi.
Kendine has bölgeye, hiçbir hayvanın girmesine izin vermezdi. Orman içerisindeki sarayı gölete bakardı. Gölette duş almak, kaplanın en büyük keyfiydi.
Yaşam tarzını bozacak canlı varlık henüz doğmamıştı. Gölette bile, çevresinde olan bitenden haberi vardı. Gelişmiş duyuları inanılmazdı. Hayvanlara hiç hak tanımazdı. Yırtıcı olarak, pençesine güveni tamdı.
Aile yakınlarına dahi tehditler savurur ve sahama girmeyin, parçalarım. Sizi istemiyorum, çekin gidin. Beni uyandırmak, yaşantıma müdahale etmek, kimin haddine, derdi. Bölgesini elinde tutmak için ağaç gövdesine idrarıyla imzasını atardı.
Bengal kaplanı, yalakalarına, ceylanları bölgeme sürün, leşini size bırakayım diye anlaşma yapardı. Böylece onların da canlarını bağışlardı. Gölete girdiğinde kimse onu izlemeyecekti. Eğer böyle bir yanlış hareket görürse, boynunu kırardı.
Acımasızdı. Güçlü ve büyüktü, her yabani heybetinden korkardı. Onu gören kaçardı. İnsanlar bile olduğu yere gitmezdi. Bazı yırtıcılardan hoşlanmaz ve onlarla dövüşmez yalnız sahasından kovardı. Ayının sahasına girdiğini gören maymun, bağırarak onu ikaz eder. Ayı aldırmaz, fakat maymun çırpınır. Ayı geri döner ve çekilip giderdi.
İkinci gün düşmanı olduğu ayıya verdiği sinyalde, kaplanın sahasının yiyeceğinin çok olduğunu bildirir. Ayı hemen kaplanın yerine girer. Kaplanla savaş uzun sürer. Kaplan ilk defa zorlandım der. Yine de ayının boynunu kırmayı başarır.
Bengal kaplanı yavrusunu özenle büyütür. Çok korumacıdır. Yavruyu yanından ayırmaz. Yakaladığı taze avı ona yedirir.
Yavruları kısa sürede gelişir. Kendine yakın büyüklüğe erişse de bakmaya devam eder. Ceylanlar lezzetli bir lokmadır. Yakaladığında yavrusuna bırakır ve yemesini sağlar.
Yavrular avlanmaya başlayınca, korumayı bırakır.
Hasan TANRIVERDİ
