Bir yaprak ve bir meyve. Korunan ve güvence altına alınan meyve. Yeşil kollayıcı ve el altında al bir meyve.
Al kiraz tatlı ve sulu özelliğiyle dillere destan, bir meyve. Destanı yazan, yeşil yaprak. Yaprak sayesinde, belirli safhalardan sonra, olgunlaşan güzel tadıyla kiraz.
Bir yaprağın güvencesinde gelişen, hafif ekşi tadıyla erik. Kendine has ekşiliğiyle, baş tacı edilir. Besini meyvenin deposuna ayrı kanallardan gönderen yaprak.
Yaprak, meyveyi büyütmek için tüm gücünü kullanmakta. Meyveyi korumuş, kollamış ve üzerine titremiş. Yağmura karşı da üzerini örtmüş. Ürettiği meyveye elma demiş. Elmanın renkleri farklı, yaprak tek renk yeşil.
Yaprağın ürettiği meyveler, çeşitli renklerde. Kırmızıdan beyaza kadar renkli ve lezzetleri değişik meyveler. Bunların hepsi yaprağın eseri. Yaprak yeşil, fakat renkli meyveler, taşıdığı genlerin eseri. Bu genler ki tüm özelliklerini vermekteydi.
Yaprağın değişik durumuna, nar meyvesinde rastlıyoruz. İrileştikçe tatlanan nar kırmızı rengi ve çok güzel çiçeğiyle, arzulanan bir meyve. “Nar tanesi nur tanesi” yalnız onun için söylenmiştir.
Dallarda güç gösterisi yapan yaprak, taşıdığı kalıtım maddesiyle meyvenin özelliklerini vermekte. Büyümesi, şekli ve tadı tohumdan aldığı genlere bağlı. Tatlı ve sulu armut böyle oluşuyor. Armut da asil duruşunu tohumundan aldığı genlere borçlu.
Armudun tadını yiyen bilir. İri de olsa tatlılığıyla tercih edilir. Armut türüne göre aranır. Bu kadar lezzetli bir meyve az bulunur.
Yaprağından ayrılmayan, fındığı görüyoruz. Fındık çekirdek kısmında besini depolayan ve kabuğuyla güçlü koruma sağlayan bir meyvedir. Fındık, protein, yağ ve vitamin deposudur.
Depo besin olarak fındık, yenmeye adaydır. Değerli ürün niteliğini her şartta korur. Fındığın yan ürünleri, çok çeşitlidir. Özellikle sakaroz ile uyum içerisine girer. Onun için tatlılara fındık konur ve lezzet sağlar.
Yaprak öyle bir organ ki, insanlarla da bağını kurar ve hiçbir şekilde aldatmaz. En büyük başarısı meyveyi üretmek için, enerjiyi güneşten almasıdır.
Yaprak, güneş enerjisi karşısında, topraktan aldığı suyu ve havadan aldığı karbondioksiti, besin maddesi olarak sentezler ve meyvede depolar. Güneş enerjisini ise, oluşan besin maddelerinin kimyasal bağlarında depolar.
Meyveden aldığımız, besin maddelerini sindirime uğrattıktan sonra, hücrelerimiz kimyasal bağlarını yıkar ve oluşan kimyasal enerjiyi kullanır.
Yaprağın bu özelliği canlılığın devamlılığını sağlar.
Yeşili korumak insanlığı korumaktır. Boşuna söylenmez.
Hasan TANRIVERDİ
